บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
สวัสดีค่ะพี่น้อง การเดินทางประจำปี ๕๔ ของพี่เท่งสิ้นสุดถึงขนำน้อยแล้ว บล๊อคนี้ตั้งใจส่งท้าย
ด้วยเรื่องราวที่ได้เรียนรู้จากการเดินทางตามหาของดีที่บ้านเกิด ด้วยโครงการเล็กๆแตใจใหญ่ "กินดี-มีสุข"พี่น้องเหอ ชาวใต้เรียกของกินที่เป็นเส้นๆว่า "บีหุน" บีหุนตำนานเป็นของกินดีต้งแต่โบร่ำโบราณถึงปัจุบัน ด้วยความสอดคล้องของ ข้าว(เล็บนก) มะพร้าวและน้ำผึ้งโหนด ๓ วัตถุดิบเป็นของเฉพาะถิ่น จึงเกิดตำนาน..บีหุนตำนาน มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
การบีบเส้นบีหุนเหมือนการทำเส้นขนมจีนบ้านบ้าน แต่มีขนาดเล็กกว่า แต่ก่อนบีบกับมือขอรับไม่ใช้เครื่อง แต่ที่มีความหมายมากคือ เส้นบีหุนต้องใช้ข้าวเล็บนกเท่านั้น เพราะเป็นข้าวที่ไม่แข็งไม่อ่อนเกินไป พอดีๆๆ
(น้องอติสัย เจ้โสเห้อ อยู่ให้ไม่แข็งไม่อ่อนเหมือนข้าวนก กันดีหวานะน้องนะ แต่พี่หลวงเสินน่าไม่ยอมนิ ของเขาต้องแข็งเผ็กๆพักเดียวแหละ ฮ่า ฮ่าๆๆๆๆ)โถกซัดโรงตอเดียวใจเท่งเห้อ5555
พอบีบเส้นได้แล้วเอาไปนึ่งทันที คงความสด นึ่งสุกยกมาใส่ถาดแล้วตักน้ำจุ้มที่เคี่ยวร้อนๆมาราดรดให้เส้นบีหุนดูดน้ำผึ้งเข้าไปเอง น้ำจุ้มมีส่วนผสมของน้ำผึ้งโหนด หัวหอม กะปิเล็กน้อยคล้ายน้ำข้าวยำ สวยงามๆธรรมชาติๆ
ในขณะที่ลูกชายทำเส้นบีหุน ยายนิ่มก็เคี่ยว"ขี้มัน" แต่แรกชาวใต้ใช้มันพร้าวทำขนมทำกับข้าวทั้งเพ(ทั้งหมด)แถมเอามาทาตัวลูบผมไปนั่งหน้าโรงหนังโรงโนราจีบสาว(ไม่เชื่อถามเจ้โสแลตะ)ยายนิ่มเล่าให้ฉานฟังว่าทำบีหุนขายมาตั้งแต่ห่อละสลึง น้ำผึ้งปี๊ป ๒๓ บาท วันนี้ขายโล๑๐๐ น้ำผึ้งปี๊ป ๑๓๐๐ สาวเล็กเหอ ไปขนน้ำผึ้งโหนดมาจากสทิ้งพระเป็นรถๆเลยน้าน ถึงยามบุญกฐินยายนิ่มว่าทำข้าวเล็บนก ๑๐๐ กิโล เคี่ยวขี้มันจากพร้าว ๑๐๐ ลูก ขายหมดในวันเดียว
ขี้มัน ได้จากการเคี่ยวน้ำกะทิสด น้ำจะระเหยหมด เหลือแต่น้ำมันใสๆกับ ขี้มันหอมๆ(พี่เท่งเข้าใจว่าเป็นขี้ชนิดเดียวที่กลิ่นหอมแหละน้องวรพจน์เห้อ55555) รสหวานซาวข้าวกินร้อนๆหรอยอย่าเล่าใคร(เขาติชิงไปกินเหม็ด)
บีหุนตำนาน ของกินดีมีสุข สดๆขอรับ หอม มัน หวานจากธรรมชาติ ข้าวเล็บนก และของสูงจากปลายโหนดปลายพร้าวมารวมกันให้ชมให้ชิม หาที่ไหนไม่ได้ ต้องไปบ้านฉานเมืองลุง แล้วหนาพี่น้อง
ฮา..พี่เท่งฉายหนังตัวอย่างบางตอนที่จะพิมพ์เป็นหนังสือขึ้นแผงต้นปีหน้า ลิขสิทธิ์ของ มูลนิธิชีววิถี(biothai)ขอรับ เท่งรับความสุขใจมาแบ่งปันพี่น้องขอรับ
ขอโอกาสขอบคุณเป็นพิเศษในวาระนี้ ถึงพี่น้องทางใต้ที่ช่วยงาน กินดี-มีสุข ร่วมทุกข์สุขเวทีป่านกรำ เวทีนาบ้านตำนาน และเวทีชาวเลบ้านท่าเดื่อ
ขอขอบใจน้องโส ช่วยงานทุกเวที ขอให้ยิ้มแบบนี้บ่อยๆขอรับ
- บล็อกของ ประไพ ทองเชิญ
- อ่าน 18769 ครั้ง
ความเห็น
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 11:26
Permalink
Re: ป้าต่าย เรียนเชิญๆๆๆ
คอยเธอมานานแสนนานๆๆ แฮ้วๆๆๆ
pemi.evil
21 ธันวาคม, 2011 - 08:47
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
อยู่น่ากินจัง
มีเพื่อนอยู่ควนหนุน เคยซื้อมาให้กิน หรอยดีพี่หยอยเหอ
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 11:28
Permalink
Re: น้องไพของครูตี๋
มีทั้งเพื่อนทั้งพี่เท่งอยู่ควนขนุน ของกินลุยเหม็ดมาตะๆๆๆ
สาวภูธร
21 ธันวาคม, 2011 - 09:31
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
ตามตลาดเปิดท้าย ยังพอหากินได้คะ มีเจ้าเดียว :embarrassed: :embarrassed:
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 11:29
Permalink
Re: เอ้าสาวภูธร ชอบเดินเปิดท้ายเหอ 555
พันพรื้อมั่งฝนๆเห้อ
แม่ใบตอง
21 ธันวาคม, 2011 - 10:06
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
อยากชิมของแปลกอีกแล้ว:confused:
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 11:31
Permalink
Re: แม่ใบตอง ชอบทำขนม ลองประยุกต์ดูนะคะ
ใช้หลักการที่ว่า อาจได้ของกินใหม่
เสิน
21 ธันวาคม, 2011 - 21:37
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
พี่กะใหญ่มากับเส้นบีหุนน้องเหอ
ขี้มันด้วย นานแล้วอด
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
ประไพ ทองเชิญ
22 ธันวาคม, 2011 - 05:07
Permalink
Re: พี่เสิน
ขี้มัน ข้าว น้ำผึ้งโหนด ได้๓อย่างครบ ทำพรื้อกินกะได้ทั้งเพนิ
ในสวนยังต้นพร้าวมั่งม้ายนิ หวางนี้น้องลงสวนไม่ได้ ทากกกกๆทั้งเพ วันก่อนลงไปตัดหญ้ารอบโคนพร้าวพี่เสิน พอมาอาบน้ำในห้อง ฮายมันติดอยู่โคนขาอ่อนเม็ดเติบ กลมกลิ้งดูดเลือดเราเอมนิชาด
priraya
21 ธันวาคม, 2011 - 21:45
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
แปลกอยากลอง น่ากินจังคะ
หน้า