ระลึกถึงคุณครู

หมวดหมู่ของบล็อก: 

         เดือนนี้เป็นเดือนของการไหว้ครู

          ย่าตอนขอเอ่ยนามของ สมช.บ้านสวนแห่งนี้ในฐานะคุณครู

          ด้วยความซาบซึ้งในมิตรภาพและน้ำใจในการแบ่งปัน  มากมายหลายท่าน

          ขอมอบมาลัยนี้แด่คุณครูทุกท่านค่ะ

         

          ขอรวมส่งการบ้านของคุณครูทุกท่าน  แต่ด้วยสาเหตุเพราะเป็น สว. การบ้าน

บางวิชาคุณครูให้ซ้ำกันมาเลยจำไม่ได้เช่นวิชาบวบ  วิชาฟักทอง  ต้องขออภัยด้วยค่ะ

         1.  คุณแก้ว กุ๊ก กิ๊ก ให้มาหลายอย่าง

              

                         มอร์นิ่งกลอรี่                                          ถั่วพู

                          ฟักทอง

                         ถั่วครก          

             

         2.  คุณพุทธบุตร  

             ถั่วพูม่วง

         3.  คุณจารึก  จันทร์เกตุ

            ฟักข้าว

                    มันขี้หนู   

         

         4.  ป้าเล็ก  อุบล  ถั่วครก

           อ้อยดำ

                                 

         5.  คุณSweet-pea

          มอร์นิ่งกลอรี่

     6.  คุณอ้วน ให้หนังสือที่มีประโยชน์มาก  

        ชมนาดหอม ๆ ให้คุณอ้วน

         7.  คุณป้าแดง อุบล

        

         8.  คุณป้าจิ๊ด 

                 มันเทศ  มันต่อเผือก

         9.  คุณป้าปุก

           อัญชัน

           

       10.  คุณวิศิษฐ์  สิงห์ชาญ

             ผักกาดฮิ้น  

      ผักกระจ้อน

         ผักอีตู่

         ผักคะน้า

      

       11.  คุณุลุงพี

             ชะเอม

       12.  คุณพัฒน์  ลูกธรรมดา

       

                                              ไผ่ตงลืมแล้ง

       13.  คุณบุญพา

          เถางูเขียว

       14.  คุณบุญรักษ์

              กุยช่าย

       15.  คุณอวยพร

           ทานตะวัน

       16.  คุณKasetmcot

           ฟักข้าว

       17.  คุณJaJing  ยาร่วง  รากงอกแล้วทุกเมล็ดแต่ยังไม่แตกใบ

       18.  คุณeve-chanida  กระเช้าสีดา  เพาะแล้วยังไม่งอก

 

       19.  คุณแจ้ว  บวบ  เพาะแล้วค่ะ

       ขอขอบพระคุณคุณครูทุกท่าน  ขอให้ทุกท่านมีความสุขในการตรวจการบ้านนะคะ

       ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ทำให้ได้รับสิ่งดี ๆ ค่ะ

ความเห็น

ย่าตอนปลูกได้งามๆทั้งนั้น เลยครับ ถ้า ผมส่งเมล็ดให้ ย่าตอน ย่าตอนปลูกต้องงามกว่าผมปลูกเป็นแน่


ผมเป็นคนหนึงที่ระลึกคุณครูเสมอ เพราะครูหลายท่านพลักดัน เราในช่วงหัวเลี้ยว หัวต่อ ผมถึงลอดมาได้ คุณครูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในโรงเรียน เสมอไป คุณพ่อ คุณ แม่ ท่านที่รู้จัก แนะนำ กัน อีกหลายท่านผมก็นับว่าเป็นคุณครู ผู้ให้ความรู้วิชา และแนวทาง ขอร่วมไหว้ครู ด้วยครับ

