ผมเปล่านา ... เขามาเอง

   ปีกลาย ... ข้าพเจ้า เป็นคนหนึ่ง ที่ได้รับอนุมัติ ให้เข้าร่วมโครงการ “ผักข้างบ้าน ฯ” ในฐานะสมาชิก ... ข้าพเจ้าได้เตรียมพื้นที่ ไว้รองรับโครงการฯ โดยการรื้ออิฐมอญปูทางเดินข้างบ้านออก ... เว้นกอเข็มกันน้ำกระเซ็นเอาไว้ ... เชื่อ เปล่า ?

    ไม่เชื่อ ... เอาภาพเก่ามายันกันอีกครั้งก็ได้ ...

    นี่ไง! … จำได้ไหมเอ่ย ....?

    ซึ่งบนพื้นที่นี้แหละ ... ที่ข้าพเจ้าปลูก พืชสำหรับใช้ในการประกอบอาหารไว้ (ไม่บอกว่าผักสวนครัวนะ) ... อาทิ ถั่วไร่(เอามาจากสุราษฎร์ฯฯ) ถั่วพู  ผักชี ชะพลู ผักน้ำ...ฯลฯ  สารพัดผักที่หาได้ รวมถึง มะกรูด มะนาว มะพร้าว ... โอ๊ะ ๆ ๆ ... (ขอโทษ มะพร้าว ไม่มี ... กลอนพาไป) พริก ฯลฯ จนถึงต้นขนาดใหญ่อย่าง มะรุม (ที่เอาตอมาให้ดูเมื่อวันก่อนนั่นแหละ) ... และส้มจี๊ด พุ่มงาม ผลดก (อดีต) อีกทั้งงานภาคนิพนธ์ เช่น เสาวรส ของอาจารย์ผู้ใหญ่ โสฯ วิชาเลือก ชมจันทร์ (ป้าอี๊ดได้มา)

    อ้อ ... ลืมพระเอก ได้ไง ... ฟักข้าว จากอาจารย์ก้อย ไงครับ (เอาตอมาให้ดูแล้วเช่นกัน) เรียกพระเอกได้เต็มปากเต็มคำเลยครับ ... ขนาดลงทุนผ่าตัดแปลงเพศให้แล้ว ก็ไม่ยอมเป็นนางเอกซะที

    เจอแม่พระคงคาเที่ยวนี้ ... แม่เจ้าประคุณเอ๊ย! .... ปานยักษ์ขยี้! ... นึกว่าเขาย้ายท่าเตียนมาไว้ข้างบ้านแล้วซะแล้วซี !

   นี่ไงครับ! ... หลักฐาน

    เห็นแล้ว ... บอกตัวเองว่า ‘เสียแล้วเสียไป ปลูกใหม่ดีกว่า ... พันธุ์ผักนั้นหนาค่อหามีถม ... ไป’ เอ้า พรึม ๆ โจ๊ะ พรึ่ม พรึม ... โฮ้ย ... ไปกันใหญ่แล้ว เดี๋ยวเขาก็ว่า  “ไม่แก่อย่างเดียว ... แถมบ้ามาด้วย”

    ยืนพิจารณา (จำไม่ได้ว่าเท้าสะเอวด้วยเปล่า) แล้วเห็นว่า ไหน ๆ ก็ ไหน ๆ แล้ว ... ควรขยายพื้นที่โครงการฯ ออกไปจะเข้าท่ากว่า (เข้าท่าเฉย ๆ นะครับ...  แต่ไม่จอด)

    เดิมพื้นที่เกษตร มีเพียงแนวอิฐสูงที่วางเรียงซ้อนกันอยู่ ยังมีเสาค้างฟักข้าวให้เห็นเป็นหลักฐาน ...

    ขยายพื้นที่ โดยการถอนต้นเข็มทิ้ง ... ด้วยความอาลัย เล็ก ๆ

    แล้วโรยปูนขาว ทิ้งไว้ ... กะว่า ... ค่อยหาพันธุ์ผักมาลงอีกที ...

    วานซืน เดินออกมาทางนี้ ที่ไปทะเลาะกับแมงมุมนั่นแหละ (เที่ยวนี้เขียนคำว่าแมงมุมถูกละนะ ต้องขอบคุณ หลาน rose 1000 ที่ช่วยแนะนำ) ... เจอ เธอเลย (ใช้สรรพนามเธอไว้ก่อน เผื่อจะเคลิ้มยอมเป็นหญิง)

    ฟักข้าว ครับ ... เถาฟักข้าว ... ไม่ได้เพาะ ไม่ได้ปลูก แต่ ... งอกเอง ใต้ค้างเดิม

    จะบอกว่า เกือบที่เก่า คนละเวลา ก็ย่อมได้

    และนี่ก็ใช่ หล่อน ... สงสัยคลอด ... เอ้ย งอกทีหลัง เลยเล็กกว่า เถาในภาพแรก

    อัญชัน ... ยังละอ่อน ๆ

    เลยบอกสีไม่ได้

    ตำลึง ... พันธุ์ ใบเขียว ดอกขาว ... Confirm ... ก็ไม่เคยเห็นตำลึงดอกสีอื่นนี่ครับ

    เอ้า ... อันนี่แถม ... ผุ้ใช้วิกรม ฝ่าวิกฤติมาได้ ...” ย่านาง” ครับ  มาจากสุราษฎร์ฯ นู่น ... เลยทน ... ใช่เปล่าไม่ทราบ ยังไม่ได้วิจัย ... ฮึ ๆ ๆ

    วันนี้ ... ครึ้มใจ ... แถมอีกภาพ ... มะกรูด ... ที่เพื่อนจากท่ายาง มอบให้ พร้อม “น้ำติง”

    ทั้งยืนยัน ... นั่งยัน (บนแคร่) ... ลืมให้เขานอนยันด้วย ... ว่า

    “มะกรูดไร้หนาม! … นะโว้ย” เขาว่างี้จริง ๆ ... ไม่สุภาพก็ ... เขาแหละ

    เอา ครับ เอาวิชาเอก ...ไม้  ที่  “ลดปุ๊บ ... มาเอง ... งอก ปั๊บ” เข้ามาให้ดู

    แถมด้วยวิชาเลือก “ไม้อึด ... ท่วมร่วม 2 เดือน .... ม่าย ตาย”

       เอวัง ก็มี ด้วยประการะฉะนี้ ...!