ซีรีย์..ความพอเพียง..เพื่อเพียงพอ # 21 ศึกษาดูงานจากมืออาชีพ..อิอิอิ

หลังจากที่เดา มั่ว จนได้ดี วันนี้ไปเยี่ยมสวนป้าข้าง ๆ บ้านเขาปลูกผักขายนะครับ ไปขอเบี้ยผักมาปลูกที่สวนด้วย มีอะไร ๆ ก็แบ่งปันกันเป็นประจำครับ ป้าเขาปลูกผักหลาย ๆ อย่างแล้วขายในหมู่บ้าน แต่อย่างว่าแหละครับทำขายต้องให้ใบสวย งาม อวบ ซึ่งก็มีสารเคมีบ้างนะครับ แต่สำหรับผมเน้นปลอดสารเคมี เมื่อความเหมือนที่แตกต่างก็พอจะไปด้วยกันได้นะครับ


วันนี้ไปทั้งครอบครัวครับ..ลูกสาวได้เรียนรู้ในที่ใหม่ไปด้วย หลังจากที่เรียนรู้แค่จากพ่อและแม่

น้องโฟกัสสอบถาม ยายตามประสาเด็ก ลูกสาวผมพูดเก่งมาก จนขี้เกียจตอบเลยละครับ หาข้อมูลไว้ลูก อิอิอิ


แปลงผักกาดขาวบ้าน ๆ มีหญ้าขึ้นรกเต็มไปหมด เลยถามว่าทำไมไม่ถอนหญ้าทิ้ง ป้าเขาบอกว่ามีหญ้าจะช่วยให้แปลงผักไม่แห้ง 2 วันรดน้ำที เข้าท่าแฮะ ได้ความรู้ใหม่


ผักที่สวนของป้า..ต้นใหญ่อวบ น่ากิน เพราะปุ๋ยเคมี (ยูเรีย) นี่แหละที่คนชอบกิน ผู้บริโภคก็เป็นคนกำหนดให้ผู้ผลิตใช้สารเคมีเข้าช่วย ไม่งามก็ขายไม่ได้ ที่สวนป้า...เลยต้องทำเช่นนั้น


ระบะน้ำแบบมาตรฐาน ใช้รถไถนาเดินตามพ่วงกับปั๊มหอยโข่งขนาด 2 นิ้ว ง่ายเลยครับ ของป้า... ปลูกขายส่วนผมปลูกกิน...ความเหมือนที่แตกต่าง ไว้หาทุนได้จะหา เครื่องมือ 2 มาไว้ที่สวนสักเครื่อง ช่วงนี้งบน้อยได้แต่รอ ๆๆ ไปก่อนแล้วกัน อิอิอิ


คุยทักทายกันออกรสชาติ คอเดียวกันครับ ป้า...บอกว่าถ้ามาถึงสวนไม่หวงครับผมก็เลยขอ เบี้ยผักไปปลูกที่สวน 3 อย่าง


เบี้ยผักที่ได้จากสวนป้า จะนำไปปลูกที่สวนของครอบครัวเรานะครับ ป้า..ยังบอกอีกว่าถ้าไม่พอก็มาเอาอีกได้เลยเยอะแค่ไหนก็ได้ ใจดีมาก ๆ ครับ แต่ก็เอาพอเพียงที่ไว้ปลูกในสวนเล็ก ๆ ของครอบครัวนะครับ


งานเข้าแล้วละครับ...ผมต้องรีบขุดแปลงผักเพิ่มให้แม่น้องโฟกัส ไม่งั้นผักที่ถอนนมาจะตายเสียก่อนนะครับ
ขุดได้ 2 แปลงก็พอสำหรับปลูกผักที่ถอนมาแล้วครับ


หลังจากที่ปลูกผักเสร็จ...ก็ไปขุดมันเทศที่ปลูกไว้เมื่อเดือน พ.ค.ต่อครับ ดูซิว่าจะมีหัวบ้างไหม ใบงามมาก ๆ




มีหัวเล็กบางใหญ่บ้าง ปลูกมันเทศแบบไม่ยกร่อง ดินก็เหนียวหินก็มีเยอะ ได้แค่นี้ก็ดีถมไปแล้วครับ


มันเทศที่ขุดได้ ประมาณ 1.5 ก.ก.ครับ ยังเหลือให้ขุดอีกเยอะเลยครับ เอามานึ่ง ไว้วันหลังจะนำมันเทศมาทำขนมไข่นกกระทาให้ชมนะครับ อิอิอิ ทำแบบเดา ๆ นะครับ


เก็บมะละกอกินสุกอีก 3 ลูกครับ พวกนี้ไม่มีเละครับ เนื้อแน่น สีแดง หวานกรอบครับ


ดอกผักกระจ้อน (กวางตุ้งดอก) จากสวนป้า....ไม่นานก็คงได้เก็บผักปลอดสารพิษจากสวนของตัวเองแหละครับ..

                  วิถีชีวิตแบบบ้านนอก การแบ่งปันก็ยังมีอยู่เสมอ ๆ สิ่งนี้ผมชอบมาก ๆ เมื่อเราให้ เราขอหรือไม่ขอเขาก็นำมาฝากเราเช่นกัน การเปลี่ยนแปลงความเจริญที่ไปอย่างรวดเร็ว ทำให้วิถีแบบนี้เริ่มเลือนหายไปตามกาลเวลา ยิ่งทุกอย่างวัดกันด้วยเงินแล้วละก็ ยิ่งเห็นได้ชัด ว่าสิ่งดีงามแบบโบราณ การพึ่งพา ช่วยเหลือแบ่งปันก็ยิ่งหดหายลงไปทุกวัน นี่แหละครับความเหมือนที่แตกต่าง ระหว่างสังคมเมือง และสังคมชนบท ที่ตอนนี้ความเจริญเริ่มเปลี่ยนแนวทางการช่วยเหลือแบ่งปัน ไปเป็นอย่างมาก

                  แต่วันนี้มีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้น ได้ยินเสียงร้องขอของลูกสาวที่พูดขึ้นมาว่า

น้องโฟกัส...    " พ่อขุดแปลงผักให้น้องโฟกัสด้วย "
พ่อ...........    พ่อตอบอย่างทันควันไปว่า " ได้เลยลูก เอากี่แปลง ฮ่า ๆๆๆ "

และแล้วการปลูกฝังโดยการทำให้เห็นเป็นประจำก็เริ่มเป็นผล..นี่แหละครับความสุขเล็ก ๆ ของผม..

จะพอเพียง..เพื่อเพียงพอ...ให้ได้ในสักวัน

โปรดติดตาตอนต่อไป .... wisit_photo@hotmail.com

ซีรี่ย์...ความพอเพียง ...เพื่อเพียงพอ...ตอนที่ 22 แปลงผักของน้องโฟกัส...