ตอนเสาวรส

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ตอนเสาวรส


     แม้ว่าบ้านจะอยู่ในเขตเมือง ที่พื้นที่การปลูกจำกัดมาก แต่ด้วยความที่ชอบใจคุณค่าผลเสาวรส เมื่อสามปีก่อนจึงตัดสินใจเอาเมล็ดเพาะ ปัจจุบันต้นโต สองต้น แต่ละต้นเส้นผ่าศูนย์กลางนิ้วถึงนิ้วเศษ เถาเสาวรสเลื้อยพันต้นมะม่วงและต้นมะเฟือง สุดท้ายต้องตัดริดลงจนแทบเรียกได้ว่าเหลือแต่ตอ แตกยอดออกมาเรื่อย ๆ (ไม่ยอมขุดทิ้งยังหวังว่าสักวันจะพอได้ประโยชน์บ้าง)


   ประมาณเดือนที่แล้ว(ช่วงนั้นตอนกิ่งเชอรี่หรืออะเซโรล่า ต้นไม้ผลมากวิตะมินซี) อดไม่ได้ที่อยากทดลองตอนเสาวรสบ้าง


   ...ไม่รอช้า จากที่เคยอ่านวิธีการตอนหลาย ๆ อย่างจากหลาย ๆ ที่ จำ ๆ เอาแล้วมาปรับใช้ การตอนครั้งนี้ก็ทำแบบเดียวกับที่ครั้งหนึ่งเคยตอนแตงหูฉลามจนกิ่งตอนได้ราก



เตรียมวัสดุ น้ำยาเร่งราก เชือกฟาง


ขุยมะพร้าวหรือขุยทลายปาล์มแช่น้ำจนชุ่ม(แช่ข้ามคืน)


แล้วการตอนเสาวรสก็เริ่มขึ้น ด้วยการเลือกกิ่งตอนไม่แก่ไม่อ่อนเกินไป (มีสีเขียวเข้มหรือออกแดง)



เลือกตำแหน่งตรงก้านต่ำกว่าข้อสักหนึ่งถึงสองเซนติเมตร


ใช้ใบมีดคม ๆ บากประมาณครึ่งหนึ่งของก้าน อย่าให้ขาด



เอาเศษก้านใบไม้สอดไว้ไม่ให้ก้านกลับมาติดกัน


(ตัดเศษก้านใบไม้ให้เล็กก่อน ค่อยสอดขวางไว้)


ตัดใบและมือจับ(หนวด)ตรงข้อออก



ป้ายน้ำยาเริ่งรากตรงข้อและรอยบาก



หุ้มด้วยวัสดุตอน(ขุยมะพร้าวแช่น้ำจนชุ่มหรือเป็นขุยจากทลายปาล์ม)



ห่อพันด้วยเชือกฟางที่คลี่ออกแผ่เป็นแผ่น


และห่อทบสักสองสามชั้นหุ้มห่อให้รอบวัสดุตอน



แล้วมัดหัวท้ายและตรงกลาง มัดให้แน่น



ทิ้งไว้สามถึงสี่สัปดาห์ รากจะงอกให้เห็น


พลิกดูรากเห็นชัดเจนขึ้น (ก่อนชำไม่ต้องแก้วัสดุมาพลิกดูราก จะเห็นรากได้ชัดเจนเอง) ให้ชำทั้งวัสดุหุ้ม(แกะเชือกฟางที่แผ่เป็นแผ่นใช้ในการห่อออกก่อน)ในกระถาง ระวังรากกระเทือน  ตั้งไว้ในร่มแดดรำไร เมื่อแข็งแรงค่อยลงดิน...


 ในวันนี้เสาวรสที่ตอนให้รากแล้ว จากที่ตอนไว้ห้ากิ่งได้มาสองกิ่ง ... เลยนำมาแบ่งปันกันว่าการตอนกิ่งเสาวรสนั้นก็ทำได้ (เคยตัดกิ่งเสาวรสปักชำสิบถึงยี่สิบกิ่งจะโชคดีได้กิ่งปักชำรากงอกสองสามกิ่ง บางครั้งก็มากกว่าแต่ก็ไม่บ่อย) ทำให้มั่นใจในการตอนมากขึ้น


หากคิดจะตอนและรู้วิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็จะมีผลดีคือไม่ล่าช้าในการตอน ไม่ต้องลองผิดลองถูกกัน


หมายเหตุ ในระหว่างการตอนนี้กิ่งอาจแกว่งไกวไม่สะดวก ให้ใช้ไม้หนีบผ้าหนีบกิ่งไว้ให้คงที่ไม่แกว่งมากนักจะสะดวกในการทำมากขึ้น


