ปายฟอเรสต์โฮม ฝนฤดูร้อน กับบ้านหลังคาใบไม้
อีกวันในปลายฤดูร้อน ที่เริ่มฝนมาเกือบเดือนแล้ว ทำให้ปีนี้มีหนาวแล้วก็ต่อด้วยฤดูร้อนเลย
มุมมองเก่าจากบ้านหลังแรก เมื่อก่อนเป็นข้าวสาลี เพิ่งเก็บไป เจอฝนหน่อยเดียวเขียวหมดเลย
ช่วงนี้รกมาก มองแทบไม่เห็นลำธารข้างล่างแล้ว แต่พอมีการลงถั่วเหลือง วิวน่าจะดีไปคนละแบบ
ทางเข้าบ้านผมยังคงเป็นดิน ฝนตกก็มีน้ำขังบ้าง ช่วงนี้ฟ้าได้อีกอารมณ์เพราะมีใต้ฝุ่นเข้าพม่า
ลำรางที่เห็นใหลผ่านบ้านผมมา หรืออีกแนวหนึ่ง เดินทางย้อนทางน้ำขั้นไปก็จะไปถึง
ฝนฤุดูร้อนมาทดสอบบ้านหลังคาใบไม้
บ้านหลังแรกและหลังที่กำลังสร้าง หลังคาใบตองตึงเหมือนกัน
ฝนมา
หลังคาใบตองตึง
เสียงฝนเบา ๆ กระทบหลังคาใบไม้
ดูหยดน้ำที่หยดจากหลังคา
ฝนมานานไม่ถึงเดือน ไม้ไผ่สีเปลี่ยน และมีไม้เลื้อยมาเยี่ยมเยือน
รอบนี้ผมหอบหนังสือกวีมาเก็ บไว้ให้เพื่อน ๆ ที่มาที่นี่นั่งอ่านในเวลาว ่างด้วย
ตั้งใจให้เป็นบ้านพักใจ พักสมองจากงาน อ่านหนังสือ อยู่กับธรรมชาติ
ไฟฟ้า ยังไม่มี แต่สำหรับการพัก การทำใจให้ห่างความวุ่นวาย การเว้นจากการรับข่าวสาร อ่านข่าว ฟังข่าวหรือดูทีวีไปบ้าง ปล่อยใจปล่อยสมองให้ว่าง ๆ อย่างนี้บ้างก็รู้สึกดี
- บล็อกของ เอ้
- อ่าน 8723 ครั้ง
ความเห็น
Sopha B'
14 พฤษภาคม, 2011 - 16:36
Permalink
คุณเอ้
หลังคาใบตองตึง อยากเห็นขั้นตอนการทำจังเลยคะ เหมือนตับจากหรือเปล่า ที่สำคัญ มันทนมั้ยคะ
เอ้
14 พฤษภาคม, 2011 - 17:21
Permalink
อย่างน้อยก็ได้สามปีสบาย
อย่างน้อยก็ได้สามปีสบาย ๆ
เห็นตัวอย่างบ้านใกล้ ๆ แล้ว
คือสามปียังไม่ต้องเปลี่ยน คงได้เปลี่ยนตรงสี่ปี หรือเปลี่ยนก่อนก็แล้วแต่อยากมั้ง
มันทำมาขายยาว ๆ แล้วเอามาวางบนโครงหลังคาแล้วใช้ตอกที่ทำจากไม้ไผ่มัด
บล๊อกต่อไปเดี๋ยวหาภาพที่เห็นการมัดชัด ๆ ลงให้ดู
บ้านที่ปาย Pai forest home
ข้าวเหม่า
14 พฤษภาคม, 2011 - 18:19
Permalink
เห็นแล้วคิดถึงอดีต
เห็นหลังคาใบตองตึงแล้วคิดถึงชีวิตวัยเด็กขึ้นมาเลยค่ะ สมัยเด็กแหม่มเคยช่วยยายทำด้วยค่ะจำได้ว่าตอนนั้นที่บ้านยังไม่มีไฟฟ้า ไม่มีโทรทัศน์ เวลาทำนาเราก็ยังใช้วัวไถนาอยู่เลย ช่วงเวลาที่เหมือนไม่มีอะไรเลยกลับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขจัง เวลานี้อยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย มีความสะดวกสบาย การสื่อสารทุกอย่างรวดเร็ว ไม่น่าเชื่อน่ะค่ะสิ่งที่โหยหากลับเป็นอดีตที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากความสุขใจ (เป็นซะอย่างงั้น)
เม mopa
14 พฤษภาคม, 2011 - 18:20
Permalink
ศิลปินหนุ่ม
เมไปเหนือมาไม่รู้กี่ครั้งเเล้ว ไปเชียงใหม่เเล้วเลยขึ้นเชียงราย หลงมนต์เชียงใหม่ชนิดที่ว่า ไปเมืองไทยทีไรไม่เคยพลาด เเต่ไม่เคยได้เเวะไปปายสักที เเต่ปีนี้เห็นทีจะต้องไปให้ถึงปายให้ได้ ศิลปินหนุ่มเอารูปมาล่อตาล่อใจซะเหลือเกิน(เเอบไปค้นรูปกระจายใน FB มาเเล้ว :-)
เมชอบไปในที่เเบบนี้เเหละ ถ้าไม่เลาะตะเข็บชายเเดน ก็ไปบ้านเเม้วบ้านกระเหรี่ยง เป้สักใบ ผ้าใบสักคู่ เข้าป่าเข้าเขาไปเรื่อยเปื่อย ธรรมชาติเเบบนี้ อยู่กับมันเเล้วสงบ ไม่คิดอะไรเลย ว่างปล่าวสุดๆ
อิจฉาศิลปินหนุ่มสุดๆ เเค่นอนดูหยดน้ำจากใบตองตึง ก็สวรรค์บนดินเเล้ว กลับเมืองไทยคราวนี้ ปายจะเป็นอีกสถานที่ ที่ยังไงก็จะต้องไปเยือนให้ได้ กำลังทำการบ้านหารายละเอียดเพิ่มเติมอยู่คะ ขอบคุณศิลปินหนุ่มที่เเบ่งปัน..
