ห้องเรียนหลังใหญ่..วิชาพอเพียงของโฟกัส

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ห้องเรียนหลังนี้ของลูกสาวผม...ระยะหลังฝนตกบ่อยมาก ๆ น้องโฟกัสไม่ค่อยได้ไปส่วนมากผมจะไปคนเดียววันนี้หลังเลิกเรียนปิดร้านเลยครับ   วันนี้แม่ไม่อยู่เลยได้โอกาส  พาน้องโฟกัสไปห้องเรียนหลังใหญ่ วิชาพอเพียง ที่น้องโฟกัสได้ทำกับพ่อกับแม่ไว้ก่อนหน้านี้ครับ..ไปดูกันว่าสนุกแค่ไหนครับ...


ห้องเรียนหลังใหญ่...นาข้าว..ของครอบครัว ชุดนักเรียนแบบนี้เลยครับไปกับพ่อทีไรได้รอยยิ้มทุกครั้งครับ มีเฮฮาตลอดครับ..



ตามน้องโฟกัสมาค่ะ...มีอะไรบ้างในห้องเรียนห้องนี้บ้าง...


ถั่วพุ่มป้าอัญ  กำลังงามออกดอกให้เห็นแล้ว..น้องโฟกัสปลูกเองค่ะ..


กระเจียบเขียว การบ้านคุณครู...จำไม่ได้ น้องโฟกัสก็ปลูกค่ะ กำลังสูงเลย


ตามมาอีกหน่อยถึงค้างผักบนคันนา..พ่อบอกว่าผักเยอะเลยวันนี้จะได้มาเก็บแล้วละ


เก็บถั่วฝักยาวสีม่วง..พอสอนวิธีการเก็บให้ลูกใหม่ออกยอดเดิมด้วย...จะได้มีถั่วกินเยอะ ๆ


เก็บถั่วพุ่มป้าอัญ..ชุดแรกก็ยังออกลูกให้เก็บเรื่อย ๆ ค่ะ


ดกจริง ๆ ค่ะ อิอิอิ...


เย้ ๆๆ ถั่วฝักยาวสีม่วงปลอดสารพิษ..อิอิอิ..พ่อบอกว่ากินผักสีม่วง ๆ แล้วจะเรียนหนังสือเก่งค่ะ


เยอะจริง ๆ ค่ะ ถั่ววันนี้ ปลอดสารพิษทั้งนั้น...อิอิอิ..




แตงร้านเครือเริ่มเหลือง ๆ แล้วใกล้จะหมดอายุ..แต่ก็ยังมีลูกให้เก็บกินอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ
ปลอดสารพิษ เช่นกัน...อิอิอิ..


มะเขือเปราะม่วง ป้าสาวน้อย ก็มีให้เก็บค่ะ...ตัดยากจังพ่อ...ไม่ยอมขาดเลย...




ไปเก็บใบกระเพราต่อค่ะ มีเยอะที่คันนาหรรษา อิอิอิ..พ่อปลูกไว้ค่ะ


โอโห !!!  ผักเยอะจริง ๆ พ่อ.. ปลอดสารพิษทั้งนั้น..อิอิอิ...


มันหนักนะพ่อ...หนูหิ้วไม่ไหวแล้ว..ใช้แรงงานเด็ก.....อิอิอิ


ไปดูแมลงในนาข้าว...มีแมลงปอปินอยู่เยอะเลยค่ะ บ๊ายบาย แมลงปอ
ขอบใจนะที่มาช่วยกินแมลงร้ายในนาข้าวพ่อ...


เอาท่อปรับประดับน้ำไปใส่เพิ่มให้พ่อค่ะ...ใช้แรงงานเด็กอีกละ..อิอิอิ..


มากับพ่อทีไร...สนุกทุกทีมีเรื่องขำ ๆ ฮา ๆ ตลอด..ฮ่า ๆๆๆๆๆ


ได้ผักเยอะจริง ๆ วันนี้...เมื้อยแล้วพ่อ...น้องโฟกัสขอขี่หลังนะคะ ได้เลยลูกสบาย ๆ อยู่แล้วแต่ขี่คอไม่ไหวกระโปรงนักเรียนจะคลุมหัวพ่อนะ..ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆ


ผลงานผักวันนี้...เยอะไหมค่ะ มีอะไรของคุณครูคนไหนบ้าง ถั่วพุ่มป้าอัญ มะเขือเปราะม่วงป้าสาวน้อย
มะเขือเทศป้าแก้ว กุ๊ก กิ๊ก แตงร้าน ถั่วฝักยาวสีเขียว - สีม่วง ใบกระเพรา ของพ่อเอง ค่ะ


