ยังไม่ได้กลับ

สู้ๆต่อไปค่ะ กุ้งขอเป็นอีกกำลังใจนะคะ อย่าเพิ่งท้อ ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ กุ้งเองก็ยังไม่ได้กลับเหมือนกันทั้งๆที่อยากกลับไปมากๆ คิดว่าคงจะกลางเดือนนี้คงได้ลงมือเป็นเกษตรกรเต็มตัวซะที

พร้อมเมื่อไหร่ค่อยไปค่ะ เรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลา ต้องมีเงินทุนพอสมควร เราต้องกิน ต้องใช้ เอาใจช่วยเสมอค่ะ

พ่อแม่พี่น้อง รับได้หรือเปล่า
เจอคำถามจากญาติพี่น้อง แน่นอน
เพื่อนบ้านนินทา แน่นอน

พี่เจอมาแล้ว อยู่ที่ใจเรา ขอให้หนักแน่น สักวันเขาเห็นเอง

ให้กำลังใจค่ะ และเห็นด้วยกับทุกคนนะคะ พร้อมเมื่อไหร่แล้วค่อยไป การกลับไปทำเกษตรพอเพียงจะต้องมีทุนสักก้อนหนึ่งก่อนเพราะในขณะที่รอพืช ผักโตเราจะต้องกินต้องใช้ และที่สำคัญจะต้องมีรายได้หลัก(รายได้ที่ต้องได้เป็นประจำจากแหล่งไหนก็ตาม) เพื่อเก็บไว้ใช้ยามจำเป็นเช่น เจ็บป่วย ไม่สบายต้องนอนโรงพยาบาล หรือเกิดเหตุการณ์เฉพาะหน้าที่ไม่คาดคิด เช่นออกไปส่งของ เราขับรถอยู่ดีๆก็มีมอร์เตอร์ไซด์มาชนท้าย ต้องจ่ายเงิน(คุ้นๆมั๊ย)

 ความมุ่งมั่นและตั้งใจที่แน่วแน่ ทำให้สำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว ที่เหลือคือการลงมือทำจริง หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน จงสู้ต่อไปนะน้อง

คุณ teerasit กำลังก้าวหน้าไปอีกขั้น ของความพอเพียงมากกว่าครับ  

น้องลองอ่านBlog ลุงโสทร  รู้สึกจะชื่อ เรียนไปทำไมมั๊ง ลองอ่านดู