บล็อกของ ป้าหน่อย

 พุดผาเอย งามแต้มป่า 
 กรุ่นอุรา ซ่านกลิ่นหอม
 ตรึงจิต   ยามดมดอม 
หอมกลิ่นเจ้า  แจ่มกมล.............

สวัสดีค่ะ พี่น้องชาวบ้านสวน ที่รักและคิดถึง.....
นานที ปีล่ะหนป้าหน่อย สาวอุบล คนเมืองพิบูล จะมาเขียนบันทึก
บนเนื้อที่บ้านสวนซะทีหนึ่ง ปีนี้มีไม้ป่าโคกหิน ปนดินทราย
เก็บจากป่าบ้านเกิดมาฝาก.....ตามป้าหน่อยไปชมกันเลยจ้า...........

.....สะอ้าน สว่าง กระจ่างจิต
ชวนพิศ สวยใส ไร้เดียงสา
นวลแจ่ม ชูช่อ ผุดกลางนา
ไม่เดียงสา แต่ทรหด อดทน
ชูช่อ ไม่ท้อ แม้เปลวแดด
แม้นแผด ร้อนผ่าว เจ้าไม่สน

เคยเล่าให้เพื่อนๆ ฟังว่า ตรงข้ามบ้านพักของลุงที่หนองคาย
มีที่ว่างเปล่า ถูกปล่อยร้างไว้ นานจนเป็นป่า กลายเป็นที่เก็บผักบ้านๆ
หลายชนิดของป้าหน่อยไปเลย เพราะเค้าไม่มีรั้วกัน เราจึงมุดป่าเข้าไปได้ตามใจชอบ 
ลึกๆท้ายที่แปลงนี้ เห็นมีหนองน้ำ ย่อมๆ ป้าหน่อย
เลยเก็บเมล็ดผักกระเฉดบก หรือบางท่านเรียก "กระฉูด" ประมาณกำมือง้างๆ
ไปหว่าน รอบๆ หนองน้ำ หว่านเอาใว้ ต้นๆ ฤดูฝนที่ผ่านมา
แล้วก็ไม่ได้เข้าไปลึก จนถึงหนองน้ำอีกเลย 
วันนี้ วันอยุด เดินเล่น มุดป่าเรื่อยเปื่อยเข้าไป
จนถึงหนองน้ำ โหแฮะ เจอดงผักกระเฉดอย่างงามเลยค่ะ  

ผักปลังแดง ของพี่เสิน ที่พี่เก้ ใจดี
เอาเม็ดมาให้ถึงหนองคาย ต้องขอบคุณพี่ทั้งสอง อย่างสูง


ได้ฤกษ์ ส่งการบ้านซะทีค่ะ

ยอดอวบๆ อย่างนี้ ถูกใจมากมาย มีหรือจะอดใจไหว 
ถ่ายรูปเก็บเอาไว้เชยชมโข..อยู่เหมือนกัน

ได้รับจดหมายจาก กทม.เห็นลายมือก็จำได้เลย
จากคุณแก้ว คนสวยแน่ๆ แต่จะเป็นเมล็ดอะไรน้า.....
ไม่ลุ้นล่ะ เป็ดซองทันที ถูกใจสุดๆ ขอบคุณมากมายเลยค่ะ

ไม่รู้จะขอบคุณยังไงถูกเอาเป็นว่าจะ ทำการบ้านส่ง ให้ดีที่สุด
ฝากขอบคุณมายัง ผู้สนับสนุนมาอีกด้วยนะคะ ขอบคุณ จริงๆค่ะ

รูปที่ 1.ผักในจาน ที่เห็น เก็บมาแกล้มซุบหน่อไม้ส้ม
กับ ส้มตำมื้อกลางวัน กินกันเพลิน เสียจนลืมอิ่มเลยทีเดียว

รูป 2.ป้าหน่อยเรียก "ผักลิ้นปี่" ที่พี่น้องเรา เรียก ผักกาดนกเขา
มาเกิดในสวนเรา ก็เป็นผักเรา เก็บกินชะเลย

นานจังแล้ว ป้าหน่อยไม่ได้เข้ามา เขียนอะไร 
เล่าให้พี่น้อง ฟังเลย  ได้แต่ด้อมๆ มองๆหาเอาความรู้
กำไรไปเยอะแล้วล่ะ เนื่องจากวันนี้ ว่างๆ
เลยอยากอวด ความสดชื่น รับน้ำฝน ของยอดไม้ 
ใบไม้ ที่บ้านบ้าง