บล็อกของ วิศิษฐ์

วันงานใกล้เข้ามางานบุญปีนี้ ภาระหน้าที่ดูแลร้านสอยดาวก็เป็นของผมเช่นทุก ๆ ปี เหนื่อยหน่อยแต่เพื่อทำบุญร่วมกัน สิท..ทนได้ ฮ่า ๆๆ วันนี้เลยได้โอกาสปิดร้านไปช่วยกันทั้งครอบครัว ผบ.และลูกสาวก็ไปด้วย งดรับรายได้ไปเอาบุญกันดีกว่า อิอิอิ


ได้น้อง ผบ.และหลาน ๆ เด็กสาว ๆ ในหมู่บ้านมาช่วย แต่ปีนี้งานจัดไม่ตรงวันหยุด ไม่เช่นนั้นวัยรุ่นมาช่วยเยอะ หัวหน้าเด็กแนวอย่างผมซะอย่าง ฮ่า ๆๆ พาวัยรุ่นทำสิ่งดี ๆ อิอิ

ช่วงนี้คันไม้คันมืิอ อยากจะปลูก อยากจะฝัง อะไรหลาย ๆ อย่างแต่ด้วยความแล้ง...และก็แล้ง น้ำในสระก็แห้งลงทุก ๆ วัน ไม่มีอะไรทำไปจับปลาที่บ่อเล็กไปปล่อยดีกว่า...อยู่ว่าง ๆ แล้วมันง่วง ฮ่า ๆๆๆ

ยืนมองดูน้ำในสระแห้งลงทุก ๆ วัน ปลาที่ปล่อยไว้ก็กำลังจะโต แบบนี้ต้องช่วยชีวิตซะแล้ว อิอิอิ

บล็อกนี้ต่อเนื่องกับบล็อกที่แล้ว..หลังจาก่อหวอดสำเร็จ...วันนี้เป็นที่ 3 สำหรับการร่วมทำบุญ  เสียงหอกระจายข่าวในหมู่บ้านเปิดเพลงหมอลำ ฉวีวรรณ นำก่อนจะทำการประกาศให้ชาวบ้านทราบว่าวันนี้จะไปขอรับบริจาคสิ่งของเพื่อสมทบร้านสอยดาวที่ผมและชาวบ้านร่วมกันจัดทำขึ้นเพื่อหาเงินเข้าวัด

เช้า ๆ อากาศเย็นสบายรถไถนาพ่วงท้ายขับตามทางรอบ ๆ หมู่บ้านเพื่อรับบริจาคของใส่ร้านสอยดาว
ปีนี้เป็นปีที่ 4 แล้วทีผมและชาวบ้านร่วมกันทำกิจกรรมนี้ จากเมื่อก่อนไม่มีใครเชื่อว่าจะทำได้แบบนี้

ในฐานะกรรมการหมู่บ้านคนหนึ่ง (กรรมการฝ่ายบริหารจัดการชุมชน)ในแต่ละปีก็มีกิจกรรมในชุมชนที่มากมายหลายอย่าง เช่นเดิมเหมือนทุก ๆ ปี ก็จะมีประเพณีบุญประจำปี ที่คนในชุมชนจะต้องร่วมทำกิจกรรมด้วยกัน ในฐานะกรรมการหมู่บ้าน กรรมการกองทุนหมู่บ้าน กรรมการกลุ่มสัจจะออมทรัพย์ ก็ต้องร่วมทำกิจกรรมเช่นทุก ๆ ปี




สถานที่ก่อหวอด...ศาลา SML. ของหมู่บ้านปีนี้คึกคักกว่าทุก ๆ ปี มีคนเข้าร่วมกิจกรรมเยอะมาก ๆ วันนี้ทำสิ่งของเพื่อใส่ สอยดาว ของวัด เพื่อสมทบทุนสร้างหอระฆังที่ยังขาดงบประมาณอีกจำนวนมาก