ค่ะคนไทยเราจะสอนว่าต้องกตัญญูรู้บุญคุณ จึงจะเจริญ  ขอให้คุณตุ้ยเจริญ


ในหน้าที่การงานและการปลูกพืชผักค่ะ

คุณย่าตอนเป็นนักเรียนเกียรตินิยมเลยครับ คุณครูเยอะมาก พืชผักอุดมสมบูรณ์ดีนะครับ แสดงว่าคุณย่าให้การดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีมากครับ 

ได้อย่างก็ต้องเสียอย่างค่ะ  เพราะแต่ละวันเวลาของเรามีเท่ากันทุกคน


ถ้าย่าตอนเข้าเวปบ้านสวนฯ ก็ไม่ได้ปลูกผักปลูกต้นไม้  หรือการทำอาหาร


การกิน  การดูแลบ้านเรือน  มันโยงใยกันไปหมดเลยค่ะ  หรือถ้าผักงามบ้าน


ก็ดูไม่จืดค่ะ  ขอบคุณค่ะ

เยี่ยมมากย่าตอน..ไม่ได้เป็นครูนะ..แต่เป็นผู้ตรวจการวิทยาลัยเกษตรพอเพียง..แผนกตรวจสอบรสชาดอาหาร วันนี้ขอมาเยี่ยมชม..ถึงตอนกินเรียกด้วยแอล้วกันนะ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

เขาเรียกผู้ตรวจแผนกโภชนาการหรือบริโภคคะ  แน่ใจรึว่ากล้าชิมไม่กลัว


ท้องเสียหรือคะ  คุณชายใหญ่  ขอบคุณค่ะ

ยินดีเต็มใจรับฝากค่ะ  บางทีมันก็ไม่ค่อยสะดวกที่จะเขียนบล็อกเล็ก ๆ


กว่าจะเอารูปลง เพราะอายุขัยทำให้เราช้าและหลงลืม  เขียนงานไปได้ครึ่ง


ลืม  ยังไม่ได้บันทึกเลย คลิ๊กปุ๊บ  ตาย...หายหมดเลย  ยินดีรับฝากค่ะ

คุณย่าตอน ปลูกผักสวยมากๆคะ  เถางูเขียวของย่าตอนดูแล้วน่าจะรอดนะคะ ได้มาเหมือนกันคะ แต่แห้งไปแล้วคะ สงสัยต้องจองคิวขอจากย่าตอนคะ ฟักข้าวก็ต้นอวบ ผักกาดก็งามๆทั้งนั้น ดินที่บ้านย่าตอนก็ดีคะ ที่บ้านเป็นดินลูกรังคะ ต้องบำรุงดินเยอะมาก ทั้งปุ๋ยหมัก ขึ้วัว ปุยชีวภาพ แต่ไม่อยากใส่ปุ๋ยเคมีคะ

ผักที่ปลูกลงดินส่วนมากจะปลูกบ้านน้องสาวซึ่งอยู่ติดกัน  ส่วนในกระถาง


นี่ซื้อดินกระสอบมาใช้ค่ะ  ดินไม่มีสารเคมีเพราะเป็นดินในบ้านส่วนมากใส่


ปุ๋ยขี้เป็ด ปุ๋ยขี้วัว  ปุ๋ยน้ำหมักเศษอาหาร ปุ๋ยอีเอ็มค่ะ  ส่วนเถางูเขียวถ้ารอไหว


ก็จะแบ่งให้ค่ะ

คลื่นนลูกหลังย่อมตามมาแรงกว่าลูกแรกเสมอ  ทำการบ้านได้น่าประทับใจ

มากค่ะ  เพราะทำได้ขนาดนี้ต้องอาศัยความตั้งใจอย่างมากเลย  การบ้าน

เยอะมาก  ทรมานหลังหรือเปล่าก็ไม่รู้  แต่คนปลูกคงมีความสุขมากกว่า

มั้งคะที่ได้ชื่นชมผลงานของตัวเอง...อิอิ

                        

แบ่งปันน้ำใจส่งต่อกันไป ....ไม่รู้จบ

หน้า