ผักกระเฉดบก ผักฟรี มีให้เก็บ ใกล้ๆบ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เคยเล่าให้เพื่อนๆ ฟังว่า ตรงข้ามบ้านพักของลุงที่หนองคาย
มีที่ว่างเปล่า ถูกปล่อยร้างไว้ นานจนเป็นป่า กลายเป็นที่เก็บผักบ้านๆ
หลายชนิดของป้าหน่อยไปเลย เพราะเค้าไม่มีรั้วกัน เราจึงมุดป่าเข้าไปได้ตามใจชอบ 
ลึกๆท้ายที่แปลงนี้ เห็นมีหนองน้ำ ย่อมๆ ป้าหน่อย
เลยเก็บเมล็ดผักกระเฉดบก หรือบางท่านเรียก "กระฉูด" ประมาณกำมือง้างๆ
ไปหว่าน รอบๆ หนองน้ำ หว่านเอาใว้ ต้นๆ ฤดูฝนที่ผ่านมา
แล้วก็ไม่ได้เข้าไปลึก จนถึงหนองน้ำอีกเลย 
วันนี้ วันอยุด เดินเล่น มุดป่าเรื่อยเปื่อยเข้าไป
จนถึงหนองน้ำ โหแฮะ เจอดงผักกระเฉดอย่างงามเลยค่ะ  

 

รูป1.ป่าผักกระเฉดบก ...ดูเผินๆ คล้ายไมยราบ จนหลายท่าน ไม่นึกว่าจะเป็นผักกินได้

รูป2. ต้องมุดป่าเข้าไป ถึงได้เจอ ยอดอวบๆ แต่เหนียวกว่าผักกระเฉด ในน้ำนิดๆ
จิ้มน้ำพริกสดๆ ก็พอได้ แต่ถ้าจะแกง จะผัด คงเหนียวไปไม่อร่อยแน่ๆ


รูป3.ส่วนที่เลื้อยลงน้ำ ก็แตกยอด มีฟองน้ำหุ้มลอยเป็นแพ  กลายเป็น"ผักกระเฉดน้ำ"
ไปซะได้ พอลอกเอาฟองหุ้มออก ก็ได้ยอดผักกระเฉด กรอบๆ อร่อยได้เหมือนกันแฮะ


รูป 4.ดอกผักกระเฉด ดอกตูม

 

รูป5.ดอกผักกระเฉด ดอกบาน



รูป6. ฝักกระเฉดบก

เห็นฝักแล้ว บรรเจิดเลยล่ะ จะเก็บเมล็ดไปหว่านที่หนองน้ำ ท้ายทุ่ง กับตรงป่าน้อยๆ ตรงฝายน้ำล้น
ที่บ้านโคกเมืองอุบลฯ เอาให้ได้ป่าขนาดที่เห็นตรงนี้ซะเลย 

ป้าหน่อยพูดเสมอว่า การที่เราเก็บผักพื้นๆ ขึ้นเองในธรรมชาติ มากินกัน
มีแต่ได้กับได้ ได้ผักไม่ต้องซื้อหา ไม่ได้ปลูก ที่สำคัญแทบทุกผัก เป็นสมุนไพร ดีต่อสุขภาพ
และปลอดภัยจากจาก สารเคมี จากยาฆ่าแมลง สำคัญว่าเมื่อธรรมชาติให้เราได้
 เราก็จำเป็นต้องรักธรรมชาติ ให้มาก ใช้ให้เป็น รักษาเขาใว้ให้อยู่กับเรานานๆ
จะได้มีแต่ประโยชน์ ไม่เกิดเหตุ ธรรมชาติลงโทษ อย่างที่เราๆ ท่านๆ ได้ประสบพบเห็น 

สุดท้ายมาชวน กินผักพื้นบ้าน เพื่อสุขภาพกันนะคะ  
เกือบลืมไป....
ใครอยากจะได้เมล็ดผักกระเฉดบก ไป หว่านเล่นๆ
ริมหนองน้ำ
 สาธารณะประโยชน์ ของชุมชน แจ้งความจำนง มาได้นะคะ...

           ฮักแพง แบ่งปัน คิดฮอดกัน คือเก่า...เด้อจ้า

ความเห็น

ป้าหน่อยขา หนูขอรับน้องเฉดไปเลี้ยงดูนะค่ะ

ส่งที่อยู่ ทางกล่องข้อความเลยนะคะ

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

ผักกระเฉดของชอบ แต่กินแล้วกลิ่นไม่ต่างจากสะตอเลย

:uhuhuh:


ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

จริงของครูตี๋ค่ะ

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

ผมปลูกแม่ไม่รู้ แม่สาวทิ้งหมดเลย แม่บอกว่าสระรก  :sweating:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ขนาดขึ้นเองยังงามขนาดเลยค่ะ...:admire2:

ในป่า เค้ามีใบไม้ร่วงทับถมกันเป็นปุ๋ยธรรมชาติค่ะ

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

ตอนเด็กๆเคยเห็นต้น จากป่ารกๆ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว ป่ากลายเป็นบ้านคน และที่ทำเกษตรเชิงเดี่ยวหมดแล้วค่ะ :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

จริงค่ะน้องมะ ชักจะหายๆไปทุกที นี่ขนาดขึ้นง่ายมากเลยนะเนี่ย

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

ป๊าดดป้าหน่อย ทำไมหน้าตามันเหมือนต้นไมยราบแท้ล่ะ แบบนี้อ๊อดเข้าป่าคนเดียวไม่ได้แน่เลย เดี่ยวหลงเข้าใจผิด จำผิดต้น

แต่ไมยราบมันก็เป็นยาคือกันเนาะ

หน้า