บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
สวัสดีค่ะพี่น้อง การเดินทางประจำปี ๕๔ ของพี่เท่งสิ้นสุดถึงขนำน้อยแล้ว บล๊อคนี้ตั้งใจส่งท้าย
ด้วยเรื่องราวที่ได้เรียนรู้จากการเดินทางตามหาของดีที่บ้านเกิด ด้วยโครงการเล็กๆแตใจใหญ่ "กินดี-มีสุข"พี่น้องเหอ ชาวใต้เรียกของกินที่เป็นเส้นๆว่า "บีหุน" บีหุนตำนานเป็นของกินดีต้งแต่โบร่ำโบราณถึงปัจุบัน ด้วยความสอดคล้องของ ข้าว(เล็บนก) มะพร้าวและน้ำผึ้งโหนด ๓ วัตถุดิบเป็นของเฉพาะถิ่น จึงเกิดตำนาน..บีหุนตำนาน มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
การบีบเส้นบีหุนเหมือนการทำเส้นขนมจีนบ้านบ้าน แต่มีขนาดเล็กกว่า แต่ก่อนบีบกับมือขอรับไม่ใช้เครื่อง แต่ที่มีความหมายมากคือ เส้นบีหุนต้องใช้ข้าวเล็บนกเท่านั้น เพราะเป็นข้าวที่ไม่แข็งไม่อ่อนเกินไป พอดีๆๆ
(น้องอติสัย เจ้โสเห้อ อยู่ให้ไม่แข็งไม่อ่อนเหมือนข้าวนก กันดีหวานะน้องนะ แต่พี่หลวงเสินน่าไม่ยอมนิ ของเขาต้องแข็งเผ็กๆพักเดียวแหละ ฮ่า ฮ่าๆๆๆๆ)โถกซัดโรงตอเดียวใจเท่งเห้อ5555
พอบีบเส้นได้แล้วเอาไปนึ่งทันที คงความสด นึ่งสุกยกมาใส่ถาดแล้วตักน้ำจุ้มที่เคี่ยวร้อนๆมาราดรดให้เส้นบีหุนดูดน้ำผึ้งเข้าไปเอง น้ำจุ้มมีส่วนผสมของน้ำผึ้งโหนด หัวหอม กะปิเล็กน้อยคล้ายน้ำข้าวยำ สวยงามๆธรรมชาติๆ
ในขณะที่ลูกชายทำเส้นบีหุน ยายนิ่มก็เคี่ยว"ขี้มัน" แต่แรกชาวใต้ใช้มันพร้าวทำขนมทำกับข้าวทั้งเพ(ทั้งหมด)แถมเอามาทาตัวลูบผมไปนั่งหน้าโรงหนังโรงโนราจีบสาว(ไม่เชื่อถามเจ้โสแลตะ)ยายนิ่มเล่าให้ฉานฟังว่าทำบีหุนขายมาตั้งแต่ห่อละสลึง น้ำผึ้งปี๊ป ๒๓ บาท วันนี้ขายโล๑๐๐ น้ำผึ้งปี๊ป ๑๓๐๐ สาวเล็กเหอ ไปขนน้ำผึ้งโหนดมาจากสทิ้งพระเป็นรถๆเลยน้าน ถึงยามบุญกฐินยายนิ่มว่าทำข้าวเล็บนก ๑๐๐ กิโล เคี่ยวขี้มันจากพร้าว ๑๐๐ ลูก ขายหมดในวันเดียว
ขี้มัน ได้จากการเคี่ยวน้ำกะทิสด น้ำจะระเหยหมด เหลือแต่น้ำมันใสๆกับ ขี้มันหอมๆ(พี่เท่งเข้าใจว่าเป็นขี้ชนิดเดียวที่กลิ่นหอมแหละน้องวรพจน์เห้อ55555) รสหวานซาวข้าวกินร้อนๆหรอยอย่าเล่าใคร(เขาติชิงไปกินเหม็ด)
บีหุนตำนาน ของกินดีมีสุข สดๆขอรับ หอม มัน หวานจากธรรมชาติ ข้าวเล็บนก และของสูงจากปลายโหนดปลายพร้าวมารวมกันให้ชมให้ชิม หาที่ไหนไม่ได้ ต้องไปบ้านฉานเมืองลุง แล้วหนาพี่น้อง
ฮา..พี่เท่งฉายหนังตัวอย่างบางตอนที่จะพิมพ์เป็นหนังสือขึ้นแผงต้นปีหน้า ลิขสิทธิ์ของ มูลนิธิชีววิถี(biothai)ขอรับ เท่งรับความสุขใจมาแบ่งปันพี่น้องขอรับ
ขอโอกาสขอบคุณเป็นพิเศษในวาระนี้ ถึงพี่น้องทางใต้ที่ช่วยงาน กินดี-มีสุข ร่วมทุกข์สุขเวทีป่านกรำ เวทีนาบ้านตำนาน และเวทีชาวเลบ้านท่าเดื่อ
