รายงานสถานการณ์น้ำท่วม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ห่างหายจากบ้านสวนไปนานเนื่องจากปัญหาเรื่องน้ำท่วม หลังจากที่เคยเขียนบล็อกเล่าสู่ให้ สมช รับรู้เรื่องราวของพวกเราหลังจากนั้นน้ำก็สูงขึ้นเรื่อย ๆ ความเดือดร้อนเพิ่มขึ้นทุกเรื่อง พวกเราลงพื้นที่ทุกวันไม่เคยมีวันหยุด ยกเลิกงานนอกพื้นที่แทบทั้งหมด



ออกจากบ้านตั้งแต่เช้ากลับเข้าบ้านมืด ดึก ในช่วงที่น้ำเริ่มขึ้นสูงได้รับความอนุเคราะห์จากกองทัพบกส่งทหารเข้ามาช่วยขนย้ายข้าวของ ใช้กระสอบทรายทำแนวกั้นน้ำ ในพื้นที่เองก็ระดมคนเข้ามาช่วยกัน



เตรียมลุย



ขนย้ายข้าวของ



ภาพเพียงบางส่วนเท่านั้นค่ะ



เติมพลัง



ที่นี่เดิมเป็นจุดนัดพบของพวกเรา ตอนนี้น้ำท่วมทั้งหมดแล้ว


และเนื่องจากน้ำท่วมมาเป็นระยะเวลานาน อาหารเริ่มขาดแคลนทั้งพวกเราเองที่ลงพื้นที่และชาวบ้านที่ถูกน้ำท่วม ถนนถูกตัดขาดหลายสาย ถึงเวลาที่เราต้องแก้ปัญหาเพิ่มขึ้นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว จึงเป็นที่มาของการตั้งโรงครัวในพื้นที่พวกเราช่วยกันระดมทุน ของบริจาคต่าง ๆ แม่ครัวก็คือคนในพื้นที่นั่นแหละมาช่วยกัน



เริ่มก่อร่างสร้างครัว ( เคยเจอแต่ครัวริมคลอง ของเราครัวริมถนน )



คนละไม้คนละมือ



อาหารมื้อแรกในครัวข้างถนนที่อาศัยเงาร่มไม้



เริ่มเข้าที่เข้าทางดูดีขึ้น มีคุณหมอมาช่วยตรวจสุขภาพให้ด้วย



เริ่มให้บริการชาวบ้านอย่างจริงจัง



เราตั้งเป้าไว้ว่าจะมีอาหารให้อย่างน้อยวันละ 2 มื้อ คือกลางวัน กับเย็น



อาหารบางอย่างหาได้ง่าย ๆ ในพื้นที่เช่นแกงส้มสายบัว ดอกโสน



แล้วความโกลาหลก็เกิดขึ้นเมื่อทั้งลมและฝนกระหน่ำ



ถึงคราวกินข้าวเคล้าน้ำฝนปนน้ำตา อีกแล้ว



เนื่องจากถนนถูกตัดขาดกลางวันเราจึงเตรียมเสบียงไปส่งให้กับผู้สูงอายุและเด็ก



ตรงนี้ใกล้ และน้ำไม่ลึกเท่าไหร่



อีกจุดหนึ่งที่เรามุ่งมั่นไปกัน ตกลงกันว่าจะพายเรือตัดทุ่งไปเพื่อย่นระยะทาง


ที่เห็นน้ำขาว ๆ เดิมเคยเป็นนาข้าวทั้งหมด ไปกัน 2 ลำค่ะ



ระยะทางประมาณ 2.5 กม. ออกมาได้ระยะหนึ่งเริ่มรู้ว่าเราคิดผิด เรากำลังพายเรือทวนทั้งน้ำและลม มองเห็นคลื่นชัดเลย แต่ยังไงก็ไปต่อ


 เริ่ม errors หลายครั้งแล้ว ขอเขียนต่ออีกบล็อกแล้วกันนะคะ


ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงอันแสนอบอุ่น






ความเห็น

เป็นกำลังใจให้นะครับ


เป็นกำลังใจช่วยให้อีกคนหนึ่งครับ

ด้วยใจหวังว่าจะผ่านพ้นไปด้วยดีนะครับ เอาใจช่วยอีกแรงครับ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

เป็นกำลังใจ:crying2:     ให้ครับ

หน้า