ซีรีย์..ความพอเพียง..เพื่อเพียงพอ # 12 วิธีดักปูนา แบบวิศิษฐ์

วันนี้มาสอนวิธีการดักปูนาที่มีในนาข้าวกันนะครับ ที่นาข้าวหลังจากปล่อยน้ำในนาข้าวออกจนหมด (แต่ยังพอมีเหลือ) เพราะปีนี้ฝนตกดีมาก ๆ เกินความจำเป็น ปูนาที่มีอยู่ก็เยอะมาก ๆ แต่ไม่เป็นอันตรายกับต้นข้าวนะครับแต่เป็นผลเสียต่อคันนาเพราะปูเจ้ากรรมพากันขุดรูกันทั่วคันนาเลย เมื่อมาอาศัยอยู่ก็ต้องตอบแทนด้วยการเป็นอาหารซะเลย ฮ่า ๆๆๆๆ ปูเพียบ อิอิอิ


วันนี้ได้ปูเยอะครับ...เพราะมีวิธีนะครับ ตามชมเลยครับ

นี่เลยครับ ปลาร้า เน้นเฉพาะหัวครับ เพราะตัวเอาไว้ทอดกิน อิอิอิ..(เพราะหัวปลาร้าโดนน้ำไม่เปื่อยนะครับ)


ห่อด้วยข่ายเขียวครับ เพื่อกันปูกินหมดนะครับ อิอิอิ..แบบว่าใส่เหยื่อที่ให้ได้นาน ๆ คุ้มค่าครับ


จุดหมาย ท่อระบายน้ำของร่องน้ำข้างนาครับ ฝังไว้แล้วทำหน้าที่ปล่อยน้ำออกจากนาข้าว ต้องใช้ให้คุ้มครับ ดักปลาดักปูไปด้วย อิอิอิ คุ้มจริง ๆ ครับ


ทำง่าย ๆ ครับ เย็บเป็นถุงแล้วสวมด้วยท่อ PVC ขนาด 4 นิ้วแล้วสวมเข้ากับปลายท่อแล้วรัดด้วยยางในรถ อีกด้านก็ใช้เชือกมัดไว้ และโยงใส่ไม้ไว้ให้ลอยเหนือน้ำครับไม่งั้นปูปลาจมน้ำตายไม่มีอากาศหายใจ เดา ๆ ไปเรื่อย ๆ นะครับ ฮ่า ๆๆๆๆ คนชอบเดา..อิอิอิ


และแล้วผลงานที่ได้เห็นไหมครับ เยอะมาก ๆ วันนี้ได้เกือบเต็มถังเลยครับ


เหมือนเดิมครับ แบ่งปัน...ญาติ ๆ คนข้างบ้านก็มีปูกินเช่นกันครับ ใครจะทำเมนูอะไรก็ตามใจครับ แบ่ง ๆให้หมดครับ อิอิอิ...


ผลพลอยชนิดที่ 1 ได้ในถุงตาข่ายดักปูก็มีปลาติดมาด้วย วันนี้ได้ปลาดุกนามาปล่อยที่สระครับ จะได้มีปลาธรรมชาติมาเลี้ยงด้วย ปลาดุกนาจะขยายพันธุ์เองตามธรรมชาติ ดีกว่าปลาดุกบิ๊กอุยที่ซื้อมาปล่อย หวังว่าจะโตและออกลูกในสระนะ สาธุ ฮ่า ๆ แอบหวังผลไว้ก่อน


ผลพลอยได้ชนิดที่ 2 หอยปัง (หอยโข่งมั่ง) ก็จับมาเลี้ยงเช่นกันครับได้กลิ่นปลาร้ามาเกาะด้านนอกตาข่าย แบบนี้ก็ต้องจับมาปล่อยไว้ที่สระจะได้เพิ่มความหลายหลายทางชีวภาพครับ มีอาหารเยอะ ๆ ฮ่า ๆๆๆ


ผลพลอยได้ชนิดที่ 3 ปูนาตัวใหญ่ ๆ ผมจะคัดตัวใหญ่ ๆ แล้วปล่อยลงในสระนะครับ (ไม่รู้ว่าจะอยู่หรือเปล่า) เพื่อให้มีปูนากินตลอดครับ แบบว่าศูนย์รวมสัตว์น้ำมีอะไรก็เอามาปล่อยในสระนะครับ...ยกเว้นจระเข้ เพราะไม่มีเวลาไปจับที่ กทม.ตอนนี้ข่าวว่าเยอะครับ อิอิอิ


ภาพสุดท้ายปูเยอะ ๆ เก็บไว้แค่นี้ เน้นกล้ามใหญ่ ๆ เพราะลูกสาวชอบ..อิอิอิ..ขอเลือกก่อนแล้วกันครับ

                    วิถีคนชนบท มีอะไรก็แบ่งปัน ช่วยเหลือกัน สิ่งเหล่านี้กำลังจะเลือนหายไปตามกาลเวลา เพราะว่าทุกวันนี้เอาเงินมาเป็นตัววัดกัน แต่สำหรับผม ถ้ามีอะหรือได้อะไรมามาก ๆ ก็แบ่งปันเสมอครับ เพราะว่าเสียดายวิถีชีวิตแบบนี้  ยิ่งเราคิดถึงเรื่องการค้ามาก ๆ ก็ยิ่งทำให้เกิดความห่างเหินของเครือญาติ แต่เมื่อเราแบ่งปัน ใครมีอะไรก็แบ่ง ๆ ปันกันตลอด สิ่งนี้ทำให้เกิดความยั่งยืน ซึ่งผมก็ได้รับตอบแทนมาเช่นกัน ขอกันกินได้ตลอดเพราะว่าเราไม่หวง ไม่ห้าม ก็ทำให้เราอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข เอื้ออาทรซึ่งกันและกันอยู่เสมอ  ครับ

                   วิถีชีวิตแบบคนชนบท อยู่กับธรรมชาติ อาศัยธรรมชาติเกื้อกูลซึ่งกันและกัน บางคนว่าปูกินข้าวแล้วใช้ยาฆ่าปูให้หมด  แต่สำหรับผมปีนี้ทำนาแบบอินทรีย์เรียนรู้ที่จะอยู่กับปูนา อย่างมีความสุขผลที่ได้กลับมีปูนาที่ไม่กัดต้นข้าว (ทำอย่างไรย้อนไปดูบล็อกเก่า ๆ) แถมยังมีอาหารจากธรรมชาติที่ไม่ต้องซื้อหา ถ้าเราม่เปียดเบียนธรรมชาติมากนัก ธรรมชาติก็ตอบแทนกลับมาในทางที่ดีเช่นกันครับ นี่แหละวิถีชีวิตแบบชนบทในอุดมคติของผมครับ...ยิ่งรักษาธรรมชาติให้สมดุลย์
"ก็บ่อึดอยู่อึดกิน...มีกินบ่อึดบ่อยาก"

จะพอเพียง...เพื่อเพียงพอ..ให้ได้ในสักวัน...

โปรดติดตามตอนต่อไป...wisit_photo@hotmail.com