จงสอนลูกหลาน..ให้รู้จักการกินทิ้งกินขว้าง..
ตั้งแต่จำความได้เวลาไปสวนไปนากับพ่อแม่..ก่อนการกินข้าวทุกครั้งพ่อหรือแม่จะเอาคำข้าวหนึ่งคำ..วางไว้ที่ไดที่หนึ่งแล้วกล่าวเชิญเทวดา..เจ้าที่เจ้าทางมากินข้าว..แล้วจึงลงมือกินข้าวได้..ผมสงสัยมาตลอดถามพ่อก็ตอบได้แค่ว่า.."ปู่ย่าพาเฮ็ดมา"..โตขึ้นจึงรู้ว่าพ่อสอนให้รู้จักเสียสละแบ่งปันให้คนอื่นๆ..อย่างน้อยที่สุดข้าวก็เป็นอาหารให้มด.หรือนก.เอาไปเลี้ยงลูก..เป็นการแบ่งปันอาหารในส่วนน้อยแต่เยอะสำหรับเพือนร่วมโลกตัวเล็กๆ..
ให้นก..มด..ไปหนึ่งคำผมยังมีเหลือเป็นกระติ๊บ..กินได้อิ่มจนล้นไปถึง.คอ.ตับ.ปอด.หัวใจ.กะเพาะอาหาร..แหะๆ..กินจนเหนื่อยก็ไม่หมดครับกระติ๊บขนาดนี้..อิอิอิ..
ต้นไม้ใบพืชทุกชนิด..พ่อสอนให้เอาไปทิ้งในที่เดียวกัน..ผมเป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อแม่ก็ทำตามพ่อสอนกองๆรวมกัน..รวมทั้งเม็ด.เปลือกเงาะ.ลำไย.เศษเปลือกสัปรด..ทุกอย่างที่ย่อยสลายได้ทิ้งๆใว้ด้วยกัน..เคยถามพ่อ."บ่เอาถงพลาสติกนำบ่"..พ่อส่ายหัวมองด้วยสายตาที่อยากเอ็นดูสักป้าป..ก่อนจะตอบ"..คือปึกแท้พลาสติกมันบ่เปื่อยสิเอาไปเฮ็ดหยังได่"...เอ่อ..นั่นดิปึกจริงๆเลยผม..
ผลพลอยได้ของการทิ้งๆขว้างๆ..ได้หน่อสัปรด..เบี้ยเงาะ..ปุ๋ยหมัก..กำจัดเศษขยะ..ต้นเงาะปลูกยากปลูกเย็นนัก..พอทิ้งเอาไว้กลัวตายเลยรีบงอกเชียว..หึหึ..ให้มันรู้ซะม้่ง..ที่สำคัญไม่ต้องซื้อปลูก 10 รอด 1 ก็ไม่เป็นไร..ฮ่าาาาาาาาาา..ฮิ้วววววววว..เพาะพันธุ์แบบสไตล์ลำใย..
ผลพลอยได้จากการทิ้งๆขว้างๆ..เบี้ยเงาะที่ผ่านการคัดสรรจากกองปุ๋ยหมัก..ให้ออกมาสู่โลกภายนอกแต่จะรอดหรือไม่..นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง..อิอิอิ..
หนึ่งในผลงานการกินแบบทิ้งๆขว้างๆ..มีเม็ดแตงกวาที่แก่จัด..เม็ดฝร้่ง..เม็ดมะม่วง..ทั้งหมดนี้แม่ค้าในตลาดทิ้งแล้ว..แต่ผมไปคุ้ยๆมา..เอ้ย..ไปขอมา..แหะๆๆ..ได้มาฟรี..ไม่เสียค่าซองแสตมป์.ไม่ต้องลุ้นอะไรทั้งสิ้นขอมาดื้อๆเลยครับพี่น้อง..ฮ่าาาาาา..ฮิ้ววววววว..
ช่วงนี้เห็ดออกมาเยอะ..แต่ไม่เห็นชาวบ้านมาเก็บสงสัยคงยุ่งๆอยู่กับธุรกิจทำนา..เลยไม่ค่อยมีเวลา..ส่วนผมก็ไม่เก็บเพราะ..คิดว่าชาวบ้านที่นอนนา..คงหาอาหารลำบาก..ปล่อยๆให้ชาวบ้านแถวนั้นเก็บดีกว่า..อิอิอิ..
แน่นอนการบอก..หรือสอนโดยไม่ลงมือปฎิบัติ..พักเดียวก็ลืม..แต่ลงมือทำจะติดตัวไปตลอดและประยุกต์ใช้ได้เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง..
ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน.และผู้ใหญ่โสที่เคารพ..ลำใย
- บล็อกของ นายลำใย ศรีษะแก้ว
- อ่าน 6029 ครั้ง
ความเห็น
อัญชณา
3 สิงหาคม, 2011 - 10:26
Permalink
น้องลำใย
ต้นหมากเงาะปลูกไปปลูกมา ระวังมันกลายเป็นต้นบักค้อเด้อ...เอื้อยเคยได้ยินเค้าเว้ามาเถื่อนึงจ้า :uhuhuh: :uhuhuh:
PUPA
3 สิงหาคม, 2011 - 10:48
Permalink
พี่อัญ
แต่พอออกหน่วย เฮาไปกินอย่างเดียวเนาะ
:uhuhuh:
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:44
Permalink
เอื้อยอัญครับ..
ผมกะย่านสิเป็นคือเอื้อยว่าอยู่..
วิศิษฐ์
3 สิงหาคม, 2011 - 10:45
Permalink
อ้ายลำใย
เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ ไปหาปลากับพ่อ เผิ่นจะเอาข้าวปั้นเล็ก ๆ และกับข้าววางไว้ที่ใบไม้ประจำครับอ้าย...บางอย่างก็ควรสานต่อไปครับอ้าย...เดี๋ยวนี้ผมบ่เห็นมีใครทำเลยครับ...งั้นผมเอามั่ง ลอก ๆๆๆ อิอิอิ ว่าแต่เป็นวิทยากรหยังอ้าย คือมาหล่อแท้น้อ...5555...
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:46
Permalink
พี่วิศิษฐ์
เฮ็ดนำพ่อเพิ่นพาเฮ็ด..ภาระงานมันบังคับให้หล่อครับอ้าย..อิอิอิ..
อำพล
3 สิงหาคม, 2011 - 13:53
Permalink
คือกัน
ที่บ้านก็เหมือนกันครับ เวลาทำนา เกี่ยวข้าว พอพักกินข้าวก็ทำเหมือนคุณลำใยครับ เหมือนเป็นการทำบุญทำทานไปในตัวครับ :angel: :angel:
ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:49
Permalink
คุณอำพล..
ผมก็นึกว่ามีแต่แถวบ้านผมนะเนี่ย..ทำบ่อยๆผมว่าดีนะครับเป็นการทำบุญ...
หน้า