1 ปี ที่บ้านสวน..

เขียนโดย สาวน้อย เมื่อ 19 สิงหาคม, 2011 - 22:38

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

วันนี้ เป็นอีก 1คน ที่เข้าบ้านสวน..มาครบรอบ 1 ปี ห่างจากพี่เล็ก ไม่กี่ชั่วโมง...ครั้งแรกที่เข้าบ้าน..เหมือนหลาย ๆท่าน เข้าใจว่า ต้องตั้งชื่อภาษาอังกฤษ...ชื่อแรกที่คิดถึง..และจะตั้งคือหมอน้อย...

หญ้าดอกขาว...หรือหมอน้อย...

เมื่อคิดว่าเขียนไทยไม่ได้เลยตั้งเป็น DR_NOI ซะเลย...น้องใหม่หลายท่านอาจ งง ๆที่สมช.บางท่านเรียกหมอน้อย..มีบางท่านรวบรวมความกล้า..แอบถามว่า...เป็นหมอจริงหรอ.... จริงค่ะ...น้อยเป็นหมอ (นวด)...พอโดนเรียกหมอน้อย...เยอะ ๆเข้า ชักยังไง ๆไม่รู้..ในโลกการทำงานเราอาจเป็นผู้รักษาดูแลคนไข้...แต่โลกบ้านสวนเราขอเป็นสาวน้อยติงต๋อง..บ้างบางคราว..เลยแอบมุดที่ทำการผญ.แต่ไม่ได้ตีท้ายครัวนะคะ...ขอเปลี่ยนเป็นสาวน้อย...หลังจากนั้นรู้สึก ละอ่อนขึ้นมาเยอะเลย...

เข้าบ้านสวนตอนแรกไม่กล้าทักทายหรือคุยกับใครมาก เข้ามาอ่าน จะเมนต์บล้อกก็กล้า ๆกลัว แอบ มองลีลาของแต่ละท่าน เงียบ ๆ จนเป็นเกือนเดือน..ถึงจะปล่อยลีลาออกมาบ้าง...ช่วงแรกเป็นโรคบ้านสวนลิซึ่ม...จนทำงานไม่ทัน...เป็นอะไรที่สนุก..คราวใดที่มีข่าวสมช.เจอกันรูสึกติ่นเต้นปนหวาด ๆ ด้วยข่าวสารของโลกออนไลร์ที่ออกมาไม่ขาดสาย..คิดว่าเราจะกล้าไปพบปะสมช.หรอ..เลยพลาดโอกาสวันเกิดเวบปีที่แล้วไป...

ครั้งแรกที่พบปะสมช.ด้วยน้ำใจของ แก้ว..ที่อุตส่าห์มารับถึงที่ประชุม

นัด ลุงพี พี่ดงดม น้องจ๋า น้องแอน พี่ทราย แถมน้องขงเบ้งสุดหล่อฝันใจสาวๆ..เลยกลายเป็นที่มาของบล็อก สาวน้อยเข้ากรุง(ประทับใจไม่มีวันลืม) ซึ่งใครจะคิดว่าคนที่เราไม่เคยพบกันเลย มาพบกันจะคุยกันเป็นชม.จนลืมสั่งอาหาร..ดีที่เค้าไม่บอกว่าคิดค่าชม.ด้วยนะ...

หลังจากนั้นก็มีหลายครั้งที่มีโอกาส เจอ ท่านประธาน ผู้ใหญ่ น้องต๊อกหนุ่มนิรนาม และล่าสุดมิตรภาพจากงานน้ำตกนกรำ แม้จะไม่ได้ขึ้นเขากับเขาด้วย...แต่ก็เป็นความทรงจำที่ดีเช่นกันสำหรับมิตรภาพโลกออนไลร์