และหากกิ่งตอนมีแนวโน้มว่าจะหักพับงอให้เอาเศษไม้เล็ก ๆ ดามไว้จะช่วยทำให้การตอนประสบผลสำเร็จได้ดีขึ้น


ระวังการบากกิ่งตอน อย่าบากลึกเกินไปทำให้ขาด หากบากตื้นอาจตอนไม่ได้ราก


 

ความเห็น

พี่สายพิน ไม่ใช่ใบค่..เป็นลูกเสาวรส หมักแล้ว หอมมาก เอาที่สุกงอมเลย กลิ่น หอมกว่าผลไม้ทุกชนิด แต่เปรี้ยวมาก มีวันหนึ่ง น้องไปนอนบ้านพี่สาว ลืมผสมน้ำหมักไว้ให้คุณสามี เขาไม่ทราบว่าขวดไหนดื่มได้หรือยังไม่ให้ดื่ม กลัวหยิบผิด พ่อก็เลยไปหาน้ำเหงื่อฝาถังกิน ไปเปิดถังน้ำเสาวรส เทใส่แก้ว ตาเหลือกเลยค่...มันเปรี้ยวมาก บาดคอ คอแทบขาด (เพิ่มเติมเอง)...น้องยังไม่กล้ากินเลย หมักได้ 2 เดือน เป็นวุ้น  น้องแยกน้ำมาใส่โหล ก็กำลังเป็นวุ้นอีก...

 

 

โหลแรกสีเหลือง น้ำเสาวรส แยกน้ำมา  2 อาทิตย์ ขึ้นวุ้นแล้ว 

...ดูดี ๆ มีภาพหลอกวิญญาณหลอนด้วย...

 

 

นี่เทผสมกัน ถังเก่ากับใหม่ น้ำเลยสีขุ่น ที่จริงใสปิ๊งเลย

ถูกใจมาก ... อิอิ หลงเข้าใจผิดว่าหมักใบเสาวรส ... เรื่องเปรี้ยวจี๊ดอย่างนี้หากว่าหมักครบหกเดือนความเปรี้ยวคงหายไปนะคะ ขอบคุณมากมายเลยค่ะ คาดว่าอีกประมาณเดือนพฤศจิกายนคงพอมีเสาวรสออกมาให้ชิมกันเยอะขึ้น ถึงเวลานั้นคิดว่าน่าจะเป็นโอกาสหาผลเสาวรสมาหมักกันบ้างนะคะ ขอบคุณมากทั้งภาพและข้อมูล ส่วนในโหลนั้น เพ่งพิจารณาแล้วว่าน่าจะเป้นนางฟ้าและเทพบุตรเทพธิดามาร่วมกันอำนวยพรให้น้ำหมักนี้เป็นยาทิพย์ หรือไม่ก็ทิพยเสาวรสโอสถเลยล่ะค่ะ ... วันนี้ได้มะขามป้อมมาสามขีด อ่านความเห็นน้องธนนันท์แล้วตัดสินใจว่าเห็นทีต้องใช้วิธีการหมักมะขามป้อมให้เป็นน้ำผลไม้หมักกันแทนหมักผลเสาวรสไปพลาง ๆ


ขอบคุณมากอีกครั้งนะคะ น้องธนนันท์

 

:embarrassed::embarrassed:   พี่สายพินเข้าใจผิดอีกแล้วค่ะ...น้ำหมักทุกอย่างเลยนะคะ เวลายิ่งนานความเปรี้ยวยิ่งเพิ่มขึ้น ๆ ๆ นั่นคือสุดยอดแล้วค่ะ หมายถึงจุลินทรีย์แตกตัว ขยายตัว แก่ตัวขึ้น ประโยชน์สุดยอดอยู่ตรงนี้แหละค่ะ ต้องเปรี้ยวขึ้นเท่านั้นนะคะถึงจะใช้ได้ผลดี หมักถึง 6 เดือน เชื้อแบคทีเรียต้นเหตุของอิโคไล ตายเลยค่ะมันอยู่ไม่ได้แล้ว พี่หาซื้อชุดทดสอบค่าพีเอช มาวัดค่าในน้ำหมักได้เลยค่ะ  กรดต่ำกว่า 4.3  เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เราไม่สบาย ปวดท้อง ตายเกลี้ยง แต่ธนนันท์ไม่ได้วัดด้วยชุดทดสอบ ใช้ลิ้นทดสอบเองค่ะ อาศัยคุ้นชินกับสารพัดรสน้ำหมัก ก็ตัดสินใจได้เลย หมักเอง กินเอง ก็เดดสะมอเร่เอง อิ อิ..(ข้อมูลเรื่องวัดค่า พีเอช เอามาจากที่เขาอบรมแพทย์แผนไทยค่ะ จำไม่ได้ชื่อวิทยากรที่บรรยาย ขออภัยด้วยค่ะ) :bye:

