หัวหิน ... ใช่จะมีแต่หอย

    ไป "เมืองเพชรฯ" เที่ยวนี้ ... อ๊ะ! ..อ๊ะ! …อ๊ะ! ... โปรดอย่าเพิ่งระอา “เพชรบุรี” ที่ช่วงนี้ข้าพเจ้ากล่าวขวัญถึงบ่อย ...

    บล็อกนี้ ... เพชรบุรี เป็นเพียง Bypass ขอรับ ... Confirm ด้วยชื่อเรื่องที่จั่วหัวไว้นั่นแหละ แต่ต้องผ่านทางนี้ ไม่งั้นไปไม่ถึง ... แล้วจริง ๆ เดิม ก็ไม่ได้ตั้งใจจะไปถึงหัวหินหรอกครับ ... เรื่องของเรื่อง อยู่ที่ภารกิจที่จะทำต้องเลื่อนไปวันหนึ่ง ... ก็เลยกลายเป็นคนว่างงาน ไม่มีอะไรทำ เดี๋ยวจะ งุ่นง่าน หงุดหงิด เอา

    หารือกะป้าแล้ว เลยตกลงปลงใจ (ไม่ใช่จะแต่งงานใหม่ นะคราบ พูดให้มันเว่อไปงั้นแหละ) ว่าไหน ๆ มาถึงเพชรบุรีแล้ว  หัวหินก็ใช่จะห่างไกลซะนักหนา ... อย่ากระนั้นเลย ถือโอกาสไปคารวะญาติผู้ใหญ่ (ที่เคยเอามาเล่ากรณีย์ถกกันเรื่องความตายไงครับ) เป็นการส่งท้ายปีเก่า ก็ใช่จะหนักหนาสาหัสแต่ประการใด

    ว่าแล้ว ... ชะเอิง เอิง เอย ... เอ้า ... ไม่ต้องมี ชะเอิง เอิง เอย ก็ได้ บอกข้อตกลงของทวิภาคี ให้ “น้องปอ” (ลูกสาว) ทราบ เป็นการบอกใบ้ ให้ช่วยเป็นสารถี ขี้เกียจขับเอง(แก่แล้ว .. ฮุ ๆ ๆ) และก็ได้รับความอนุเคราะห์ด้วยดี แต่จนบัดนี้ ยังไม่ได้ทำหนังสือขอบคุณเลย

    เสร็จพิธีคารวะ ญาติผู้ใหญ่ ... ออกมาขึ้นรถ มีเสนอแนะจากลูกว่า มาถึงหัวหินแล้ว ... ก็น่าจะเลยไปเที่ยวตลาดน้ำด้วย แล้วหาอะไรรับประทานกันที่นั่นซะเลย ... เห็นพ้องต้องกัน ... ควบคุมรถให้ล้อเลื่อน มุ่งไปสู่เป้าหมาย ตา หลาด น้ำ .. หาม ๆ ๆ ๆ หามมมมม

    “หัวหินเป็นถิ่นมีหอย ... ฝรั่งนั่งคอยดูหอยติดหิน ....” เพลง ๆ นี้ท่านคงเคยได้ยิน มาจนเซ็งแล้ว ... และคงนึกเดาไปต่าง ๆ นา ๆ ว่า ... ‘หอยอะไรน้าาา ...? ที่ฝรั่งเฝ้าดู ... ’

     โฮ้ย ... อย่าไปเดาให้ปวดหมองเลยครับ ... หัวหินใช่มีแต่หอย ... ขออาสาพาไปดูของอื่นมั่ง ... เอ้า ... ตามมา

ตลาดนี้ ...ถึงก่อน ... แวะก่อน

   ไม่ต้องบรรยายนะ คร า า า บ ... ว่า ... ตา หลาด อา ราย

   โปรดอ่านเอง! ... กำลังหิว จะริบหาระไรทานก่อน

   ขอเติมเต็ม กระเพาะก่อน นะขอรับ ... ทานด้วยกันไหม? กุ้งตัวใหญ่ ๆ อบวุ้นเส้นเหนียวนุ่ม รสชาติไม่เลว ... กลั้วคอด้วยน้ำตาลสดในกระบอกไม้ไผ่ ...

    เฮ้อ ...   ค่อยดีขึ้นแยะ ... มีแฮง ๆ แล้ว ...  เอ้า ... ไปย่างเบิ่งสิ่งน่าสนใจกันได้แล้วครับ ...

