หลายอย่างรวมกัน...สวย..ขำ

เอากระเป๋าที่ใส่กล้องไปลืมไว้บ้านพี่สาวค่ะ ว่าจะลงบล็อกที่ไปจังหวัดยโสธรมา เลยอด...วันนี้เอาภาพที่ไปงานที่ อ.วาปีฯ มาลงอีก เพราะยังลงไม่หมด...ก็ไปที่ใหม่ ไปเรื่อย ๆ วันนี้ต้องย้อนกลับมาลงของเก่า ที่จริงก็ข้ามไปหลายเหตุการณ์เหมือนกัน เพราะเดือนธันวาคมทั้งเดือน ไปหลายที่มาก ๆ ถ่ายภาพเก็บไว้ แต่เอาลงไม่หมด มีใหม่มาเรื่อย ๆ แต่อย่าคิดว่าเอาแต่เที่ยวนะคะ เพียงแต่มีโอกาสไปบ่อยแค่นั้นเอง งานการก็ทำอยู่ค่ะ วันนี้ก็ได้งาน..เปิดหน้าเห็ดใหม่ได้ตั้ง 1 โรง  ตอนเย็นมามีอาการเจ็บคอ สงสัยจะเพราะพักผ่อนน้อย อากาศเปลี่ยนแปลง ต้องขับรถเครื่อง เที่ยวไปเที่ยวมา ระหว่างบ้านสองหลัง ธนนันท์ก็เลยออกอาการเดี้ยง....เสียชื่อเจ้าแม่น้ำหมักหมดเลย...

เอาภาพการออกร้านมาให้ดู เป็นไอเดียค่ะ...เผื่อสมาชิกท่านใดหรือ อบต.ใด อยากได้ไอเดียในการจัดสวนออกร้าน...

นี่...ผือ...ค่ะ ที่เขาเอาลำไปผ่าสี่ ตากแดดจัด ๆ  2-3 แดด แล้วเอาไปทอเสื่อ เอ!..ชัก..งง...แล้ว ผือ กับ กก เหมือนกันมั๊ยเนี่ย คือ ข้างบ้านธนนันท์ก็มีต้นผือ แล้วยังมี..ต้นไหล...แล้วต้นแบบไหนที่เรียก กก แฮ่...เป็นลูกหลานลาวเสียเปล่า ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้เลย ได้แต่ใช้ค่ะ...รู้แต่ว่า ต้นไหล ทำเสื่อ..สาด ได้สวยงามมาก เวลานั่งก็ลื่น..ตู..เย็น..ดีค่ะ แต่ราคาขายจะแพงกว่าผือ

เห็นสาวงามเดินผ่านมา พี่เปรี้ยวกับน้องโต๋ก็เลยขอถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึกค่ะ...

ภาพอย่างนี้คุ้นชินสายตาชาวบ้านสวนมาก..

มีน้ำสมุนไพร ดับกระหาย..ฟรี..ชอบค่ะ

ต่อด้วย การสอนเป่าแคนของอาจารย์ค่ะ...น้องโต๋อยากเรียน...หมอ...แม่จัดให้...

อาจารย์ตั้งใจสอนมาก แต่คนเรียนแรก ๆ ก็ตั้งใจดี..

แต่นาน ๆ ไป ออกอาการ...อาจารย์ทนไม่ไหว..อ้าว!..เอาไปเป่าเอง..บักหำน่อย...อิอิ

นี่..ดูลีลาลูกศิษย์...เลียนแบบได้ใจ...อาจารย์มองมาแต่ไกล..พยักหน้าหงึก..หงึก

ไปดูซุ้มนี้เขาบอกว่ามีกบหลบอยู่ ถ้าอยากเห็นตัว ต้องเป่าแคนเรียก มันจะออกมา...

น้องโต๋..จัดให้..เป่าแคนเรียกกบ...

จบก่อนค่ะ...ก่อนที่กบจะกระโดดออกมา...เดี๋ยวหนีกันไม่ทัน ธนนันท์ไม่กลัวหรอก ห่วงแต่ป้าเล็ก..เดี๋ยวเป็นกรรมของธนนันท์อีก อิอิ ป้าเล็กกลัวกบ...