เรื่อง ... เปรี้ยว ๆ ... นะจ๊ะ !

     มื้อเช้า .... หลังกาแฟ ....

      .... จิตก็วิ่งปรู๊ด ... ไปไกล .... ใขว่คว้า หาอาหารมื้อกลางวัน มั่วไปหมด สุดท้ายก็หยุดอยู่ที่ “กระดูกอ่อน ต้มใบชะมวง”

      กาย สนองจิต (ก็จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว นี่คราาา..บ) หยิบกรรไกรตัดแต่งกิ่ง ออกไปริมรั้ว ตะกายดึงร่างชรา ขึ้นไปยืนบนรั้ว

   ป้าหมาย .... ยอดเพสลาด ของเจ้าต้นนี่ไงครับ

   ก็ .... ชะมวงไงครับ ... เอาขึ้นมาปลูกไว้นานโข เกิดตัณหาเมื่อไร จะได้ไม่ทุรนทุราย

                        ฮึ ๆๆๆ .....

      ง้างกรรไกร ตัดกรึ๊บ ๆๆๆ ..... เพียงพอแก่ความต้องการ ประคับประคอง นำร่างลง รวบรวมกิ่งที่ตัดลงมา เดินจะเข้าครัว .....

     ผ่าน ... เจ้าต้นนี่ ...

          ส้มจี๊ด ... ครับ ....

     เอาขึ้นมาปลูกไว้เช่นกัน ปลูกลงดินครับ ไว้ช่วงที่มะนาวหายาก .... ก็ได้เขาแหละ ช่วยให้เมนูอาหาร เปรี้ยว ๆ เดินหน้าได้ ตลอด  เก็บคั้นน้ำ แต่ละครั้ง ได้ไม่น้อยกว่า 2 - 3 ลิตร

     ก็พุ่มใหญ่ มากครับ เห็นว่า แก่มากแล้ว เลยทดลองทำสาวให้ .... เลยดูดีอย่างที่เห็นนี่แหละ สภาพเก่าร่วงโรย .... ไม่ประเทืองจักษุ เลยไม่เก็บภาพไว้ ตอนนี้ เริ่มออกดอกใหม่แล้วครับ ออกทั้งปีแหละครับ เพียงบางช่วงอาจไม่ดก แต่ก็มีให้ใช้ตลอด

     บางท่าน อาจไม่เคยลิ้มรส ก็อาจสงสัย ว่าเป็นอย่างไร ....

         ขอเรียนว่า .... เปรี้ยวมาก มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว  หากไม่มีอุปาทาน ติดอยู่ในอารมณ์ มะนาว  ... รสชาติ ของเขา  ปรุงจิตได้  เช่นเดียวกับ ของเปรี้ยวชนิดอื่น ๆ  อย่าง มะขาม,  มะม่วง, มะยม, ส้มซ่า .... ฯลฯ

      เอามาฝาก ....  Stimulate .... ต่อมน้ำลายเล่น ๆ .... หวัดดีครับ