แกงส้มผักปลัง (การบ้านครูสายพิน)

วันนี้ การบ้านครูสายพิน ได้รับการแปรรูปอีก หนึ่งเมนู ด้วยความอนุเคราะห์ข้อมูลจาก พี่มาย นิว และมะโหน่ง ในการคิดเมนู นั่นก็คือ

 แกงส้มผักปลังกับแหนม  ตอนแรกตั้งใจจะเก็บภาพทุกขั้นตอนการผลิต แต่ เกิดเหตุการณ์ระทึกขึ้น...นั่นก็คือ

           วันนี้เวลา  10 โมงกว่า..หลังจาก ซักผ้าและนั่งเอ้อระเหยหน้าคอมพิวเตอร์ ฝนก็ตกสอกแสก (พรำๆ) จะออกไปเปิดร้าน แมลงขี้คร้านก็เกาะหนึบ เลย มุดเข้าผ้าห่มนอนต่ออีกรอบ ... ไม่ทันได้ตั้งหลัง... ปวดท้องขึ้นมากะทันหัน...รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ พลางทบทวนเหตุการณ์เมื่อวาน....( อ้อ...เมื่อวานเพื่อนซื้อขนมจีนมาฝาก.... กว่าจะได้กินก็ค่ำแล้ว... กลับจากร้านด้วยอารมย์หิวสุดๆ.. คว้าถุงขนมจีนมากิน.... จานแรกหมดไป...เอ..ทำไม่รสชาติออกเปรี้ยวๆ....ยัง..ยังไม่อิ่ม...ขออีกจาน ..(ขอกินก่อนเดี๊ยวสั่นพุงชดเชย) ตามด้วยจานที่ 2 คงไม่ใช่รสชาติของแกงละมั้ง... หยิบ..น้ำยาขนมจีนขึ้นมาใหม่....ไม่เห็นมีฟอง...แต่กลิ่นเพี้ยนนิดๆวุ้ย...ทำไงละวา กินไป 2 จานแล้ว.... งั้นพอก่อนละกัน...ค่อยลุ้นพรุ่งนี้แล้วกัน... ) 

          ณ..วันนี้เลยได้รับของการยึดสุภาษิต เสียคนอย่าเสียของ.....ที่นี้เริ่มหิวแล้วสิ...เสียพลังงานไปเยอะ... เลยเดินเตร่ไปหลังบ้าน เจอ ผักปลังกำลังแตกยอดอ่อนๆ.. ตำลึงโดนหอยทากเมื่อคืนโซ้ยจนเหลือแตเถา   ยังมียอดผักขม ฟักแม้วต้นเดียวที่เหลืออยู่ แตกยอดอ่อนให้ได้ลิ้มรสมาหลายรอบแล้ว.... นั่นดอกสี่ม่วงๆแสนสวย  ยอดกำลังอ่อนๆลองเด็ดมาผัดน้ำมันหอยดีกว่า... และแล้วยอดโสมไทยก็ในอยู่ในกำมือเรา   ....ได้ วัตถุดิบครบแล้ว ...เข้าบ้านดีกว่า....

         เตรียมพร้อมหุงข้าว  อยู่คนเดียว หุงถ้วยเดียวก็พอทั้งวันแล้วล่ะ.... จากนั้นเปิดตู้เย็น คว้าเครื่องแกงส้ม มะขามเปียกและ ปลาส้ม(ใช้แทนแหนม) กะปิเล็กน้อย   มาจัดแจงเตรียมพร้อม.... ขณะเดินกลับมาที่โต๊ะกลับข้าว...เอ... อะไรดำๆแวบๆที่ ขาเราหว่า... ขณะนั้นมือกำลังถือมีดเล่มเล็กอยู่ด้วย (โชคดีที่ไม่ใช่มีดพี่สายลมลอย)  อึ๋ยยย..... มานกระดื๊บๆ...ขึ้นมาบนขา แล้วส่ายหัวด๊อกแด๊กๆ.....ควับๆ...ด้วยความกลัว (ไม่ถึงสุดขีด) ใช้มีดที่ถืออยู่ขูดหน้าแข้งตัวเองอย่างลืมตัว...และลืมเจ็บ.... "ไปไหนแล้วหว่า" คิดพลาง ก้มตัวและนั่งยองๆสอดส่ายหาตัวต้นเหตุ บนพื้นบ้าน....ไม่มีแม้เงา... ทำไงดีไม่เจอ เดี๊ยวเกิดมันกลับมาอีก...เอาละวะ.. ใส่รองเท้ากันไว้ก่อนว่าแล้วเดินไปใส่รองเท้าแล้วมาทำกับข้าวต่อ.... ทำไปมองซ้ายมองขวา มองพื้นสลับกันไป...ยังผวาอยู่.... สักพักเริ่มลืมไปแล้ว....ขณะกำลังจะละลายมะขามเปียก  ใส่ในหม้อ ทำไม...คันยุบยิบๆ ที่ ง่ามนิ้วเท้าจังวุ้ย.... รีบวาง ถ้วยน้ำมะขาม แล้วมายกเท้าขึ้นมาดมเอ๋ย ขึ้นมาดู.........กรี๊ดดดดดดดดดดดด..... มันเกาะตรงง่ามนิ้วแน่นเลย...เลยมีสีแดงๆที่ตัวของมัน.. ตัวมันเริ่มโตขึ้นๆ.....ช่วยด้วยยยยยยยยยย.... แต่ใครจะมาช่วยล่ะ ....อยู่คนเดียวนี่.... ยกเท้าสบัดก็แล้ว .... เอามือดึงก็แล้ว...ไม่ออก... แฮ่กๆๆๆ...กลัวก็กลัว... ขอตั้งสติแป้บหนึ่ง กระโดดเขยกขาไปหากระป๋องเกลือ...แล้วจัดการโรยๆ.... ลงบนง่ามนิ้ว.... อ้ากส์ๆ.....แสบๆ... แต่ได้ผลค่ะ... มันหลุดลงมานอนแอ้งแม้ง ซะโดยดี....ขอเวลานั่งสงบสติ 10 นาที.....นานมาแล้วที่ไม่เคยโดนเจ้าตัวดูดเลือดมากรายกร้ำผิวหนัง ส่วนใหญ่หนีทันทุกที.....ครั้งนี้สยองสุดๆ.....

               พี่น้องค่ะ.....ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นละ แต่ใจยังตุ้มต่อมๆ... ผวายังไม่รู้..เหมือนมีอะไรไต่ยุบยิบทั่วตัว ส่งมื้อเที่ยง..แล้วขออนุญาติไปตรวจสอบก่อนะคะ..ว่ายังมีหลงเหลืออยู่บนตัวอีกหรือไม่....  

นี่ค่ะ..แกงส้มผักปลัง กับข้าวสวยร้อนๆ..หลังเหตุการณ์ระทึก.... รสชาติยังอร่อยค่ะ

ได้รูปมาแค่นี้นะคะ....ขอแก้ตัวรอบหน้า

แต่ว่า...จะกล้าลงไปเก็บผักอีกมั้ยนี่.....ช่วยด้วย...........สวนสาวน้อยมีทาก.....ไม่ใช่แค่หอยทากอย่างเดียว...ซะแล้ว..ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