ภาพถ่ายจากจีน # 5

 ชุดที่ 5 เป็นเรื่องอาหารการกินอีกแล้ว แต่ไม่ได้เปิบพิสดาร

แต่เป็นอาหารเหลา และอาหารพื้นๆ แบบชาวบ้านอย่างเรา คือถ้ามีคนเลี้ยง แน่นอนว่าต้องเป็นอาหารเหลา ยามที่ต้องกินเองก็คงเป็นอาหารบ้านๆ (ประหยัดเงินเอาไว้ซื้อของฝาก) จานแรกเรียกน้ำย่อยคือ หมูหัน ของจีนแตกต่างจากบ้านเรา คือเขาไม่ได้กินเฉพาะหนัง แต่จะสับเป็นชิ้นเล็กพอคำอย่างที่เห็น ซึ่งมีเนื้อติดกับหนังด้วย จิ้มซีอิ๊ว(ซ้ายมือสุด) แล้วจิ้มกับน้ำตาลทราย(ด้านขวาถัดจากถ้วยซีอิ๊ว) หวานเลี่ยนดี จึงต้องจิบเหมาไถแก้เลี่ยนได้เป็นอย่างดี ในภาพนี้ด้านบนสุดคือชามหูฉลาม ขอบอกว่าป่นมากๆ หาหูฉลามแทบไม่เจอ

ถ้วยเล็กที่จะให้ดูต่อไปนี้ถ้าไม่บอกหลายคนคงไม่รู้ว่าคืออะไร ถ้วยซ้ายเป็นผักชีหั่นเอาไว้โรยหน้าหูฉลาม ทุกคนคงดูออก ส่วนถ้วยถัดมาคือ จิ๊กโฉ่ว หรือ ซ้อสเปรียว ที่ใช้ปรุงรสหูฉลาม ตอนแรกที่เห็นก็ไม่รู้ว่าเป็นจิ๊กโฉ่ว

อาหารเหลาอีกจาน คือ หมูแดง เท่าที่ได้ชิมมาจานนี้รสใกล้เคียงกับบ้านเรา แต่ออกหวานไปหน่อย มีหมูแดงบางที่หวานกว่านี้เคลือบน้ำตาลเป็นเกล็ดๆเลย หรือ มณฑลนี้กินหวานกันนะ

อาหารเหลามีอีกหลายอย่าง แต่ไม่ได้ถ่ายรูป เอาไว้ เช่น ห่านพะโล้ ซึ่งถ้ามีคนพาไปกินเมื่อใดต้องสั่งทุกครั้งไป ถามเขาว่าไม่มีเป็ดพะโล้เหรอ คนจีนบอกว่าไม่นิยมกินเป็ดกัน ชอบกินแต่ห่าน

ที่นี้มาดูอาหารบ้านๆบ้าง ชามนี้เป็นก๊วยเตี๋ยวกวางสี (กวางสีเป็นชื่อมณฑล) ชามใหญ่ราคาถูก ชามเดียวจอด ชิมแล้วรสชาติโอเค ราคาแค่ 6 หยวน (30 บาท) ก๊วยเตี๋ยวชนิดนี้เขาไม่ใส่กระเทียมเจียว แต่ใส่กระเทียมสดสับ ที่สำคัญใส่เยอะมาก

ชามนี้เป็น ก๊วยเตี๋ยวกวางตุ้ง (กวางตุ้ง เป็นชื่อมณฑล เช่นกัน คนไทยเชื้อสายจีนก็มาจากมณฑลนี้ทั้งนั้น) ผมไปจีนคราวนี้ได้ชิมก๊วยเตี๋ยวต้นตำหรับตั้ง 2 มณฑลเชียวนะ ชามนี้ราคาเท่าไหร่จำไม่ได้แต่ไม่แพง หน้าตาดูดีกว่าก๊วยเตี๋ยวกวางสี ปริมาณต่อชามพอๆกัน แต่รสชาติผมชอบของกวางสีมากกว่า

ก๊วยเตี๋ยวเป็นอาหารของคนทั่วไป กินกันข้างถนน

กินในร้าน คนส่วนใหญ่นิยมกินกันมากเพราะถูก จนต้องเล่นเก้าดนตรีกันเลยเชียว