เอ้
14 พฤษภาคม, 2011 - 22:56
Permalink
ปายก็สนุกอีกแบบ
ปายก็สนุกอีกแบบ แต่ถ้ามีเวลาจะได้พบกับปายจริง ๆ ที่ 90 กว่า % ของคนที่บอกว่าเคยไปไม่เคยเห็นไม่เคยรู้จัก
คนส่วนมากก็ไปไม่กี่ที่ ที่เห็นในหนัง
มีเวลาให้มากพอ สถานที่ ชีวิต ผู้คนที่น่าสนใจ มีมากมายที่นี่
บล๊อกต่อ ๆ ไปถ้ามีเวลา จะลงเรื่องอื่น ๆ ไปเรื่อย ๆ ก่อนไปจะได้ทำความรู้จักปายในความเป็นปายให้มากกว่าการเป็นแค่นักท่องเที่ยวแบบฉาบฉวยที่ผ่าน ๆ ไปแค่รีบ ๆ ถ่ายรูปให้ครบจุดเพื่อนเอาไปอวดคนอื่นว่าได้เคยไปแล้ว
บ้านที่ปาย Pai forest home
RUT2518
14 พฤษภาคม, 2011 - 19:16
Permalink
คุณเอ้
สมัยก่อน แถวอีสาน เขาใช้ใบกุง(ต้นกุง) มาทำหลังคา ทำฝาบ้านครับ แต่เดี๋ยวนี้หาดูได้ยากครับ
พัฒน์..ลูกธรรมดา
14 พฤษภาคม, 2011 - 20:33
Permalink
คุณเอ้
ทำรีสอร์ทหรือบ้านตากอากาศครับ
อ่าน
เอ้
14 พฤษภาคม, 2011 - 23:23
Permalink
ยังหานิยามอยุ่ว่าจะเป็นอะไร เ
ยังหานิยามอยุ่ว่าจะเป็นอะไร
เป็นบ้านที่มีบ้านพักสำหรับรับแขกรับเพื่อน มีพืชผักปลูกเองเพื่อสุขภาพ มีสวนสมุนไพร ไม้ดอก กล้วยไม้
มีดนตรี บทกวี รอบกองไฟ
กำลังหาแนวทางหานิยามของมันอยุ่
บ้านที่ปาย Pai forest home
puk bakery
14 พฤษภาคม, 2011 - 23:02
Permalink
บรรยากาศสุดจะโรแมนเลย
สวยจัดเลย ไม่มีการสื่อสาร ไม่มีไฟ ธรรมชาติสุดๆ โครตชอบเลยอ่ะ
มันเป็นความใฝ่ฝันเลยซ้กวันที่พร้อม ไม่ต้องห่วงใคร อยากไปอยู่เงียบๆในป่าหรือบนดอย ไม่มีแสงสี ผู้คนจริงใจ ไม่เสแสร้ง ทำงานอาสา แต่คงไม่มีโอกาศที่ฝันจะเป็นจริงแน่เรา ได้แต่ฝัน
หลงรักเว็บนี้พอๆกับหลงรักการปลูกต้นไม้
เอ้
14 พฤษภาคม, 2011 - 23:21
Permalink
เล่าให้อิจฉาอีกอย่าง พอดึก ๆ
เล่าให้อิจฉาอีกอย่าง พอดึก ๆ สักสามทุ่มผมจะดับเทียนเหลือแท่งเดียว และนั่งดูแสงหิ่งห้อยเป็นร้อยที่บินรอบ ๆ บ้าน
หน้าบ้านข้างล่างเป็นลำธารจากน้ำตก เลยมีหิ่งห้อยเยอะ
ในกลางคืนที่มืด ๆ สว่างจนมองเห็นสภาพพื้นที่เลย
อีกอย่างกลุ่มเพื่อนที่อยุ่จะเป็นคนอีกแบบ ผมตั้งใจจะให้มีสังคมในอุดมคติขึ้นที่นี่
บ้านที่ปาย Pai forest home
หน้า