     เดินไป ๆ ... ที่เห็น ๆ ก็เป็นร้านขายของที่ระลึก ซะเป็นส่วนใหญ่ และ ร้านที่ตบแต่งให้ย้อนยุค แต่ให้ สไตล์ - เดิลหน่อย ซึ่งสำหรับข้าพเจ้าแล้ว ไม่มีอะไรชวนระทึกนัก ... นึกในใจว่า เขาน่าจะเอาข้าพเจ้าไปโชว์ร่วมกับของเหล่านั้นด้วย ... ฮึ ๆ ๆ ... ข้าพเจ้าก็คนย้อนยุค นะจะบอก

     อ้าว ... นี่เองของแปลกสำหรับข้าพเจ้า ... คือแปลก & ทึ่ง ใน Ideal ของผู้ออกแบบ ... ไม่แต่เด็ก ๆ นะ ผู้สูงอายุ ก็น่าจะเอาอย่างหนูถีบจักร ... เข้าไปออกแรงถีบเจ้าตัวนี้ ... คงได้เหงื่อดีออก แภมได้อาบแดดด้วย

   ฮันแน่ ... เจออีกอย่างแล้ว ม้าแห่ง Troy … โอ๊ะ ... ม่าย ... ช่าย ... แต่ต้องขอคารวะฝีมือผู้ประดิษฐ์ ...

   มีฝูงแกะ (ไม่ต้องถ่อสังขารเอาตังค์ไปทิ้งถึงสวนผึ้ง) ... เป็นบริวาร ... ประกอบ Scene ได้อย่างเหมาะเจาะ

    เดินรอบ  ... มาถึงที่จอดรถ ... ลูกเอ่ยชวนไปอีกที่ บอกว่าเป็นตลาดน้ำเช่นกัน ...

    คิดว่า อิ่ม ก็อิ่มแล้ว จะไปทำไมอีก ... ไกลเปล่า ๆ .... ฮึ ๆ ๆ ... ไม่คิดเฉย ๆ ... หลุดปากถามออกมาด้วย

      “ไกลไหม?”

    “ติด ๆ กันนี่เอง” ลูกเน้นเสียงบอก ... เลยสรรพยอก ว่า

       “อ้าว ... งั้นเดินไปดีไหม? ไม่เปลืองมัน”  ผลลัพธ์ ก็คือ ...

    “ด้าาา ... ย ! ... พ่อเดินไปนะ ... น้องปอจะขับรถไปรอ” ลูกบอก ...

        เลยตอบ กลั้วหัวเราะ ไป  “ว่าจะเดินอยู่หรอก แต่ไม่รู้อยู่ตรงไหน” ...  แล้วก็ได้เสียงหัวเราะแห่งครอบครัว

     ขึ้นรถ ขับออกไป ... ไม่ไกลจริง ๆ ครับ ... ห่างกันประมาณไม่เกิน 1 กิโลเมตร

    ก็มาถึง แว้วว...  อ๊ะ ๆ ๆ ... อิจฉาละซี ... เห็นคนแก่ Sweet ฮุ ๆ ๆ ...

    ตลาดนี้ อาคารสถานที่ถูกตกแต่ง และสร้างบรรยากาศ แบบ เก่า ขลัง อุปกรณ์ประกอบ ก็สรรหา ที่ย้อนยุคมาแสดง ... ต่างจาก “ตลาดน้ำหัวหิน” เฉย ๆ ...  ที่ผ่านมา ที่ตบแต่ง ใน Style สมัยใหม่หน่อย

   นี่คือ ... สิ่งยืนยัน! ...  แฮะ ๆ ... เก่าเฉพาะตู้โทรศัพท์ ... นา คราาา ...บ ! ... พูด จรี้ง ให้ฟ้าร้อง!

    และนี่ สี่ของเก่า(ตู้จดหมายไปรษณีย์) + เรา สองแก่ ... Harmonize กันดีพิลึก ... ฮึ ๆ ๆ

    ครับ ... ปิดท้ายด้วย ประมวลภาพ เยือนตลาดน้ำแห่งที่สอง “ตลาดน้ำหัวหินสามพันนาม”

    ครับ ... เห็นรึยัง ว่า “หัวหิน ... ใช่จะมีแต่หอย” .... แล้วค่อยพบกันใหม่ นะคราาา ... บ!