ถ่านไฟใหม่ ... จากเตาเก่า

    กว่าจะเขียนบล็อกนี้ ก็ใช้เวลาชั่งใจพอควร เพราะอาจเป็นการนำเสนอ A.T. ที่ตกรุ่นไปแล้ว ทั้ง ๆ ที่ยังประโยชน์ซึ่งประสงค์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพียงกระบวนการใช้งานยังเป็น Manually จึงไม่สะดวก สำหรับผู้ที่รักสบาย นิยมใช้ Remote control

    ที่สุด ... ตกลงใจ ... เขียนครับ ... เพราะลงทุน ถ่ายทำ และ หอบหิ้วภาพมาจากใต้ แล้ว ...

    เรื่องสืบเนื่องจากครั้งที่ข้าพเจ้า ขึ้นมาอยู่ คอนฐม เมื่อเดือนกันยายน ... ครั้นกลับลงไปถึง สุราษฎร์ฯ ทันทีที่ลงจากรถ กำลังก้มลงคว้าสัมภาระจากเก๋งรถ หลานผู้เป็นสารถี รับข้าพเจ้าจากสถานีรถไฟ ก็เอ่ยปาก พร้อม ๆ กับบุ้ยปากชี้

        “เอาของชอบของลุงหลวง(เขาเรียกข้าพเจ้าว่าลุงหลวง) มาไว้ให้แหละ”

     ข้าพเจ้าหมุนคอมองตามที่หลานบุ้ยปากชี้ ขณะที่มือยังคงคว้าสัมภาระ

     แล้วก็ปรากฏสิ่งนี้ ในครรลองจักษุ

        ครับ! ... Weight ที่ข้าพเจ้าเคยเขียนไว้ในบล็อก  กีฬา ... ของส.ว. ดย่างข้าพเจ้า แค่เปลี่ยนจากลูกเหล็ก เป็นกิ่งเงาะที่ถูกตัดแต่ง

    ขนาด ตั้งแต่ ... ต้นขา ... ไล่ลงไป ....

.... จนถึงขนาด ข้อมือ

      ขนาดนิ้วโป้งมือ ... ก็มีด้วย ...

    ดังนั้น .... หลังจากขนสัมภาระเข้าบ้าน ก็ปล่อยหน้าที่การจัดเก็บให้ป้าอี๊ด ซึ่งคราวนี้ติดตามลงไปด้วย เนื่องจากว่างเว้นจากการนัดพบ “กิ๊ก” .... ฮึ ๆ ๆ .. ย้อออ ... เย้...น “คุณหมอ” น่ะ .... มีหมายเลขโทรฯ ของป้า ก็อย่าโทรฯ ไปบอกแล้วกัน

    งานแรก คือ ซ่อม ... บุรณะ Gym (เตา) เพราะว่างเว้นการแข่งขันมาระยะหนึ่ง จึงถูกบุกยึดโดย คุณปลวก ... ครานี้เอาเหล็กถ่วงผ้าใบบังแดด ที่ไร้ผ้าใบแล้ว มาทำหลักแทนไม้ คุณปลวกไม่อาจแหยมได้อีก แต่โดยกฎไตรลักษณ์ ก็ยังมีสนิม เป็นตัวย่อยสลายอยู่ดี ... แต่คงใช้ปัจจัยเวลานานหน่อย

    เสร็จงานบูรณะ ก็คัดขนาดไม้อีกหน เพราะยังมีปน ๆ กันอยู่บ้าง ... แล้วตัดที่คด ๆ งอ ๆ ให้ง่ายต่อการนำเข้าลู่เตา ...

    .... เตานี้ เปิดจาก “ด้านหน้า” นับว่าเป็นเทคโนฯ เก่า ...

       แต่ ... จากการเข้ารับ การอบ - รม ที่ “ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ สองสลึง” และ การแลกเปลี่ยนข้อมูลกับสมาชิก โดยเฉพาะ ผู้ใหญ่โส (ขออภัยที่พาดพิง) ข้าพเจ้าจึงตั้งใจว่ากลับไปเที่ยวนี้ จะสร้างเตาแบบ “เปิดบน” อีกสักตัว จริง ๆ แล้ว เตาทั้งสองแบบนี้ มีข้อด้อย ข้อเด่น คนละด้าน แต่ข้าพเจ้าอยากมีทั้งสองแบบ .... ก็เป็นเรื่องของตัณหาน่ะครับ

    บรรจุไม้ ปิดผนึกฝา ... ก่อที่จะจุดไฟหน้าเตาเสร็จ ... พักไว้ เพราะเวลาไม่เอื้อ ที่จะจุดเตา

       เช้าวันต่อมา ... เวลาประมาณ 6:30 น.

   ... ก็ Start เครื่อง

    เนื่องจากว่างเว้นมานาน เครื่องเย็น จึง Warming up และ Run in กันหน่อย อย่างนี้แหละ ...

    มิช้า ... มินาน ...

        Stroke เครื่อง เริ่มเข้าที่ เดินเรียบ แล้วครับ

     .... จึง .... เตรียมรับน้ำส้ม

   เนื่องจากถูกทอดทิ้งมานาน ... เก็บน้ำส้มได้ครู่เดียว Condenser ก็มีอันเป็นไป แตกรั่วเกือบตลอดลำ

       .... เก็บน้ำส้มได้ ... แค่เนี๊ยะ

    ได้เวลา .... ตามที่ควันบอกเหตุ (ประมาณ บ่าย 4 โมง) ... ปิดเตา ... ตรวจรอยรั่ว .... แก้ไข ... อาบน้ำ ... หลับตา ...กรน!.....

     เช้า .... 08:30 น. ...

   เปิดเตา เอาผลิตภัณฑ์ออก .... เจอถ่าน แต่ไม่เจอเถ้า

   ไม้ขนาดโต ๆ ที่อยู่ด้านบน ... ถ่านที่ออกมา ...

    ก็เป็นอย่างที่เห็น ..... นี่ไงครับ .... 

          ... แล้วนี่ ... ก็ใช่ !

        ... แต่ได้จากไม้ขนาดเล็ก ที่เรียงไว้ด้านล่างของเตา

     ผลิตภัณฑ์ที่ได้เตาหนึ่ง ก็ บรรจุลงกระสอบปุ๋ย ได้หนึ่งกระสอบครึ่ง ....

    ... ก่อนขึ้นมารับการอบรมที่ ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ สองสลึง เผาไปแล้ว  สามเตา เหลือไม้อีก คาลุย (เยอะ)

     กลับลงไป จะสร้าง Gym อีกซักโรง ร่วมเผาไม้ที่ค้างอยู่ และจะไปแสวงไม้ไผ่มาเผา Carbon ด้วย

            ขอบคุณผู้ใหญ่โส ขอบคุณ ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ สองสลึง ที่นำ นวัตกรรม มาให้เฒ่าทารกร่วมสนุก

             .... ขอบคุณทุกท่าน ... ที่สู้ทนอ่าน บล็อก นี้ ครับ ....