ฟื้นวัฒนธรรมกินดีมีสุข เครือข่ายชาวนา พัทลุง ตรัง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันพุธที่ ๑๕ มิถุนายน ๕๔ ตั้งแต่ ๐๘ .๐๐ น ถึง ๑๖.๐๐ น ที่ลานวัดโตระ บ้านตำนาน อ. เมือง พัทลุง

พบผู้รู้ สัมผัสและเรียนรู้ภูมิปัญญาอาหารแต่แรก ในวิถีชาวนามี่ทำอยู่ทำกินแบบพื้นบ้าน และโอบอุ้มความสมบูรณ์ให้กับธรรมชาติ 

วิถีชาวนา

หน้าแล้งอยู่กับบ้าน ฝักมะขามสุกคาต้น ต้องรานกิ่งลงได้มะขามไว้กินตลอดปี ได้ไม้มะขามเผาถ่าน กิ่งมะขามได้แตกยอดใหม่ 

ต้นกล้วยข้างบ้านให้ผลพร้อมกัน ตากแห้งเก็บไว้ให้ลูกหลานกิน 

พี่น้องที่จัดเวลาได้เรียนเชิญร่วมงาน ผ่านท่านประธานนะคะ

ความเห็น

: น่ากินจัง ... กินอีกแล้ว  :sweating:


อยากไปมากค่ะ..........:steal:

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

แอน เรียนทอดน่ากินน่าขาย

ตัวไปไหนไกลไม่ได้ค่ะคุณหยอย เพราะมีพ่ออายุ 89 ปีแล้ว  ทิ้งนานไม่ได้ค่ะ


ขอส่งใจไปเชียร์นะคะ

๒ ปีที่แล้วหยอยก็อยู่บ้านดูแลแม่ กระทั่งลมหายใจสุดท้าย


เป็นความสุขล้นเหลือค่ะ

ตากแห้งสนิท น่าทานครับ ไว้มีโอกาสขอชิมน่ะครับ

 

ชีวิตที่เพียงพอ ย่อมมาจากชีวิตที่พอเพียง

หรอยจริงๆแหละ พี่หยอยกินรวดเดียว ๓ ลูก หวนน้ำตามอยู่ได้ครึ่งวันเลย


๒๖ มิย แวะเลมอนฟาร์มอีกนะ มีของฝาก.... น้ำข้าวยำ.... สูตรโบราณ พี่หยอยการันตี   

เห็นภาพแล้วนึกถึงสมัยเด็กๆ แม่จะทำกล้วยตาก มะม่วงสุกเอามาหั่นเป็นซีกๆคลุกเกลือนิดหน่อย แล้วตากแห้ง อร่อยมาก เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วเสียดายจัง

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

เห็นภาพแล้วคิดถึงตอนเด็กๆ ตอนที่เป็นลิงทะโมนปีนต้นมะขามเก็บต้นนั้นป่ายต้นนี้ ถ้าเป็นมะขามหวานต้องเอามานึ่งแล้วก็ตากแดดบนสังกะสีให้แห้ง ก่อนจะบรรจุลงถุงไปขาย ตอนนั้นเป็นงานที่สนุกสนานอีกงานหนึ่ง ส่วนมะขามเปรี้ยวเด็กๆก็มีหน้าที่แกะเปลือก ตากจนแห้ง รอแม่แกะเมล็ดออก (ตอนแกะแม่ต้องเอาปลายมีดจุ่มน้ำเกลือ เพราะบอกว่าจะแกะง่ายเนื้อมะขามจะได้ไม่ติดมีด) เล่าความหลังซะยืดยาวจนเนือยแล้วนิ ขอชิมกล้วยตากสักลูกสองลูกได้หม้าย :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

555555 ดีนะไม่มีประวัติพลัดจากต้นมะขาม คนแต่แรกเขารู้จักเตรียมอาหารการกินน้องเหอ


เขาไม่ได้เรียนจบการวางแผนเหมือนเราทีนะ 55555 เรียนมาแล้ยังไม่รู้จักทำ

หน้า