หลังจากที่ทำค้างอันแรกไป ไปวนๆ เวียนๆ ดูเป็นสิบรอบ รู้สึกขัดใจ

ในตัวเองที่ทำไมทำแล้วมัน ออกมาสารรูป ดูก๊องแก๊ง ซะเหลือเกิน

ก็เลยมานั่งนึกว่าทำอย่างไร ให้มันดูแข็งแรงขึ้น และไม่ยากไปสำหรับ

ผู้หญิงเรี่ยวแรงน้อย ที่แสนบอบบางคนนี้ ก็เลยนึกไว้แบบนึง แต่ไม่รู้จะสำเร็จ

หรือเปล่า เรามาดูกันค่ะ

เดินสำรวจหาพื้นที่ก่อนค่ะ

อ๊ะ..เจอแล้ว ต้นไม้คู่ ที่ระยะห่างกำลังพอดี ไม่แคบไป ไม่กว้างไป

เจอทำเลแล้ว ทีนี้ก็เข้าไปมองหาไม้ไผ่ กันดีกว่าค่ะ

เอาสองลำแรกนี่แหละ ฟันง่ายดี

เอามาวัด เลื่อย ตัด บาก และใช้สว่านเจาะรูไว้ตอกตะปู กันแตกค่ะ

กะขนาดความสูง แล้วตอกไม้ไผ่ติดกับต้นไม้ ฝั่งซ้าย

แล้วย้ายมาฝั่งขวา

เสากลาง ทำเป็นรูปตัวที ในกรณีนี้ โจตั้งใจ วัดความสูงของเสากลางให้สูง

กว่า เสาแขนทั้งสองข้าง แล้วขุดหลุมเตรียมปักเสา

ไม่มีเรียวแรงขุดหลุมลึกๆ เลยใช้ตัวช่วยค่ะ หยอดปูนซิเมนต์ซะเลย

เพื่อความมั่นคง แข็งแรง

โครงสร้างเสาสำเร็จแล้วจ้า

ติดคานอีกสี่ชิ้นที่ปลายแขนทั้งสองด้าน

ตัวช่วยยึดติด โจใช้ยางในรถเก่าๆมาตัดเป็นเส้นๆ เพราะรู้สึกว่ามัดง่ายกว่าลวด

และกระชับ แน่นกว่าลวดค่ะ เพราะลวดเส้นหนาๆ มันแข็งไปสำหรับสาว(เหลือ)น้อยค่ะ

เอาเชือกฟางมาขึงไขว้ กันตาข่ายตกท้องช้างค่ะ แอบเห็นไอเดียเชือกฟาง

มาจากบล๊อคป้าเล็ก เมื่อคืนนี้

เอาตาข่ายมาคลุมเลยจ้า เก็บริมให้เรียบร้อย และแข็งแรงด้วยน่ะ

(อันนี้ยังไม่ได้มัดเก็บริมค่ะ)

ออกมาประมาณนี้ค่ะ

ขึงตาข่ายได้ครึ่งเดียว เจ๊หมอนโทรตามกลับบ้าน ค่ะ เลยต้องวางมือไว้แค่นี้

แต่ดูวี่แวว ว่าจะออกมาดีระดับหนึ่งค่ะ พอใจค่ะ ดีกว่าค้างอันแรกเยอะ

ค้างอันแรก ดูแล้วก๊องแก๊ง น่าเกลียดมากมาย ฮ่าๆๆๆๆ

หมายเหตุ ความรู้ข้างค้าง อย่าใช้ใบเลื่อยใหม่ๆ ตัดไม่ไผ่

เพราะจะทำให้ใบเลื่อยเสียเร็ว..เนื่องจากไม้ไผ่มีเนื้อไม้ที่เป็นเสี้ยน

ลุงคิ่นบอก