พี่แหม่มไม่เคยนึก...ไม่เคยฝัน...ว่าชีวิตนี้จะต้องเจออุทกภัยครั้งยิ่งใหญ่
นานมากเลยนะคะที่พี่แหม่มไม่ได้ใช้คอมพิวเตอร์เลย นั่นก็คือเหตุผลหนึ่งล่ะ ที่พี่แหม่มไม่ได้เข้ามาในบ้านสวนเลย อีกเหตุผลหนึ่งก็คือมินิมาร์ท ของพี่( เป็นบ้านด้วยคะคงยังจำกันได้นะคะ )ภาพนี้พี่แหม่มถ่ายจากบ้านเดี่ยวมายังสวนผัก เขาจมน้ำตายหมดแล้วคะ (ถ่ายเมื่อตอนบ่าย2โมงเมื่อวานนี้เองคะ น้ำมาเร็วมากเริ่มสูงขึ้นเมื่อวันที่29 ตุลาคม 2554 วันนี้น้ำได้ดันระเบิดขึ้นตามท่อทะลักเข้าในตัวบ้านทั้งบ้านเดี่ยวและอาคารมินิมาร์ทของพี่แหม่ม ในตัวมินิมาร์ทชั้นล่างน้ำสูง30 ซม. แต่นอกถนนหน้าร้านน้ำสูงประมาณ1เมตร30ซม.หรือราวใต้อกของคนสูงได้คะ
ภาพนี้ถ่ายจากอาคารมินิมาร์ทไปยังบ้านเดี่ยว
ภาพนี้คือหลังบ้านของบ้านเดี่ยวซึ่งตรงกันข้ามกับอาคารมินิมาร์ท น้ำท่วมสูงมากลึกประมาณ1เมตร
ภาพนี้คือด้านข้างอาคารมินิมาร์ทที่เคยเป็นสวนผักในฝันของพี่แหม่มคะ
ภาพหน้าร้านมินิมาร์ท ทำเขื่อนกั้นแล้วก็ยังไม่อยู่ น้ำท่วมเข้าไปในร้านสูง30ซม. ตู้แช่หนีน้ำไม่พ้น...
ภาพข้างในร้านคะ
ภาพหมู่บ้านตรงกันข้ามกับมินิมาร์ท พี่แหม่มถ่ายภาพลงมาจากชั้นสองของร้านคะ หน้าร้านตรงกลางถนนน้ำสูง1เมตร30ซม.
เสียใจมากเลยคะ ทำใจคิดเสมอว่ามันเป็นเรื่องของกรรม แต่พี่ก็ยังตัดความเสียใจออกจากใจไม่ได้ค่ะ เราอยู่กันแค่2คนแม่ลูกเท่านั้น บ้านทั้ง2หลัง ยากเกินกว่าที่พี่กับลูกสาวจะรับมือได้
นี่คือภาพในครัวที่บ้านเดี่ยวจมอยู่ในน้ำลึกประมาณ50ซม.
ชุดเฟอร์นิเจอร์ไม้สักจมน้ำหมด แต่เครื่องใช้ไฟฟ้าพี่แหม่มกับลูกสาวยกขึ้นชั้นบนหมดแล้ว
นี่รถเก๋งคู่ใจคะ ยังดีที่พี่แหม่มยังมีสติ สามารถทำให้รถลอยน้ำได้ บริเวณน้ำตรงนี้สูง70ซม.
เห็นไหมคะรถลอยน้ำได้คะ พี่นำถังน้ำเปล่าปิดฝาให้แน่น แล้วผูกด้วยเชือกล่ามต่อเนื่องกัน28ใบนำไปดันไว้ใต้รถรอบๆตัวรถเลยค่ะ แรงดันน้ำมันมากพอที่จะดันถังน้ำให้ลอยตัวขึ้น เปรียบเหมือนทุ่นในน้ำนะค่ะ ถ้าน้ำสูงมากขึ้นเท่าไรก็จะมีแรงดันมากขึ้นด้วยคะ ตอนนี้พี่แหม่มต้องล่ามเชือกไว้กับเสาคะ เพราะท้ายรถเริ่มขยับแล้วเวลามีเรือหางยาววิ่งผ่านจะทำให้เกิดลูกคลื่นขึ้นและไปกระแทกกับรถเข้าค่ะ ไอเดียนี้เป็นคันแรกและคันเดียวในหมู่บ้านที่ไม่จมน้ำค่ะ ใครจะนำไปใช้ได้นะคะ
ภาพเปรียบเทียบกับน้ำท่วมเมื่อวันแรกกับวันนี้ 10วันแล้ว สังเกตุจากขอบหน้าต่างนะค่ะ ดูระดับน้ำค่ะ
อัดอั้นตันใจเสียมาก เมื่อได้ระบายแล้วก็รู้สึกดีขึ้น มีสมาธิและสติเสมอนี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด อย่างน้อยเรื่องรถลอยน้ำได้นี่อาจจะมีประโยชน์กับเพื่อนๆ สมช.บ้างนะคะ ขอให้เพื่อนๆโชคดีนะคะ พรุ่งนี้ย่อมต้องดีกว่าวันนี้แน่....