ขอขอบใจน้องโส ช่วยงานทุกเวที ขอให้ยิ้มแบบนี้บ่อยๆขอรับ
- บล็อกของ ประไพ ทองเชิญ
- อ่าน 18767 ครั้ง
ความเห็น
น้อย คนแต่แรก
20 ธันวาคม, 2011 - 23:54
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
พี่หยอยบีหุนน่ากินจัง พี่หยอยบายดีม้ายเที่ยวแขงจังรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ :love:
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 01:41
Permalink
Re: น้องน้อย กำลังเตรียมเดินทางหลบสงขลาม้ายนิ
เห็นว่าติฉลองหนำเติบๆ พี่เที่ยวแขงกะหมายถึงทำฮานแขง(เวลา)แหละน้อง ปีหน้าติหยุดมั่งกะยังหาคนเลี้ยงเป็นทางการไม่ได้สักทีนิ5555
เกิดกับหมอตำแย
21 ธันวาคม, 2011 - 00:25
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
พี่หยอยๆ ยายคล้อยน้องยายแคล้วทำขายลาดควนนุนทุกนัดนิ
ทำมา 30 ได้แล้ว(ชาดหรอยนิไม่ต้องซื้อ) :uhuhuh:
sudjai_waitong@hotmail.com
0805401058
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 01:37
Permalink
Re: แหม ตามหายายคล้อยไม่พบ
ไม่นั้นได้ขึ้นปกหนังสือ พี่เท่งชอบกินตั้งแต่เอียดๆนิ เท่บ้านเรียก บีหุนโหมวเหนือ (บนเขานะ)
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 01:06
Permalink
มีอีกสองภาพโหลดต่อท้ายไม่ได้ งงงงงง,:
ใกล้สิ้นปีเอาใจทั่นประธานเล็กน้อย แลตะพี่อู้ดเห้อ แม่โกโก้ยังงามจ้านเด้55555
ขอบคุณเป็นพิเศษ มิตรรักทางใต้ที่ร่วมงานกินดี-มีสุข
oddzy
21 ธันวาคม, 2011 - 02:55
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
บี หุน เพิ่งเคยเห็นค่ะพี่หยอย เส้นน่าทานมากๆเลย คงจะนุ่มน่าดูเวลาตักไส่ปาก
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 07:00
Permalink
Re:น้องอ๊อด
ก็บอกแล้วว่ามีแต่บ้านฉาน(ฉัน)เมืองลุง55555 นุ่มนวลเหมือนกินข้าวเล็บนกร้อนๆกับขี้มัน
ช่วงนี้กายใจงานสวนปกติดีเปล่าจ๊ะ
RUT2518
21 ธันวาคม, 2011 - 05:00
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
แบบนี้ไม่เคยกินครับพี่ มีโอกาสต้องไปกินแล้วครับ
ประไพ ทองเชิญ
21 ธันวาคม, 2011 - 07:02
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
น้องรุจ ดูบล๊อคสบายๆแล้ว หายห่วงครับ ขนมไปใต้เมื่อไรได้ชิมหมดเลย
ป้าต่าย
21 ธันวาคม, 2011 - 08:02
Permalink
Re: บีหุนตำนาน... มีแต่บ้านฉานเมืองลุง
ไม่เคยกิน...อยากกินบ้างจัง...ไปพัทลุงก็ไม่รู้เขาขายที่ไหน สงสัยต้องไปบ้านพี่หยอยซะแล้ว
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
หน้า