เมื่อแล้งมากกิจกรรมที่สวนก็น้อยลง เหลือผักไม่กี่อย่างที่ต้องรดน้ำเพื่อจำกัดปริมาณน้ำจากสระเพื่อมารดผักให้น้อยลง ด้วยเหตุนี้ผมจึงเตรียมการไว้นานแล้วเพื่อความต่อเนื่องของผักที่จะมีบริโภคในครัวเรือนแบบไม่ขาด จึงทำการปลูกผักข้าง ๆ บ้านกับพื้นที่ไม่กี่ ตรม.ไว้นานแล้วเพื่อไม่ให้ ขาดผักไว้กินในหน้าแล้ง อิอิอิ

แปลงผัก 5 แปลงกับผักอย่างละนิดละหน่อยก็ช่วยให้ประหยัดเงินได้บ้าง สบายกระเป๋าแถมอิ่มท้อง อิอิอิ

ชีวิตของแต่ละคนผ่านความลำบากมามากบ้างน้อยบ้างตามแต่วิถีการดำเนินชีวิตของแต่ละคน  สำหรับชีวิตผมที่ผ่านมาสามสิบกว่าปีนั้นผ่านความลำบาก  ผ่านอุปสรรคในชีวิตมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะและความดื้อแบบหัวชนฝาในบางครั้ง ทำให้ผมผ่านอะไร ๆ มาได้จนถึงทุกวันนี้

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเงินใบละ 20 บาท (ใบ 20 ฉบับเก่า ๆ)หลาย ๆ ท่านคงได้ใช้นะครับ

หลังจากที่มันแล้งแบบชนิดไม่มีฝนมานาน ตลอดเวลา 5 เดือนฝนตกมา 2 ครั้ง แล้วก็เงียบสนิท แปลงผักที่ปลูกไว้เดี๋ยวนี้แห้งทั้งหมดเหลือไว้เพียงเมล็ดพันธุ์ที่แก่จัดพร้อมเก็บเกี่ยวแล้วตอนนี้ วันนี้ไปทั้งครอบครัวเช่นเดิม ผบ.ที่บ้านเก่งเรื่องผักกินใบอยู่แล้ว รู้ว่าเก็บเมล็ดช่วงไหนอย่างไร เราเลยสบาย ฮ่า ๆๆๆๆ

ปีนี้เมล็ดผักกินใบที่เก็บได้มี 2 อย่างคือ ผักระจ้อน และผักกาดฮิ่น ทั้ง 2 ชนิดเป็นพันธุ์พื้นบ้าน ทนทานโรค แมลง เพลี้ย ไม่เคยทำอันตรายผักเลย เก็บเกี่ยวไว้ทำพันธุ์ในหน้าฝนที่จะมาอีกครั้ง อิอิอิ

เมล็ดผักที่ไหนก็หาซื้อได้ อยากได้พันธุ์อะไร แบบไหนมีหมด แต่เคยรู้ไหมว่า อนาคตความมั่นคงทางอาหารของโลกอาจจะไปอยู่ในมือของคนเพียงไ่ม่กี่คน  พันธุ์พื้นบ้านที่ปลูกสืบเนื่องกันมาเป็นระยะเวลาหลายร้อยปีกำลังจะกลายเป็นอดีต  จากที่ได้อ่านบทความ และติดตามไอดอลด้านเมล็ดพันธุ์ของผมมาตลอด (พี่โจน จันได) จากระยะเวลาที่ผ่านมา 10 กว่าเดือนที่เพี้ยนหนักเรื่องการตามหาพืชท้องถิ่น พันธุ์พื้นบ้าน ก็ได้มาหลาย ๆ อย่างแล้ว ฝนที่จะมาถึงในเวลาไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ ผมก็จะได้จัดการพื้นที่ ให้เหมาะสมกับการปลูกผักให้เป็นระบบ ระเบียบยิ่งขึ้นเสียที ฮ่า ๆๆๆ หลังจากที่ มั่ว ๆ เดา ๆ มาเป็นระยะเวลานาน อิอิอิ

เวลาไปพบปะชาวบ้าน ก็จะได้ผักแบบบ้าน ๆ กลับมาด้วยทุกครั้ง ให้ไว้เยอะ ขอใครก็ไม่ยากครับ อิอิอิ (เลาะบ้านเป็นได้แนวผักมาปลูกนำ ) ทั้งหมดเป็นบวบคนละพันธุ์ และเป็นพันธุ์พื้นบ้านทั้งสิ้น..อิอิอิ