- บล็อกของ munthana
- อ่าน 10861 ครั้ง
ความเห็น
lekonshore
9 พฤศจิกายน, 2011 - 09:23
Permalink
Re: ...มาเป็นกำลังใจให้พี่แหม่มนะคะ และขอชมจริง ๆค่ะ
สองคนแม่ลูกสามารถจัดการทุกอย่างได้ขนาดนี้ถือว่าเก่งมาก ๆ เลยค่ะ มีสติ รถก็ปลอดภัยสุดยอดมาก ๆ ขอให้ทุกอย่างไม่เสียหายมากยังซ่อมแซมแก้ไขได้นะคะ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
วิศิษฐ์
9 พฤศจิกายน, 2011 - 09:27
Permalink
Re: ...
สู้ ๆ นะครับพี่ หญิงแกร่งอย่างพี่ผมนับถือจริง ๆ ครับ เสียดายผักนะครับแต่ช่างเถอะปลูกใหม่ได้ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับพี่ สู้ ๆๆๆๆ ขอให้น้ำลดไว ๆ นะครับ โหวตๆให้กำลังใจครับ
หนูแกละ
9 พฤศจิกายน, 2011 - 09:51
Permalink
Re: ...
:hell-yes:
:cheer3:
เอาใจช่วยคุณแหม่มและผู้ประสบอุทกภัยทุกท่านค่ะ
สู้ สู้ สู้
sirinratp
9 พฤศจิกายน, 2011 - 09:46
Permalink
Re: ...เป็นกำลังใจให้นะคะ พี่
พอดีเพิ่งเป็นสมาชิกใหม่ใน web นี้ค่ะ เก่งมากๆค่ะพี่ ขอชื่นชม ๆ เป็นกำลังใจให้ ขอให้น้ำลดเร็วๆ นะคะ
แดง อุบล
9 พฤศจิกายน, 2011 - 10:09
Permalink
Re: ...
พร้อมเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะพี่แหม่ม :bye:
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
สาวภูธร
9 พฤศจิกายน, 2011 - 10:15
Permalink
Re: ...
เป็นกำลังใจให้พี่แหม่มคะ :cheer3: :cheer3: :cheer3:
ปาริชาติ
9 พฤศจิกายน, 2011 - 10:58
Permalink
Re: ...
:cheer3: เอาใจช่วยค่ะพี่แหม่ม...สู้ๆ นะคะ โดนพิษน้องน้ำกันถ้วนหน้าเลย :cheer3:
Nee
9 พฤศจิกายน, 2011 - 10:59
Permalink
Re: ...
สู้ๆๆ นะคะ ไม่ต่างกัน บ้านนี้น้ำก็สูงมากค่ะ ของลอยทั่วบ้านเลยตอนนี้ เฮ้อ
กระต่ายดำ
9 พฤศจิกายน, 2011 - 11:30
Permalink
มาเป็นกำลังใจให้คุณแหม่ม
สภาพไม่ต่างกันครับ แต่ผมไม่มีรถให้ต้องห่วง บ้านก็ช่างมันน้ำลดค่อยว่ากัน ตอนนี้เป็นผู้อพยพ ครอบครัวจำเป็นต้องแยกกันไป คนแก่ คนป่วย เด็ก ส่งไปหัวหินให้อยู่พ้นๆ น้ำ คนวัยทำงานกลับมาทำงานกันต่อ รอลุ้นต่อไปว่าที่พักปัจจุบันจะพ้นน้ำไหม
น้ำมาเดี๋ยวมันก็ไป (แต่กว่าจะไปคงอีกนาน)
เป็นกำลังใจให้คุณแหม่มครับ อดทนเข้าไว้ ถือว่าน้ำมาเพื่อทดสอบความสามารถในการดำรงชีพ ทดสอบความอดทน และสภาพจิตใจของเรา
จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ
ปนัดดา
9 พฤศจิกายน, 2011 - 11:55
Permalink
เป็นกำลังใจให้พี่แหม่มค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะพี่แหม่ม
ต้นไม้เดี๋ยวเรามาปลูกกันใหม่นะค่ะ ตอนนี้ดูแลสุขภาพปละจิตใจของตัวเองและครอบครัวให้ดีๆนะค่ะ
ที่บ้านหนูเฝ้าระวังมาตั้งแต่ต้นเดือน ตุลาคม จนถึงตอนนี้ยังไม่เห็นน้ำ เครียดเหมือนกันค่ะพี่
แต่ทำไงได้ เกิดมาสู้ๆๆๆๆๆๆๆ
ดีใจที่ได้เรียนรู้ ...วิถีชีวิต....เพื่อนำไปทำให้เกิดผลจริง
หน้า