ขอความเห็นใจสำหรับคนที่ทำงาน...จริงๆบ้างนะค่ะ

อย่าคลิกชม..ถ้าใจไม่แข็งแรงพอค่ะ

เคยมั้ย  ที่โดนคนบางคน บางกลุ่ม เหยียดหยามในการประกอบอาชีพอยู่ตลอดเวลา

เคยมั้ยที่ไปไหนมาไหน แล้วมีคนว่าตามหลังตลอด สำหรับบางคน มัน..ไม่ใช่

ทุกครั้งที่พ่อออกจากบ้าน อาจจะเป็นเรื่องตื่นเต้น สำหรับคนอื่น แต่สำหรับเรามันชาชิน เสียงพูดตามสายของพนักงานวิทยุ เวลาเกิดคดีต่างๆ รีบลุกขึ้น หน้าตา ไม่ได้ล้าง ฟันไม่ต้องแปลง  จับปืนคู่กาย งานเล็ก ปืนเล็ก งานใหญ่ ปืนยาว บางทีพ่อไปหลายวัน ต้องเดิน เพราะสมัยก่อน คนลักวัว ควายมันเยอะ เคยครั้งหนึ่ง พ่อขี้ม้าจับโจร พ่อพามาที่บ้าน จับกับผ้าขาวม้า เราต้องนั่งเฝ้ากัน พ่อสั่งนั้งตรงไหน เขาก็นั่งตรงนั้น พ่อสอนตลอดถึงความยุติธรรม ทุกอณูในสายเลือด เต็มไปด้วยความเกลียดชัง คนที่เอาเปรียบผู้อื่น แต่เดี๋ยวนี้  อะไรเปลี่ยนแปลงไปมากมาย

ตำรวจเดี๋ยวนี้...บางคน บางกลุ่ม กลับกลายเป็นโจรเสียเองมากมาย คิดแล้วเศร้ากับคนที่ต้องทำงานเพื่อชาติ จริงๆ ยายอิ๊ดอ่อนไหวกับสิ่งเหล่านี้มาก เพราะเราเคยเห็นพ่อของเรา ท่านเป็นตำรวจที่ดี โจรกลัวมาก ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นตำรวจชั้นประทวน

บางครั้งไม่กล้าบอกใครว่าเป็นครอบครัวตำรวจ เพราะกลัวเขาจะดูถูกเหยียดหยาม แต่อยากบอกทุกคนว่า อย่างน้อยก็ยังมีตำรวจดีดีอีกมากมายน่ะที่เสี่ยงภัย ที่เป็นตำรวจจริงๆ ตราแผ่นดินที่ติดอยู่บนหมวกตำรวจนั้น เป็นสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ เป็นสิ่งที่ควรเกรงขาม อย่าทำลายคำว่าพิทักษ์สันติราช ตำรวจที่ไม่ดี ก็จะต้องแพ้ภัยค่ะ แต่คนที่เขาประกอบอาชีด้วยความรักในอาชีพ รักในประเทศชาติ มีอุดมการณ์ ขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

และในตอนนี้ รู้มั้ย อยู่ด้วยดวงชะตา อยู่ด้วยความหวั่นไหว ไมรู้วันไหน...มีคนหลายคนเรียกคุณนาย  โฮ....คุณนาย เงินเดือนนะหรือ...น้อยนิด..แหละอาจจะเป็นคำที่หลายคนชอบพอ แต่สำหรับเรา...หัวโขน....แม้แต่เสื้อเกราะก็ไม่มีแจกให้ ต้องเก็บเงินซื้อเอง ..สวัสดิการนั้นหรือ... อย่าพูดถึงเลย เคยเห็นมั้ยภาพที่เขาออกลาดตระเวร นึกถึงรถตำรวจซิ แล้วนั่งข้างหลังเป็นตับ คิดเอาเองวันไหนเจอระเบิดจะเป็นอย่างไร..ขอกำลังใจด้วยเถิด...

ลองอ่านบทเพลงที่ยายอิ๊ดแต่งนะค่ะ อัดเสียงเรียบร้อยแล้ว แต่หาวิธีลงไม่เป็นค่ะ

คอยและหวัง   คำร้อง ทำนองโดย จตุพร ห่อหุ้ม(ยายอิ๊ด)

                     อัดเสียง ดนตรี เรานาย เรคคอร์ด นครศรี

คิดถึงพี่บาว เมื่อไหร่ ถึงคราว  อี้หลบมา 

น้องอยู่ทางนี้ คิดถึง หนักหนา    คิดถึงเวลาเราอยู่ด้วยกัน 

ลูกเรียกหาพ่อ  น้องนั้นใจฝ่อทุกวี่วัน

อี้บอกลูกว่าอย่างไหรกัน  ว่าพ่อลูกนั้น  ไปแล้วหลบมา

       หัวใจเต้นแรง  เหมือนถูกแทง  จากเข็ม เป็นร้อย

ได้แต่ตั้งตาคอย  หัวใจดวงน้อย  มันแตก  สลาย

ลูกจ๊ะ  ลูกจ๋า  พ่อไม่ควรค่า   กับความตาย

ถึงแม้ใจแม่  ต้องแตกสลาย  ก็ยังไม่คลาย รอพี่หลบมา 

          *บางคนเขาเล่า  ถึงข่าวที่มา จากใต้

น้องนั้น รู้สึก  ใจหาย  แต่ไม่วาย มี กำลังใจ

เพราะพี่เคยบอก ว่าน้องไม่ต้องห่วงใย

พี่นั้นจะหลบเร็วไว ให้น้อง  เตรียม ใจ  ไว้รอ

    *บางคนเขาเล่า  ถึงข่าวที่มา จากใต้

น้องนั้น รู้สึก  ใจหาย  แต่ไม่วาย มี กำลังใจ

เพราะพี่เคยบอก พี่เป็นนักรบ ของไทย

น้องไม่ต้องห่วงใย   นักรบไทยใจเต็ม

       แผ่นดิน  ชาติไหน  ก็ต้องการคนดี 

ปฏิบัติหน้าที่  ด้วยความดีเถิดตำรวจไทย

พี่เป็นแนว หน้า  น้องจะเป็นกำลังใจ

อีกไม่นาน ชาติพ้นภัย  เราคงไม่ไกล   กัน  เสียที

พี่เป็นแนว หน้า  น้องจะเป็นกำลังใจ

อีกไม่นาน ชาติพ้นภัย  ประชาชนไทยคงหลับฝันดี

   กลัวค่ะ  กลัวเสียงโทรศัพท์  กลัวทางโรงพักจะโทรมา  รู้มั้ยว่าการที่เราอยู่แบบนี้นั้นสุขสบาย ตำรวจที่ไม่อยู่ในพื้นที่เสี่ยงภัย อยู่กันสบาย ขนาดไหน แต่รู้มั้ย ว่าหลายคนที่เขาต้องนอนกอดปืน  เสื้อผ้าต้องนุ่งชุดฝึกอยู่ตลอดเวลา ทุกครั้งที่กลับบ้าน จะต้องจับทายา ตามขาหนีบ และเท้า ที่ตัวตลอด เคยมั้ยที่ต้องนอนกับคนที่เรารัก เสียงปืนรัวเป็นเสียงเพลงกล่อมเรา