สืบเนื่องจากคณะทัวร์จากใต้มาเยี่ยมบ้านอารีย์

เรื่องราวของคณะทัวร์ยังไม่จบนะคะพี่น้อง ขอย้อนความประทับใจมาเล่าสู่กันฟังอีกรอบ เหมือนซีรี่อย่างที่พี่ตั้มเคยพูดน่ะค่ะ เผื่อว่าพี่น้องจะยังติดตามความเคลื่อนไหวอยู่ ก่อนนี้เคยอ่านบล็อกของพี่ ๆ คณะทัวร์กันแล้ว วันนี้มาดูเจ้าบ้านเล่าถึงบรรยากาศการพบปะกันครั้งแรกบ้างดีกว่าค่ะ  เริ่มแรก พี่ ๆ แจ้งว่าจะขึ้นเหนือแต่ยังไม่รู้แน่ว่ากี่คน ใครบ้าง แต่ที่แน่ ๆ พี่เสินกับพี่เก้แน่นอน แค่นี้ก็ดีใจสุด ๆ แล้ว รอว่าเมื่อไรจะถึงวันนั้นซักที

น๊า...เคยคิดว่าเมื่อไรเราจะได้เจอพี่ ๆ สมาชิกกับเขาบ้างนะ เวลาเขานัดเจอกันเราก็อยู่ไกลไม่มีโอกาสได้ไปกับเขา ขนาดนัดในกรุงเทพก็ยังไม่ได้ไป ถ้านัดทางใต้ด้วยแล้วยิ่งไปลำบากใหญ่เลย ตอนนั้นก็ท้องด้วย แล้วกว่าลูกจะโตอีก แต่คิดเสมอว่าต้องไปเจอเพื่อนสมาชิกให้ได้  แล้วก็ไม่คาดคิดว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วขนาดนี้ พี่ซึ่งอยู่ภาคใต้ มาหาน้องถึงภาคเหนือ พี่น้องคิดดูระยะทางนะคะ กว่าจะเดินทางมาถึง เพื่อมาเยี่ยมหลาน ความดีใจ ประทับใจในไมตรีของพี่น้องบ้านสวนครั้งนี้จะอยู่ในใจของอารีย์และครอบครัวไปตลอดชีวิตเลยค่ะ ขอขอบคุณพี่ ๆ ทุกคน รวมทั้งน้องก้อย ขอบคุณพี่โสทรผู้จัดทำเวปนี้ขึ้นมาทำให้มีวันนี้ ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่ส่งความคิดถึง ความห่วงใยมาให้ค่ะ มีโอกาสหน้าคงได้ตอบแทนน้ำใจไมตรีพี่ ๆ น้อง ๆ บ้างนะคะ

มาถึงป้า ๆ ลุง ๆ และน้าก้อยก็ไปอุ้มหลานกันทันที รู้มั๊ยคะ ก่อนถึงวันนัด โทรหาพี่ ๆ ว่าถึงไหนแล้ว บอกว่าอยู่เมืองกาญฯ แต่คิดในใจว่าพี่เล็กต้องมากับคณะแน่นอนเพราะเห็นว่ามีโปรแกรมเที่ยว พอถามว่ามีใครมาบ้าง ก็มีพี่เสินพี่เก้ พี่เล็ก พี่น้อย พี่นนท์ ...นั่นแน่ะ...มีเพิ่มตั้งหลายคนดีใจมากค่ะ  แต่พอลงรถจริง ๆ มีพี่ลูกข้าวเหนียว กับน้องก้อยมาอีกด้วย...ไม่อยากจะเอ่ย ว่าดีใจขนาดไหน

ฮั่นแน่..น้องก้อยพี่แอบเห็นนะ กำลังแอบเก็บภาพอยู่ ก่อนพี่ ๆ จะขึ้นบ้าน ป้าของอารีย์ถามว่าจะให้ปูเสื่อตรงไหน (โอ๊ะ..ป้าเป็นทางการมาก ก็บอกว่าพี่ ๆ เขาเป็นกันเองไม่ต้องปูหรอก เดี๋ยวพี่เขาก็เขินแย่) ก็เลยให้แขกนั่งกับพื้นอย่างที่เห็นนี่ล่ะค่ะพี่น้อง 555

พี่สาวผู้น่ารัก อุ้มหลานตลอดเวลา มีความรู้สึกว่าเหมือนญาติแท้ ๆ กลับมาเยี่ยมบ้านเลยค่ะ รู้สึกอบอุ่นมาก พี่ ๆ ก็น่ารักคุยกันสนุกสนาน เฮฮา ลุงเสินกับป้าเก้ก็เปลี่ยนกันอุ้มหลานอยู่นั่นเอง (บล็อกอื่น ๆ จะมีรูปพี่เสินอุ้มน้องแพลน)

