ไม่ได้ขอ...ก็แจก

         น้อยโหน่งมาแล้วจ้า....มาพร้อมกับบวบงู...ของคุณครูจารึก

    มาถึงช้าเพราะว่าติดธุระอยู่ที่ไปรษณีย์  คงต้องผ่านขั้นตอนอะไรซักอย่าง

    ไม่ได้หายไปไหนจ้า  ไม่ได้ขอ...ก็แจก

          ซองนี้เป็นของคุณวิศิษฐ์  หนุ่มหน้ากลมมนคนขยันแห่งบ้านสวนฯ  ตัวเองขยัน

คนเดียวไม่พอ  รู้จักกับใครอยากให้คนนั้นขยันไปด้วย  ยัดเยียดมาให้ตั้ง 6 อย่าง  กะว่า

ตั้งแต่วันนี้จนตาย  ย่าตอนต้องกินผักอย่างเดียว ๆ หมู หมา ปลา กา ไก่ ไม่ต้องกิน

          ไม่ได้ขอ...ก็แจก

         กล่องนี้จากป้าเล็กค่ะ  อ้อยดำ ดำดีจริง ๆ มีจำหน่ายอยู่ในตลาดบ้านสวนนะคะ

ชอบฟอร์มเขาสวย  ปลูกไว้กิน  เป็นยาหรือเป็นไม้ประดับได้ดีทีเดยว  เพราะไม่สูงมาก 

พอกับจั๋งหรือหมากแดง ถามซื้อ  ป้าเล็กบอกเดี๋ยวส่งมาให้  พอเห็นแล้ว  นึกถึงตอนเป็น

เด็ก  ชาวไร่จะตัดเป็นท่อนยาว 25 ซม. มัดเป็นมัด ๆ มาขายตลาดเพื่อให้คนซื้อมาควั่น

เป็นข้อ ๆ เสียบไม้ไผ่ขายเวลามีหนังกลางแปลง  ต้องมีอ้อยควั่นกับถั่วคั่วขายคู่กัน

         ป้าเล็กคะ  ขอสั่งไปทำยาแก้หิว 1 ชุดค่ะ

        วันนี้ได้ถามคนส่งจดหมายว่ามีการเซนเซอร์จดหมายหรือเปล่า  เขาก็ยิ้มไม่ปฏิเสธ

ไม่ตอบรับ  ย่าตอนบอกว่ามีซองขาดเขาบอกเขาทำขาดแล้วเอายางรัดไว้เอง  ย่าตอนแย้งว่า

ซองอื่นไม่ขาดแต่มีรอยถูกเปิดดู  เขาหัวเราะ  ก็เลยบอกเขาว่า นึกว่าเราส่งย่าบ้ากันหรือเปล่า

มันไม่ใช่นะ  เราเป็นสมาชิกเวปบ้านสวน  ส่งกันแต่เมล็ดผัก พันธุ์พืช เขาก็เลยคุยว่า  เห็นเป็น

เม็ด ๆ สงสัยเหมือนกัน  ตอนนี้คงหายสงสัยแล้วนะ

         ขอขอบพระคุณ  คุณครูทั้ง 3 ท่านที่ขยันแจกการบ้าน แจกแล้วแจกอีก ไม่ได้ขอ...ก็แจก

         ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ให้สิ่งดี ๆ ค่ะ