อีกสักนิดนะคะ....Incredible India

เนื้อหาจะค้างคาไม่สมบูรณ์ ไหนๆ ก็ไปเที่ยวธรรมชาติกันไปยกนึงแล้วใน blog ที่แล้ว จัดเต็มให้อีก blog นึง ...มีหลายๆ คนที่ชื่นชมวิถีชีวิตแบบอินเดีย...ถึงขนาดมีคำว่า  จิตวิญาณแห่งอินเดีย......งั้น Slowlife จัดเต็มให้ค่ะ เผื่อสักวันคุณคิดจะไปสัมผัส จิตวิญาณแห่งอินดีย

India เป็นประเทศสุดท้ายในเอเซียที่ Slowlife อยากจะไป ครั้งนี้คงเป็นวาสนาชักนำให้ต้องไปสัมผัสอินเดีย ในแง่มุมของเมือง Kolkata ....และ เมือง Santinikatan เมืองชนบทแนว Art ที่หลายๆ คนอยากสัมผัส เป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสเมืองอินเดีย ไม่อนุญาตให้นำข้อความไปอ้างอิงนะคะ เพราะเป็นความคิดเห็นจากการได้อยู่ประมาณสี่ห้าวัน อาจไม่่ถูกต้องตามความเป็นจริงของเขา เป็นเพียงความคิดเห็นที่ได้จากการท่องเที่ยวโดยส่วนตัวเท่านั้น ท่านใดที่คิดต่างและเห็นข้อมูลของ Slowlife ไม่ถูกต้องและต้องการขยายความ เพื่อเป็นความวิทยาทานจะยินดีมากค่ะ

Kolkata อาจจะไม่คุ้น ถ้าบอกว่าคือเมือง "กัลกัตต้า" (Calcutta) หลายคนอาจจะคุ้นมากกว่า ก็ขอบอกว่าคือเมืองเดียวกัน เป็นเมืองหลวงของ West Bengal  ในภาพคือสถานีรถไฟ  Howrah เราไปต่อรถไฟกันที่นั่นเพื่อไป Santinikatan อาคารตึกแดงสวยงาม อังกฤษสร้างไว้ให้ ก็ใช้กันไป อาคารหลายๆ แห่งใน Kolkata สวยงาม แต่ก็เก่าและไม่ได้รับการดูแล Taxi คันเหลืองๆ นี้มีมิเตอร์ แต่กับนักท่องเที่ยวเขาไม่ยอมกดมิเตอร์เราต้องต่อรองราคากันเอง

แท็กซี่ของเค้าตามสถานีใหญ่ๆ เช่นสถานีรถไฟ หรือที่สนามบินจะมีเคาน์เตอร์ขายตั๋ว เขาเรียก prepaid คือจ่ายตังค์ที่เคาน์เตอร์แล้วเอาตั๋วมาขึ้นแท็กซี่...แต่ใครอยากใช้บริการแบบต่อรองได้รสชาติสนุกสนาน ก็มีให้เลือก....แต่ต้องระวัง ตกลงราคา 240 รูปี พอนั่งแล้วจะขอค่าระวางเป้สัมภาระของเราอีก แบบนี้ไม่ยอมค่ะ มีว๊ากกันเล็กน้อย...ในรูป ทุกคนรอเข้าแถว อินเดียรู้จักเข้าแถวและมีระเบียบ แถวยาวมาก....

ภายในรถไฟอินเดีย น่าจะชั้นสามบ้านเรา มีของมาขายตลอด แต่ของเขา รถไฟตรงเวลานะคะ  Slowlife นั่งแล้วเมารถไฟ สงสัยเลือกที่นั่งโบกี้ท้ายๆ แบบว่ามันยาวมากนี่ค่ะ ไม่มีการระบุที่นั่ง พี่ชายสุดที่รัก โยนเป้จากหน้าต่างไปจองไว้ก่อน (เพื่อนสอนมาอีกที) ยังไม่ถึงปลายทางดี ต้องตีตั๋วนอนค่ะ นอนบนที่นั่งนั่นแหละ..ไม่งั้นได้อาเจียรใส่แขกโชว์กันมั่ง...สนุกดี

สังเกตมีดที่ใช้หั่นมันฝรั่งนะคะ Slowlife ทึ่งและชอบมากค่ะ หวาดเสียวเวลาเขาใช้ด้วยนะคะ ชำนาญมาก คิดจะซื้อมาเหมือนกัน แต่เพื่อนบอกว่า อย่าเลย เดี๋ยวมือจะขาดก่อนได้หั่นอะไร Slowlife มีรูปการใช้มีดแบบนี้มาให้ดูอีกค่ะ

ตอนเช้าที่ตลาดเราไปเดินถ่ายรูปกินน้ำชากัน มีร้านขายปลา ไก่ แพะ ผักผลไม้ ดอกไม้ เข้าใช้มีดแบบนี้กันทั้งนั้น ไม่มีมานั่งสับโป๊กๆ แบบคนไทยนะคะ เจ๋งมาก ขอดเกล็ดปลาก็ใช้มีดแบบนี้

ร้านขายผัก ผลไม้ก็มีนะคะ มีองุ่นสีเขียวไร้เมล็ด กก.ละ ตกประมาณห้าสิบบาท หวานเจี๊ยบค่ะ เมืองไทยไม่ได้ราคานี้ก็ซื้อหากินซะ

ตลาดขายเสื้อผ้าค่ะ มีทุกอย่างให้เลือกสรร....