เจ้าภาพก็รีบเลี้ยงข้าวเลยค่ะ กลัวแขกหิวเที่ยวแล้ว คุณลุงนนท์(เรียกตามน้องแพลน) ก็เป็นคนแจกขนมจีน ใครขอ 1 หัว ไม่ให้บอกว่าหัวเดียวกระเทียมลีบ ต้องแถมอีก 1 หัว ฮ่า ๆ ๆ

 กินข้าวเสร็จป้าเรียกไปบอกว่า...ป้าลืมตักแกงเขียวหวานไปให้กินกัน เอ๊า...ฮากันอีก 1 รอบ พี่ ๆ บอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวกินใหม่ก็ได้ เดี๋ยวป้าเสียใจ 555

ป้าเก้กับป้าน้อยก็เลี้ยงหลาน ส่วนลุงนนท์ก็พักผ่อนตามอัธยาศัย แต่วันนั้นอากาศร้อนมากเห็นใจพี่ ๆ เลยค่ะกว่าจะเดินทางมาถึง ต้นไม้บ้านอารีย์ก็น้อยเหลือเกิน พี่เล็กบอกว่าบ้านพี่ว่าร้อนแล้วนะ แต่ที่นี่ร้อนกว่า หรือเป็นเพราะว่าอากาศร้อนพี่ ๆ ก็เลยไม่ลงไปตรวจการบ้าน อิอิ

เพราะอากาศร้อนป้าเก้ก็เลยอาบน้ำให้หลาน ส่วนลุงเสินคอยถ่ายรูป ป้าน้อยคอยให้กำลังใจ คริ คริ  โดยมีลุงนนท์รับอาสาไปยกกะละมัง กับหิ้วน้ำใส่ถังมาอาบให้หลาน (ลืมถ่ายรูปลุงนนท์ไว้)

แล้วก็ถึงเวลาให้การบ้าน เลขมงคลค่ะ ไม่ได้ใบ้หวยนะ ได้รับการบ้าน 9 อย่างพอดี ครั้งนี้พ่อบอกเดี๋ยวพ่อช่วยเพาะ

ก่อนกลับลงมาส่งพี่ ๆ ที่รถ พี่เสินมีของฝากพี่อีกหนึ่งอย่างลูกชะมวง ให้พ่อเพาะ พ่อให้เห็นแล้วบอกว่ากำลังอยากได้อยู่พอดี ที่บ้านนี้เรียกลูกมะขามโมง เอ๊า...พ่อรู้จักลูกไม่ยั๊กจะเคยเห็นเพราะเดี๋ยวนี้แถวบ้านไม่มีแล้วไม่มีใครอนุรักษ์ไว้ พ่อจะเพาะไว้ให้ลูกหลานดู กินอร่อยด้วย(นั่นสิลูกก็อยากลองกินเหมือนกัน อิอิ)

แม่และป้า ๆ มาส่งขึ้นรถด้วย ตลอดเวลาที่อยู่ร่วมกัน มีแต่ความประทับใจ เฮฮา รอยยิ้ม เสียงหัวเราะตลอดเลยค่ะ จนกระทั่งขึ้นรถกลับก็ยังมีรอยยิ้ม โอกาสหน้าคงได้พบกันอีกนะคะ 

ยังไม่หมดค่ะ ยังมีของฝากจากพี่ ๆ อีก นี่เป็นสละอินโดของฝากจากพี่เก้และพี่เสิน เกือบถ่ายรูปไม่ทันเพราะแม่ครัวชิมไปก่อนบ้างแล้ว จะเก็บเมล็ดไว้เพาะต่อไป

ยังมีปลากรอบกับข้าวเกรียบปลา และงากระจกอีกค่ะ พร้อมกับหลวงพ่อทวดฝากให้พ่อและน้องแพลนคนละองค์

น้องก้อยทำขนมลูกชุบมาฝาก น่ารักเชียว เหมือนคนทำเลย และข้าวโพดต้มพี่ ๆ ซื้อมาฝาก(จริง ๆ ข้าวโพดมีมากกว่านี้)

ขอบคุณที่มาเยี่ยมหนูค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ...น้องแพลนค่ะ

ขอบคุณบ้านส่วนพอเพียง......จาก อารีย์  กำแพงเพชร

ขออนุญาตแก้ไขนิดนึงค่ะ  ลืมของสำคัญที่ป้า ลุง น้า ฝากไว้ให้น้องแพลนค่ะ

เป็นชุดน่ารัก ๆ สามชุดนี้ค่ะ พร้อมกับการ์ดเล็ก ๆ จากบ้านสวนพอเพียง (น่ารักจัง) ขอบคุณแทนน้องแพลนด้วยนะคะ