การ์ตูน<ปรัชญาความพอเพียง>

เขียนโดย kheatti74 เมื่อ 6 กรกฎาคม, 2011 - 20:08

พอดีเห็นในเว็บเลยอยากเอามาแชร์

 

เศรษฐีผู้หนึ่ง แสนจะภูมิใจที่ลูกชายวัย 5 ขวบของเขา กำลังจะได้เรียนในโรงเรียนชื่อดัง

  

โดยส่วนตัวของเขา ก็อยากจะสอนให้ลูกชายรู้จักกับชีวิตจริง... ควบคู่ไปกับการสอนทฤษฎีในโรงเรียน

.... วันหนึ่ง เขาก็คิดถึงหัวข้อการสอนเรื่องความยากจน เพราะเขาเชื่อว่า ลูกชายของเขา คงไม่มีวันรู้จักแน่นอน

....เขาจึงพาลูกชายไปเยี่ยมครอบครัวชาวนา ครอบครัวหนึ่ง

..... และพักอยู่กับชาวนา

 

..... เป็นเวลา 1 วัน 1 คืน

.... กลับถึงคฤหาสน์ของเขาในวันต่อมา....

....มหาเศรษฐีก็ถามลูกชายว่าได้อะไรบ้าง จากการไปพักแรม กับ ชาวนา ผู้ยากจน....

 

....ลูกชาย ตอบคำถาม ผู้เป็นบิดา ว่า....

....ชาวนา มีที่ทำงานเป็นท้องนา ที่กว้างใหญ่.... 

ในขณะที่พ่อมีห้องทำงานสี่เหลี่ยม ที่ว่ากว้าง... แต่ก็ยังน้อยกว่า ห้องทำงานของชาวนา....

....อาหารที่ชาวนารับประทาน สามารถหาได้ตลอดเวลา รอบๆบริเวณบ้าน โดยไม่ต้องซื้อหา....

....ในขณะที่บ้านเรา  มีตู้เย็นเท่านั้นที่เป็นที่เก็บอาหาร....

....เวลารับประทานอาหาร ก็มีเพื่อนคุย พร้อมหน้าพร้อมตา  พ่อ แม่ ลูก....

 

....ในขณะที่ตัวเอง ก็ต้องทานอาหารกับโต๊ะอาหารที่ยาวเกือบสิบเมตร และมีเก้าอี้เปล่าทั้ง 2 ด้าน....

ลูกชาวนา ที่ซ้อนท้ายจักรยานของพ่อเขา ต้องกอดเอวพ่อให้แน่น เพื่อที่จะได้ไม่ตกจากจักรยาน

 

 ....แต่เขาเอง ต้องนั่งในรถที่ใหญ่โต อยู่ข้างหลังเพียงลำพัง โดยที่มีเพียงคนขับรถพาไปทุกที่....

....ชาวนามีแสงจันทร์ เป็นโคมไฟส่องสว่างในเวลากลางคืน โดยไม่ขาดแคลน....

 

....แต่เขาก็มีเพียงแสงจากโคมไฟ ที่ต้องซื้อด้วยเงิน....

....ลูกชาวนา ได้มีเพื่อนเล่นเป็น วัว ควาย สุนัข ไก่ จิ้งหรีด และหิ่งห้อย นับ ร้อย นับพัน....

 

....แต่เขาเอง กลับไม่มีใครเลย...

...เขาขอบคุณ คุณพ่อ ที่ทำให้เขารู้คำตอบว่า...จริงๆแล้ว

... เรายากจนกว่าชาวนามาก !!!

 

.... “ความพอเพียง”  ไม่ได้ยกระดับฐานะ แต่ยกระดับจิตใจเรา

.... สิ่งนั้นไม่ได้ช่วยให้เรารวยเร็วขึ้น หรืออย่างไร....

เพียงแต่... ช่วยให้รู้จักความสบายแท้จริงที่เงินหาซื้อไม่ได้.....

เราเป็นคนรวยกันหรือยัง ???

ขอบคุณข้อมูลดีๆจากเว็บ tarbur.exteen.com ครับ

  • อ่าน 19120 ครั้ง

lekonshore

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:53

ไม่สงสารคนแก่ ๆ เลย ตัวเล็ก จังอ่านไม่เห็นเลยจ้า............:sweating:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

kheatti74

6 กรกฎาคม, 2011 - 22:32

แก่ที่ไหน แก้ไขให้แล้วครับพี่ใช้ได้ไหมครับ

ถ้าเดินเรื่อยไป ย่อมถึงปลายทาง

กุ้งบางบัวทอง

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:56

กุ้งสายตาสั้นแต่ก็พยายามอ่านจนหน้าเกือบติดจอ.....ดูแล้วอึ้งค่ะ  ขอบคุณนะคะ

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

kheatti74

6 กรกฎาคม, 2011 - 22:33

ข้าน้อยผิดไปแล้ว ข้าน้อยสมควร...แก้ไข :sweating:

ถ้าเดินเรื่อยไป ย่อมถึงปลายทาง

แก้ว กุ๊ก กิ๊ก

6 กรกฎาคม, 2011 - 22:40

การ์ตูนสอนใจดีมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากๆ ที่เอามาให้ชมกันนะคะ

แต่ว่า ควรอ้างอิง เว็บที่เราเอามาด้วย  ไม่งั้น อาจโดนเรื่อง ลิขสิทธ์ได้ และ อีกอย่าง เพื่อ  เป็นการให้เกียรติเขาค่ะ

 

kheatti74

6 กรกฎาคม, 2011 - 22:57

ชื่อเว็บด้านล่างมุมขวามือ รูปสุดท้ายเลยครับ อืม ไม่เป็นไรเขียนเป็นเครดิตให้ก็ได้ ขอบคุณอีกครั้ง :sweating:

ถ้าเดินเรื่อยไป ย่อมถึงปลายทาง

Kru-jaidee

6 กรกฎาคม, 2011 - 23:01

คนเราต้องอยู่แบบนี้แหละค่ะ   เราไปปรุงแต่งชีวิตด้วยอะไรก็ไม่รู้แล้วก็ตั้งเป็นมาตราฐานกันขึ้นมาค่ะ

kheatti74

7 กรกฎาคม, 2011 - 09:34

ไม่ยึดติด แบ่งปัน เอื้อเฟื้อ นิสัยคนไทยแต่ดั้งเดิมครับ คุณครูใจดี

ถ้าเดินเรื่อยไป ย่อมถึงปลายทาง

ย่าตอน

6 กรกฎาคม, 2011 - 23:09

สำหรับการ์ตูนดี ๆ ที่  สมควรให้ลูกหลานได้อ่านค่ะ

kheatti74

7 กรกฎาคม, 2011 - 09:33

เด็กอ่านก็เข้าใจง่าย ผู้ใหญ่อ่านก็เข้าใจดียิ่งขึ้นครับย่าตอน   :sweating:

ถ้าเดินเรื่อยไป ย่อมถึงปลายทาง

หน้า