พี่แหม่มไม่เคยนึก...ไม่เคยฝัน...ว่าชีวิตนี้จะต้องเจออุทกภัยครั้งยิ่งใหญ่

เขียนโดย munthana เมื่อ 9 พฤศจิกายน, 2011 - 02:14
หมวดหมู่ของบล็อก: 
ข้อคิดสะกิดใจ
Keywords: 
รถลอยน้ำ

นานมากเลยนะคะที่พี่แหม่มไม่ได้ใช้คอมพิวเตอร์เลย นั่นก็คือเหตุผลหนึ่งล่ะ ที่พี่แหม่มไม่ได้เข้ามาในบ้านสวนเลย อีกเหตุผลหนึ่งก็คือมินิมาร์ท    ของพี่( เป็นบ้านด้วยคะคงยังจำกันได้นะคะ )ภาพนี้พี่แหม่มถ่ายจากบ้านเดี่ยวมายังสวนผัก เขาจมน้ำตายหมดแล้วคะ (ถ่ายเมื่อตอนบ่าย2โมงเมื่อวานนี้เองคะ น้ำมาเร็วมากเริ่มสูงขึ้นเมื่อวันที่29 ตุลาคม 2554 วันนี้น้ำได้ดันระเบิดขึ้นตามท่อทะลักเข้าในตัวบ้านทั้งบ้านเดี่ยวและอาคารมินิมาร์ทของพี่แหม่ม ในตัวมินิมาร์ทชั้นล่างน้ำสูง30 ซม. แต่นอกถนนหน้าร้านน้ำสูงประมาณ1เมตร30ซม.หรือราวใต้อกของคนสูงได้คะ

ภาพนี้ถ่ายจากอาคารมินิมาร์ทไปยังบ้านเดี่ยว  

ภาพนี้คือหลังบ้านของบ้านเดี่ยวซึ่งตรงกันข้ามกับอาคารมินิมาร์ท น้ำท่วมสูงมากลึกประมาณ1เมตร

ภาพนี้คือด้านข้างอาคารมินิมาร์ทที่เคยเป็นสวนผักในฝันของพี่แหม่มคะ

ภาพหน้าร้านมินิมาร์ท ทำเขื่อนกั้นแล้วก็ยังไม่อยู่ น้ำท่วมเข้าไปในร้านสูง30ซม. ตู้แช่หนีน้ำไม่พ้น...

ภาพข้างในร้านคะ

ภาพหมู่บ้านตรงกันข้ามกับมินิมาร์ท พี่แหม่มถ่ายภาพลงมาจากชั้นสองของร้านคะ  หน้าร้านตรงกลางถนนน้ำสูง1เมตร30ซม.

เสียใจมากเลยคะ ทำใจคิดเสมอว่ามันเป็นเรื่องของกรรม แต่พี่ก็ยังตัดความเสียใจออกจากใจไม่ได้ค่ะ เราอยู่กันแค่2คนแม่ลูกเท่านั้น บ้านทั้ง2หลัง ยากเกินกว่าที่พี่กับลูกสาวจะรับมือได้

นี่คือภาพในครัวที่บ้านเดี่ยวจมอยู่ในน้ำลึกประมาณ50ซม.

ชุดเฟอร์นิเจอร์ไม้สักจมน้ำหมด แต่เครื่องใช้ไฟฟ้าพี่แหม่มกับลูกสาวยกขึ้นชั้นบนหมดแล้ว

นี่รถเก๋งคู่ใจคะ ยังดีที่พี่แหม่มยังมีสติ สามารถทำให้รถลอยน้ำได้ บริเวณน้ำตรงนี้สูง70ซม.

เห็นไหมคะรถลอยน้ำได้คะ พี่นำถังน้ำเปล่าปิดฝาให้แน่น แล้วผูกด้วยเชือกล่ามต่อเนื่องกัน28ใบนำไปดันไว้ใต้รถรอบๆตัวรถเลยค่ะ แรงดันน้ำมันมากพอที่จะดันถังน้ำให้ลอยตัวขึ้น เปรียบเหมือนทุ่นในน้ำนะค่ะ ถ้าน้ำสูงมากขึ้นเท่าไรก็จะมีแรงดันมากขึ้นด้วยคะ ตอนนี้พี่แหม่มต้องล่ามเชือกไว้กับเสาคะ เพราะท้ายรถเริ่มขยับแล้วเวลามีเรือหางยาววิ่งผ่านจะทำให้เกิดลูกคลื่นขึ้นและไปกระแทกกับรถเข้าค่ะ ไอเดียนี้เป็นคันแรกและคันเดียวในหมู่บ้านที่ไม่จมน้ำค่ะ ใครจะนำไปใช้ได้นะคะ

ภาพเปรียบเทียบกับน้ำท่วมเมื่อวันแรกกับวันนี้ 10วันแล้ว สังเกตุจากขอบหน้าต่างนะค่ะ ดูระดับน้ำค่ะ

อัดอั้นตันใจเสียมาก เมื่อได้ระบายแล้วก็รู้สึกดีขึ้น มีสมาธิและสติเสมอนี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด อย่างน้อยเรื่องรถลอยน้ำได้นี่อาจจะมีประโยชน์กับเพื่อนๆ สมช.บ้างนะคะ ขอให้เพื่อนๆโชคดีนะคะ พรุ่งนี้ย่อมต้องดีกว่าวันนี้แน่....

 

 

 

ความเห็น

แจ้ว

9 พฤศจิกายน, 2011 - 06:06

ขอให้พี่แหม่มมีกำลังใจในการต่อสู้ต่อไปนะคะ....น้ำย่อมมีวันลดลงค่ะ....แล้วค่อยว่ากันใหม่ค่ะ


สู้ ๆๆๆ


 

munthana

9 พฤศจิกายน, 2011 - 08:42

:sweating: :admire:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

สร

9 พฤศจิกายน, 2011 - 06:07

สู้ ๆ ค่ะ พี่แหม่ม:cheer3::cheer3::cheer3:

sorn07(แอ๊ด)gmail(ดอท)com

munthana

9 พฤศจิกายน, 2011 - 08:41

:sweating: :admire:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

nusita_angel

9 พฤศจิกายน, 2011 - 06:37

เมื่อไม่กี่วันยังนึกถึงพี่เเหม่มอยุ่ว่าหายไปไหน ที่แท้เจอวิกฤตน้ำท่วมนี่เอง สุ้ๆ ค่ะพี่แหม่ม เดี๋ยวมันก็ผ่านไป วิกฤตนี้โดนกันทุกคน เป็นกำลังใจให้นะคะ:bye:

munthana

9 พฤศจิกายน, 2011 - 08:40

:sweating: :admire:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

Sopha B'

9 พฤศจิกายน, 2011 - 07:06

เป็นกำลังใจให้ค่ะพี่แหม่ม 

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
              ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า    
                    Cr. เ่ท่าที่มี  -  กางเกง

munthana

9 พฤศจิกายน, 2011 - 08:38

:sweating: :admire2:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

sothorn

9 พฤศจิกายน, 2011 - 07:36

เป็นกำลังใจครับพี่แหม่ม

เรื่องผักไม่ต้องห่วงครับ น้ำลดแล้วสมาชิกเราช่วยกันรวบรวมเมล็ดพันธุ์ผัก

munthana

9 พฤศจิกายน, 2011 - 08:35

:sweating: :admire:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

หน้า