หลาย ๆประสบการณ์หลาย ๆ น้ำใจที่ได้รับมาไม่ขาดสาย..จนที่ทำงาน..ชักสงสัย..ทำไมซองจดหมายมาหา..เกือบทุกวัน..แถมบางครั้งมีกล่องพัสดุ ขนาดต่าง ๆตามมาอีก...เนื่องจากจดหมายและพัสดุมาถึงที่ทำงาน...ก่อนจะถึงตัวน้อยจะมีการตรวจสอบจากกลุ่มเพื่อน ๆ เอ้ากล่องนี้ผู้หญิง..ผ่าน..พอกล่องนี้ผู้ชาย..ใครหล่าว...กิ้กหรอ... เห้อแฟนยังหาไม่ได้...แล้วจะมีปัญญาหากิ้กที่ไหนกันนะ...พอเริ่มชำนาญเริ่มแบ่งปันลิงค์ไปในเฟคบุค..เริ่มมีน้อง ๆที่ทำงาน เดินตามเข้าบ้านอีกหลายคน แต่แอบ ๆไม่กล้าเปิดตัว เช่น ๆหฤษณ์ วิญูญู แม้กระทั่ง บังมุขก็แอบสมัครเรียบร้อยแล้ว..นอกจากนี้บ้านสวนยังเป็นสถานที่ศึกษาดูงานออนไลร์..แก่กลุ่มและชมรมต่าง ๆที่น้อยไปให้ความรู้ด้านการดูแลสุขภาพด้วยเศรษกิจพอเพียง

ตอนนี้น้ำยาล้างจานสูตรบ้านสวนพอเพียงเริ่มติดตลาด..ด้วยวิธีแลกน้ำยากับ มะกรูดมะนาว ที่ต้องหมักไว้ไม่ให้ขาดสต๊อก

วิชาน้ำหมักที่เรียนจากบล้อกลุงพูน ก็เริ่มมีการยอมรับหลังจากแบ่งปันให้ลองใช้..กว่าจะสำเร็จเป็นที่ปวดหัวของ ผญ. กับลุงพี..เพราะ ถามทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลง (ช่วงนั้นลุงพูน..ไม่ได้เข้าบ้าน เลยอดปรึกษา)แต่ตอนนี้ลูกศิษย์สามารถส่งต่อวิชาให้ชาวบ้านได้แล้วนะคะ

วิชาปุ๋ยหมักที่แอบมอง ครู 2s และพี่สายพิน..รวมทั้งบล็อกผู้ใหญ่..ทำผิดสูตรไปบ้าง...ผลที่ออกมา...ผักปลังงามหลาย ๆค่ะ

ตอนนี้น้องคนสวนก็มาขอสูตรเพื่อไปทำกับเศษหญ้าที่รพ.แล้วเช่นกัน

วิชาเห็ดนางฟ้านางฟ้าตกสวรรค์...วิชานี้จำครูไม่ได้..แหะ ๆ

ต้องมาเริ่มทำการบ้าน..หลังจากเรียนจบมาทำงาน ทำแต่การงาน..ตอนนี้การบ้านเลยกองเต็มยเลยค่ะคุณครู..เลยต้องแบ่งให้คนอื่นช่วยทำบ้าง แย่ตีหนูนะ ขอบคุณหลายๆน้ำใจ

ได้กำลังใจและแรงฮึดในการทำงานและทำสวน(สมุนไพร)เล็ก ๆ ..บางครั้งยุ่งด้วยงาน..สวนก็รกไปบ้าง..พอมาดูข่าวคราวสวนแต่ละบ้าน..ต้องกลับมาจัดการสวนตัวเองบ้าง

1 ปี ที่ผ่านมา บอกเล่าได้ไม่หมด ถึงน้ำใจ ความรู้ และมิตรภาพที่ได้รับ...และเรียนรู้ได้ไม่จบด้วยเช่นกัน..ยังมีอีกหลาย ๆวิชาที่ยังไม่ได้ทำ..เพราะฉะนั้น...ยังขออยู่ในบ้านสวนหลังนี้ต่อไป ต่อไป และต่อ ๆไปนะคะ...

ขอขอบคุณทุกไมตรีด้วย ดอกหญ้าที่ไม่ร้ค่า...เช่นเดียวกับทุกชีวิต..มีคุณค่าและความสมารถแตกต่างกันไปแต่ก็สมารถอยู่กันได้ในสังคมหากมีการยอมรับซึ่งกันและกัน...รักบ้านสวน รักทุกคนค่ะ...รักเด็กด้วยค่ะ..

โห...นาที่สุดท้าย...ของวันนี้ 24.00 น. บันทึกก่อนค่ะ

ตอนแรกจะส่งการบ้านครูก้อย วิชาลงวีดีโอ...แต่ไม่สำเร็จ...