ความทรงจำที่เลือนหายไปกับความชรา

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ตั้งชื่อเรื่องซะเวอร์ 55+ ความจริงคือมีเรื่องข้องใจอยากถามเพื่อนๆพี่น้องสมาชิกค่ะ  สืบเนื่องจากเมื่อวานมนไปเกี่ยวข้าวที่บ้านสวนที่ชัยภูมิ  เป็นครั้งแรกในชีวิตของการทำนา  มันเลยทำให้คิดถึงความทรงจำเมื่อครั้งเยาว์วัย 55   มนจำได้ว่าเมื่อตอนมนยังเด็กๆ ไม่น่าจะเกิน 7-8 ขวบ สมัยก่อนแม่มนปลูกข้าวไร่ไว้ในสวนกาแฟ เคยได้ไปวิ่งเล่น ในสวน จับปูจับปลา กุ้งหินตัวโตๆ ในลำคลอง (เริ่มออกนอกเรื่องละ )  คือยังงี้ค่ะ เมื่อก่อนมนจำได้ว่าแม่ไม่ได้ใช้วิธีเกี่ยวข้าว แต่เป็นการเก็บข้าวแทน  เมื่อวานพยายามนึกหน้าตาและชื่ออาวุธชนิดนี้  นึกยังไงก็นึกไม่ออก เลยอยากรู้ว่าปัจจุบันการเก็บข้าวยังมีให้เห็นอยู่หรือปล่าวนะ แล้วอาวุธที่ใช้ในการเก็บข้าวเค้าเรียกว่าอะไรค่ะ  ส่วนมนสงสัยจะชราภาพแล้วจริงๆ ขี้หลงขี้ลืมมาก

ความเห็น

ไม่ใช่เคียวค่ะ แต่มันเป็นมีดเก็บข้าวอันไม่ใหญ่มาก แต่จำไม่ได้จริงๆว่าเค้าเรียกว่าอะไร

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

เคยเห็นเหมือนกันแต่ไม่รู้เขาเรียกว่าอะไร คล้าย ๆ มีดเก็บเป็นรวงนะครับ

 

ใช่เลยค่ะพี่แบบนั้นแหละ 

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

ถ้าทางใต้ยังมี แกะ ที่ยังใช้กันอยู่บ้างครับ ตามรูป


 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

  พี่เสินบ้านผมเรียกว่า " มัน " ผมเคยใช้บ่อย อีกไม่กี่เดือนก็จะได้ใช้ มัน อีก

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

แต่ที่ชุมพรบ้านมนน่าจะเรียก แกะ  เหมือนบ้านพี่เสินค่ะพี่วรพจน์  ที่บ้านพี่ปลูกข้าวไร่หรือข้าวนาค่ะพี่

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

ชอบคุณพี่เสินมากค่ะสำหรับการไขปัญหาที่คาใจ  พอพี่บอกปุ๊บ  ถึงบางอ้อปั๊บ เลยค่ะ  55+

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

พัทลุง เรียก แกะ แกระ....แบบพี่เสินจ้า

ขอบคุณค่ะพี่แจ้ว  ตอนนี้แถวบ้านพี่ยังมีการเก็บข้าวให้เห็นเหมือนบ้านพี่เสินอยู่หรือปล่าวค่ะ

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

หน้า