กับข้าวเย็นนี้..ตำแตงร้าน กับทอดไข่ 2 ฟอง น้องโฟกัสจะช่วยตีไข่นะพ่อ..เดี๋ยวหนูไปอาบน้ำเดี๋ยว...
วันนี้แม่น้องโฟกัสไม่อยู่ ไปธุระที่ตลาดคงนานกว่าจะมาเลยต้องทำกับข้าวรอครับตำแตงแบบมั่ว ๆ พ่อทำเองปกติไม่ค่อยได้ทำ ตำส้ม ตำแตง ตำถั่ว เพราะทำไม่อร่อยครับ...อิอิอิ...






มากินข้าวเย็นด้วยกันคะ..น้องโฟกัสช่วยจัดจานให้นะพ่อ..

          วันนี้เป็นอีกวันที่พาน้องโฟกัสไปนา - ไปสวน หลังจากให้อาหารปลาที่สวนก็แวะไปเก็บผักที่คันนาพาลูกสาวเดินรอบ ๆ นา ดูนั้นดูนี่เขามีคำถามก็ตอบไป สอนไปในตัว ให้ลองเก็บผักผิดบ้างถูกบ้างก็ให้ทำด้วย และให้คำแนะนำอยู่ข้าง ๆ การสอนเด็ก ๆ โดยใช้วิธีการปฏิบัติจริง ให้ทำบ้างแม้จะเป็นการทำไปเล่นไปด้วย อย่างน้อยสิ่งที่เขาได้นั้นก็จะค่อย ๆ ซึมซับไปที่ละนิด ๆ
        ความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ สนุกสนานแบบมีสาระและความบันเทิงไปด้วย ซึ่งผมก็จะมีเรื่องตลก ๆ ขำ ๆ ให้ลูกดูอยู่เสมอ ๆ  จะมีอะไรมากไปกว่านี้กับคำว่า "พ่อ" เห็นลูกสาวมีความสุขที่แฝงไว้ด้วยความพอเพียง ซึ่งเด็กหลาย ๆ คนช่วงเย็นอาจจะต้องไปเรียนพิเศษ ต้องเข้าโรงเรียนกวดวิชา ต่างจากผมพาลูกสาวไปหาบรรยากาศที่ผ่อนคลาย สนุกกับธรรมชาติ ความพอเพียง ในแบบบ้านนอก ซึ่งผมคิดว่าการใช้ชีวิตแบบนี้หาได้ยากมาก ๆ ในสังคมที่แข่งขันกันเช่นวันนี้  นี่แหละครับ ห้องเรียนหลังใหญ่..กับวิชาพอเพียงของน้องโฟกัส ลูกสาวตัวน้อย ๆ ของผมละครับ...

จะพอเพียง...เพื่องเพียงพอ..ให้ได้ในสักวัน...

                     ......ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง....












ความเห็น

:wow:ผักสดๆปลอดสารพิษ...นาข้าวสีเขียวๆ...กับรอยยิ้มสดใสของลูกสาวคนเดียว...


สุขใดไหนเท่า...แม่นบ่ค่ะ...ท่านอาจารย์

แม่นแล้วน้องปอ..เรียกท่านอาจารย์ เขินนะ..:shy:

 

น้องโฟกัสนี่โชคดีจัง...ได้เรียนรู้อะไรดีดีเยอะแยะเลย

ต้องยกเครดิตให้พ่อกับแม่ด้วยค่ะ..."สุดยอด"    :good-job:

 

"แค่พอเพียง...ก็เพียงพอ"

ผมสนับสนุนแนวความคิดของคุณวิศิษฐ์ครับ เป็นแนวความคิดในการปลูกฝังความพอเพียงให้กับลูกได้เป็นอย่างดี โตขึ้นน้องโฟกัสจะเข้าใจในสิ่งที่พอสอนและสามารถนำไปใช้ในการดำรงชีวิตได้เป็นอย่างดี เยี่ยมมากๆครับ

แม่ไม่อยู่พ่อดูแลเอง ตำแตงของโปรดผมเลยนะครับ แบบนี้ต้องไปกินตำแตงแล้ว โหวตครับ



ขอบคุณครับคุณรุจ

 

น้องโฟกัส ป้าขอเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนธรรมชาติด้วย ความรู้ยังตำ่ต้อยจริงๆคะคุณครูEmbarassed

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

หน้า