ป๊า(พ่อ) สอนผมด้วยรองเท้า

บทความนี้ให้ข้อคิดและเตือนสติได้ดีมากๆครับพี่ตั๊ม

ขอบคุณครับ

"ของใช้ ไม่ใช้ของโชว์"

ซื้อแบบถูก ๆ ใส่แล้วเดินสบายจะดีกว่า     ที่บ้านซื้อรองเท้าบ่อย  เพราะสมุนชอบงาบไปกัดเล่น   :uhuhuh:  

ขอบคุณมากครับสำหรับบทความที่ดีๆครับ

ความสุขมันอยู่ที่ใจ แค่มีใช้ให้เหมาะสมตามกาลเทศะ ก็ดีมากแล้วค่ะ 

ตอนเด็ก มีชุดนักเรียนแค่ชุดเดียว(บางทีได้รับมรดกมาจากพี่..ด้วยซ้ำ) ใส่มันทั้งสัปดาห์ ไม่มีชุดวอล์ม ไม่มีชุดเนตรนารี ให้เปลี่ยนหรอก เรื่องรองเท้า เรื่องความสะอาดไม่ต้องพูดถึง

ทุกวันนี้ เสื้อผ้าก็ไม่ค่อยซื้อใหม่ ใส่ซ้ำๆยังไม่ค่อยขาดให้ซ่อมเลย จะตามสมัยไปทำไมให้มันเหนื่อย แต่ละบ้านมีเสื้อผ้าที่เลิกใส่แล้วเยอะแยะ ต้องซื้อตู้มาใส่เพิ่ม ต้องเปลืองตังค์เพิ่มโดยใช่เหตุ..หรือว่า ความสุขของเขาก็ไม่รู้นะ

ลูกๆก็ไม่ค่อยให้ซื้อค่ะ ลูกคนโตก็ไม่ชอบซื้อเค้าบอกว่าไม่ค่อยได้ใส่ ใส่แต่ชุดนักศึกษาไปเรียน ซื้อมาก็เปลืองตังค์ อีกหน่อยก็หมดสมัย

ขอบคุณนะค่ะ พี่ตั้ม

เลยอาแปะ เพราะปกติก็ไม่ชอบวิ่งตามแฟชั่น วิ่งตามเทคโนโลยี่ หรือวิ่งตามกระแส  ถ้าเราคิดได้ รู้เท่าทันความเป็นไป เราก็จะไม่เป็นทาสพวกนี้มากนัก ตามความอยากของเรา

ขอบคุณเรื่องราวดีๆค่ะ พี่ตั้ม

ขอบคุณครับ...ได้ข้อคิดดีๆมากเลยครับ...

         ผมก็เคยเป็น...คนรสนิยมสูง แต่รายได้ต่ำ...

แต่ตอนนี้เลิกเป็นแล้วครับ...555

ก็ชอบอยู่เหมือนกัน แบรนด์เนม แต่ดูไว้ ไม่ซื้อ..พอมันลดราคาลงมาเกินครึ่ง เราก็ไปซื้อ 3 ตัว แถม 1 ตัว (พอไปดูราคาเดิม 3 ตัวราคาเท่าถับ 1 ตัว) ไม่โง่กะมันหรอก อิอิ

นู๋หวึ่ง ก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบอะไรแบบติด แบรนด์มากๆๆ ยอมรับค่ะ แต่มาคิดดูแล้ว จริงอย่างที่แปะพูด ประหยัด ไว้ดีกว่า เผื่อวันหน้าเราไม่รู้ว่าอะไร จะเกิดขึ้นกับเรา จริงไหมแปะ ขอบคุณแปะที่เอาข้อมูลดีๆๆมาให้อ่าน ช่วยเตือนสติ

เรื่องของแพง หรือมียี่ห้อ ส่วนใหญ่ถ้าจะซื้อก็จะซื้อตอนมันลดราคา เพราะถ้าไม่ลดสู้ไม่ไหว

แต่ช่วงนี้ก็พยายามผ่อนๆ ลงมาได้เยอะเหมือนกันค่ะ