 

ปอลอ : อาทิตย์ที่แล้ว พี่สาวสั่งมะขามป้อมมาจากมุกดาหาร ประมาณ 50 กก. เขาเอามาส่งวันจันทร์ พี่กลับบ้านวันศุกร์ มะขาม เละ ครึ่งต่อครึ่ง ต้องมาเลือกอยู่ครึ่งวัน มะขามสงสัยโค่นต้นมา อ่อนเพียบ เลือกแล้วล้างทั้งแช่น้ำหมัก 6 กะละมังอลูมิเนียมใหญ่ ๆ น่ะค่ะ ซอกเล็บมือยังดำล้างออกไม่หมดอยู่เลย ยางเยอะค่ะ ได้สัก 20 กก. ใส่น้ำตาล 7 กก.  ที่เละก็ล้าง 6 น้ำเหมือนกัน ใส่น้ำตาล 3 กก. ใส่หัวเชื้อมะกรูด 2 ขวด หมักไว้ผสมอาหารให้เป็ด ไก่ ไม่มีได้ทิ้งเลยค่ะ...หมักหมด กก.ละ 40 บาทเลยนะคะ  สั่งไว้ที่ยโสธร กก. 20 บาท แต่ต้องไปเอาเอง

:sweating:

 

น้องนันท์ อ่านความเห็นนี้ของน้องนันท์ บอกตรง ๆ อย่างใจเลยว่าเห็นความทรหดของน้องนันท์มาก กับความตั้งใจลุยกับสิ่งที่ทำตรงหน้าจนรู้ชัดเห็นจริง ... ดีเลยได้น้องนันท์ช่วยปรับให้ความเข้าใจของพี่ถูกต้องชัดเจนขึ้นอย่างนี้ พี่ว่าเป็นบุญของพี่เลยละ และก็เป็นความภูมิใจว่ามีครูดีคอยเมตตาให้รู้วิชาและให้กำลังใจกัน ... (หลายปีก่อน พี่เคยทำน้ำหมักก่อนหน้านี้...ก็ลางเลือนไปเยอะ แล้วมาบังเอิญล่าสุดเจ้าเชอรี่ที่เปรี้ยวจี๊ดหมักได้สองเดือนเจอน้ำตาลทรายแดงไปครึ่งกิโล รสชาติเปรี้ยวหายไป เลยพาพี่งง ๆ ไปเล็กน้อยถึงปานกลาง อิอิ แต่ยังไงก็ตามเวลาหมักแล้วยังไงก็ต้องเปรี้ยวมาก ครูนันท์ช่วยบอกเตือนอย่างนี้ดีเลยค่ะ ... นี้บอกจากใจที่รู้สึกขอบคุณมาก ๆ จริง ๆ บอกให้ทราบโดยไม่มีเงินดงเงินเดือน ไม่มีค่าเรียนจ่ายให้อีกต่างหากเลยนะ อิอิ )ขอบคุณน้องนันท์มาก ๆ เลยค่ะ

สวัสดีค่ะพี่สายพิน แวะมาเยี่ยมเยียนคนขยันค่ะ ขอชื่นชมและให้กำลังใจ แต่ทำไม่เป็น :sweating:

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

ใช่เลยนะคะ แรงคิดถึงที่มีถึงกันและกัน ไม่เจอกันหลายวันเลยนะคะ ฝนตกมากรถติดมากด้วยไหมคะ วันนี้น้องแหม่มท่าทางจะต้องกลับค่ำเลย เพราะว่ารถคงติดในเย็นวันฝนตกอย่างนี้ ...


พี่เองก็เพิ่งตอนเสาวรสได้ก็รอบนี้ค่ะ ... ขอบคุณมากนะคะ แวะมาเยี่ยมชมให้กำลังใจกันน้องแหม่ม

 

      :love: พี่สายพินไปท่องอยู่บล็อกไหนหน๊อ! มีเวลาเข้ามาดูบล็อกเก่ามั๊ย...มาอ่านเม้นตอบของน้องหน่อยเด้อ...ค่ะ

น้องนันท์ ๆ ๆ ว้าววว... ขอบคุณมากอุตส่าห์ติดตามให้พี่ได้ความรู้ครบถ้วนกระบวนความเลยน้องนันท์ขา ...เป็นคุณครูละก้อ นักเรียนคนนี้(พี่เองละ)สอบไม่ผ่านไม่ได้เอาเลย (ปลื้มมากว่าลองได้เรียนกับครูนันท์ละก้อได้จบหลักสูตรและเอาไปใช้งานได้แน่นอนกันเลย)


ขอบคุณมากๆ ๆ ๆ ค่ะ น้องนันท์Smile

หน้า