ใตรอยากให้มี ออฟฟิศในป่าแบบนี้บ้าง

หมวดหมู่ของบล็อก: 










บรรยากาศแบบนี้คนทำงานออฟฟิศคงชอบมากๆ มีนกมีสัตว์ต่างแวะมาเยี่ยมชมและทักทายกัน เป็นประจำ งานก็จะดีและสมบูรณ์ เจ้านายก็ชอบ แต่ถ้าเป็นบ้านเราก็ต้องยกพื้นสูงหน่อย ไม่งั้น จะลอยคอในออฟฟิคได้นิ

ความเห็น

คุณลุงแซม พยายามโหลดภาพ แต่วันนี้โหลดภาพจากบล็อกลุงแซมไม่สำเร็จ ไม่ทราบเป็นไง โหลดมาสองสามรอบแล้วน่ะค่ะ


 แต่เห็นแค่ชื่อเรื่องก็สนใจเลย ...ห่วงแต่เรื่องลอยคอในออฟฟิศนี่แหละ

มันเป้นภาพ บิสแม็บ ผมลืมทำเป็น เจเป็ก ใส่ลงไปแล้วจะย่อมันลงก็ทำไม่ได้เลยต้องยอมเลยโตเบ้อเร้อเฮิ่มเลย..

ลองคิดถึงหน้าฝนสิค่ะ โอ้ พระเจ้า ชื้น ๆ มีทั้ง มด หนู งู แมลง สัตว์ป่าสารพัด อิอิ น้ำป่า น้ำฝน พายุ โอยมากไปรึเปล่า อิอิ..............:uhuhuh:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

เราทำแบบกันน้ำไงและลอยน้ำได้.. และมีจุดยึดไม่ลอยไปไหน(กระจกนิรภัยกันแตก..)ฝนตกฟ้าร้อง ฟ้าผ่าน้ำมา เราก็นั่งยิ้มได้ในออฟฟิศ..ดูสวยดี(แต่ห้ามออกไปนะ เสร็จแน่ๆ..5555)..ใครจะสร้างหว่า..

ออฟฟิศแบบนี้ผมไม่อยากมีครับ แค่ที่เป็นห้องสี่เหลี่ยมก็อยู่วันและเกือบสิบชั่วโมงอยู่แล้ว ถ้าเป็นแบบนี้คงไม่อยากกลับบ้าน บรรยากาศแบบนี้ขอเป็นบ้านเราเองดีกว่าครับ

เป็นบ้าน กลัวไม่ปลอดภัยนะซิ โดนหินทุบปังเดียว(กระจาย) วิ่งไม่ทันนะหรือหลับๆอยู่ลืมตามาญาติโยมมายืนดูการนอนของเราเพียบ...หุหุ(ต้องติดกระจกนิรภัย) และต้องมีฟลิมพ์บังตาที่มองเข้ามาไม่เห็นเราน่ะ..แต่เรามองเห็นเขา..

:admire: นี้แหละสิ่งที่ต้องการ....เคยดูหนังสตาร์วอร์ตอนไหนจำไม่ได้มีอะไรคล้ายๆแบบนี้ชอบสุดๆ...พูดถึงหนังสตาร์วอร์ต้องย้อนกลับไปดูอีกสักรอบมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผู้สร้างจินตนาการไว้เมื่อ 40 ปีที่แล้วแต่ปัจจุบ้นเป็นจริงขึ้นมาแล้ว....บางอย่างก็น่ากลัวนะ....โลกจะแตกจริงๆ ซะแล้วมั่ง....

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ได้รับศุภโชคหรือยังป้า...จินตนาการเขาก็เอามาจากของจริงนะ.อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เอาตัวรอดให้ได้ก็เป็นพอ..ชีวิตก็มีเท่านี้หละป้าต่าย..(กลัวคนมากกว่ากลัวธรรมชาติ คนพยากรณ์ไม่ได้)

 ผมเคยอยู่ ออฟฟิต แบบนั้นน่ะพี่แซม อยู่บนยอกเขาโป๊ะโย๊ะ อ.บันนังสตาร์ ยะลา ออกมานอกออฟฟิต เหลี่ยวไปทางไหนก็เจอแต่ ต้นไม้ สิงสาราสัตว์ ตกเย็น ก็หมอกเต็มทไปหมด มีเสียงสิงสาราสัตว์ระงมไปทั่ว แรกๆไปทำก็ สวยดี ผ่านไปสัก15วัน จะบ้าตาย ต้องขับรถลงมา 10 กิโลเพื่อจะพบเจอผู้คนบ้าง ลงมาเพื่อชื้อ มาม่า2ซองก็เคยมี เพราะอยากเจอผู้คนบ้าง  จะเข้าเมือง ก็ 50 กิโลเมตร อยู่ไปนานๆมันเหงาขนาดต้องชวนเพื่อนขับรถไปกลับ100กิโลเพื่อมานั้งกินกาแฟแก้วเดียวน่ะพี่ ถ้าไปเที่ยวแค่วันสองวันน่ะสนุกดีหรอก แต่ทำงานเป็นปี หลายๆปี พี่แซมครับ มันน่าเบื่อมาก        

msn ครับ ยินดีรับการแอดพี่น้องบ้านสวนทุกคนครับ   trang_ch@hotmail.com

อยู่ที่ใจครับและต้องชอบ..ผมอยู่บนเขาในไร่เป็นเดือนคนเดียว ไม่มีใครเลยไม่ได้พูดกะใครเลย ก็อยู่ได้ครับ อยู่ที่ใจ(เจออะไรแปลกๆ เหมือนมีการทดสอบแต่ก็ไม่กลัว ไอ้ที่แปลกๆเล่าไม่ได้คนไม่เชื่อ..นั่นละเป็นเพื่อนได้ครับ)..แต่เรากลัวคนมากกว่า เพราะคนน่ากลัวกว่าสัตว์.

หน้า