ใน Kolkata มีรถไฟใต้ดินด้วยนะคะ อารมณ์ประมาณ เอารถไฟดีเซลบนดินของบ้านเรานี่แหละแล้วก็เอาไปวิ่งไว้ใต้ดิน ราคาถูกมาก ประมาณ 4-8 รูปี (คิดง่ายๆ 1 รูปีเท่ากับ 1 บาท)  มีรถรางวิ่งในเมืองด้วย แต่ไม่ได้ลองนั่ง น่าสนุกดี

หนุ่มมาดเข้มนี่ขายผักนะคะ ส่วนมากจะเห็นแต่ผู้ชายมาทำงาน ขายสินค้า ขายอาหาร ไม่เห็นผู้หญิงทำงานแบบนี้ คนอินเดียชอบให้เราถ่ายรูปเขา...เรื่องเข้ากล้องนี่ขอให้บอก แขกอินเดียจัดเต็มค่ะ

ชานมแบบอินเดียค่ะ ชาวอินเดียกินชาแบบนี้กันทั้งวัน กาแฟไม่ค่อยมี คงได้อิทธิพลของชาวอังกฤษ การชงชานมแบบนี้ เขาจะเอาใบชาต้มกับนมสด เดือดพล่าน แล้วใส่กระชอนพลาสติกกรองเศษชาออก ใส่กาแล้วเดินมาเทในถ้วยดินเผาแบบนี้....กินแล้วทิ้งไปเลย อร่อยดี ถ้วยดินเผาแบบนี้ใส่มาเป็นกระสอบปุ๋ยแบบที่บ้านสวนใช้ปลูกผักกันแหละค่ะ ไม่ต้องล้าง เป่าเศษดินพรวดๆ แล้วก็รินชานมลงไป อร่อยดีค่ะ คุณกินได้ เรากินด้วย

ของทอดไ่ม่ต้องไปแคร์เรื่องน้ำมันที่ใช้นะคะ ว่าจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน บอกแล้ว "คุณกินได้ เรากินด้วย"

หนุ่มคนนี้กำลังปั้นแป้งทำโรตี แบบที่เขาเรียก "นาน" ออกเสียงประมาณนี้แหละค่ะ เป็นแป้งแบบโรตีแต่ไม่ทอด ใช้ย่างไฟ กินกับแกงถั่ว อร่อยดีค่ะ ...อย่าไปสนใจผิวสีดำๆ และวิธีการปั้นเลยค่ะ ไม่งั้นไม่สัมผัส "จิตวิญญาณแห่งอินเดีย" คนอินเดียกินแล้วไม่ตาย เราก็ไม่ควรจะตาย ที่อินดียมีน้ำดื่มให้ฟรีนะคะ เป็นน้ำจากรัฐบาลตั้งไว้ให้ สามารถเอาขวดไปกรอกได้ ใครๆ เค้าก็กินกัน เราก็ไปกรอกใส่กระติกเหมือนกัน ก็เขามีป้ายไว้ตัวเป้ง ว่า "Drinking Water"

มีทุกชาตินะคะ อันนี้ล๊อตเตอรี่....ถ้าอยู่นานจะเสี่ยงโชคดูสักใบ

Slowlife อยากได้ตุ๊กตาพระพิฆเนศตัวนี้ แต่ไม่ได้ซื้อมา เพราะต้องเดินทางไปอีกหลายวัน ใครที่ชอบถ่ายรูปแนว life อินเดียถ่ายได้มันส์มาก....

Slowlife ว่าอินเดียก็เป็นเหมือนเมื่อก่อนของเมืองไทย คือเป็นเรื่องจริงๆ ไม่ต้องปรุงแต่งมาก โดยส่วนตัวไม่เห็นว่าจะแตกต่างจากเมืองไทยในอดีต เราเคยกินข้าวด้วยมือ ขับถ่ายส้วมหลุม อาบน้ำตามบ่อบาดาลหรือตามก๊อก อ่านหนังสือพิมพ์จากถุงกล้วยแขก เดี๋ยวนี้เราไม่เป็นแบบนั้นแล้ว บางคนจึงคิดไปว่าอินเดียสกปรก หลายๆ แห่งไม่เจริญ Slowlife กินน้ำผลไม้ข้างทาง ก็เป็นผลไม้จริงๆ ปั่นแล้วกรอง ไม่ผสมน้ำหวานเข้มข้นแบบของไทย ไม่ใส่น้ำเชื่อม ไม่ใส่เฮลบูลบอย....ตามตลาดสด การเชือดไก่ แพะ ก็เป็นเรื่องปกติ ถ้าคุณจะกินไก่ คุณก็ต้องฆ่า....ไม่ใช่ว่าเดียดฉันท์ว่าโหด แต่ก็ยังกิน KFC ชอบกินสเต็ค กิน Subway ...เป็นเพียงอีกมุมมองของ Slowlife ถ้ามีโอกาสจะไปสัมผัสอินเดียวอีกครั้งค่ะ