เส้นทางสังเวชนียสถาน 5

แต่พอมาเห็นการเผาศพแล้วลอยส่วนที่เหลือลงน้ำแล้วไม่กล้ามองเลยค่ะ  ที่ๆเดียวกันนี้ที่คนมาอาบน้ำมาเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ไปกิน  ยังสงสัยว่าเค้าขุดลอกแม่น้ำบ้างหรือป่าวคะ?  มันมีแต่การใส่ลงมา  จะไม่ตื้นเขินบ้างหรือคะ?  คนอินเดียก็แยะมากด้วยที่มาทำกิจกรรมต่างๆที่นั่นตลอดเวลา....

ตกใจหมดเลยลุงพูน เห็นภาพนกโฉบลงมากินอาหาร นึกว่ามากินศพซะอีก โล่งอกไปที

ลุงพูน "จิตวิญญาณอินเดีย" มีน้อยคนจะเข้าถึง การทัวร์หรือเดินทางแต่ละครั้ง ถ้าได้ปูพื้นเรื่องราวเชิงประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมเอเชียก็จะเกิดคุณค่าอย่างยิ่ง หยอยเดินทางเรียนรู้ในอินเดีย ๓ ครั้งแล้ว ยังรุ้สึกว่าเข้าถึงเพียงเล็กน้อยเทานั้น อาจมีครั้งที่ ๔ ไปสัก ๒ เดือนเลย ปีหน้าถ้าหายไปนานๆ แสดงว่าไปไกลแล้วนะคะลุงพูน

ขอบคุณลุงพูนที่นำภาพสวยๆมาฝากครับ  อยากไปเที่ยวมั้งจังเลยครับ

ลุงพูน เที่ยวสุขใจ เลยครับ เห็น ภาพแลว ก็ สบายใจ ตาม

Slowlife มีชั่วโมงบินไม่สูงพอที่จะ backpack ไปอินเดียคนเดียว คราวนี้จะไปสิกขิมซึ่งเป็นรัฐหนึ่งของอินเดีย ก็เลยตกกระไดพลอยโจนต้องไปอินเดีย ยังไม่รู้ว่าจะออกมายังไงเลยค่ะ 

เคยดูสารคดี + อ่านหนังสือเกี่ยวกับอินเดีย ....อินดียมีอะไรให้น่าเที่ยวเยอะนะคะ ขนบธรรมเนียม สถาปัตยกรรม ยังถามตัวเองอยู่เลยค่ะว่าอยากไปดูพิธีกรรมเผาศพที่พาราณสีหรือเปล่า ก็ยังตอบไม่ได้ว่าอยากหรือไม่อยาก.....

อ่านลิงค์ที่ลุงพูนเอามาให้อ่านแล้ว...  ทำให้รู้วัฒนธรรมการใช้ชีวิตความเป็นอยู่  การกินของอินเดีย  และรู้ว่าคนอินเดียไม่นิยมของนอก  หันมาดูบ้านเราสิ  ร้านอาหารขยะ ๆ เข้าแถวรับบัตรคิวรอเพื่อที่จะไปนั่งจิ้ม  นั่งจุ่ม กัน