บ้านตาล บูรณาการขึ้นมาใหม่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

อย่างที่เคยแบ่งปันเรื่อง "รำแดง ชุมชนแห่งการเรียนรู้" ในช่วงการเดินทาง ๕-๖ เดือนที่ผ่านและยังต้องขับเคลื่อนต่อไป



บ้านตาลหลังนี้ เป็นบ้านตัวอย่างการเรียนรู้สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นหรือภูมิปัญญาการสร้างที่อยู่ชาวใต้เรียก "เริน" ซึ่งหยอยขอเรียกโดยส่วนตัวว่า "บ้านที่หายใจได้"



บ้านตาลที่เจ้าของบ้านอยู่กันมาประมาณ ๖๐ ปีแล้ว ก่อนทำการซ่อมแซมอย่างบูรณาการ ด้วยความเคารพและศรัทธาภูมิปัญญาดั้งเดิมเป็นฐานใจ จากนั้นระดมช่างพื้นบ้านรุ่นสุดท้าย(โชคดีที่ยังทันเวลา) ถอดองค์ความรู้ อาจารย์นักศึกษาจากเทคโนโลยีศรีวิชัย สงขลา ถอดแบบ ออกแบบซ่อมแซมของเก่า และเติมของใหม่ให้ "พอดี พองาม" เป็นธรรมดา ธรรมชาติ"



รำแดง มีไผ่ มีโหนด(ต้นตาล) หลักการซ่อมจึงใช้วัสดุท้องถิ่น และความปราณีตของช่างพื้นบ้าน ที่รู้จักทิศทางลม แดด ฝน บนถิ่นฐานบ้านเกิด บ้านที่ใช้ตีนเสาหล่อ(เสาปูน)ให้พ้นน้ำหลากในฤดูฝนชุกทางใต้ บ้านที่ใช้ตับตาล เป็นฝาและหลังคากระเบื้องดินเผาจะเย็นในหน้าร้อนจัด สัดส่วนบ้านลงตัว คุรุท่านหนึ่ง เรียก "สัดส่วนมนุษย์" บานหน้าต่างฝากระทุ้ง และที่ทำของเก่าที่หายไปขึ้นใหม่คือ "ฝาสอด"



ฝาสอด เขาจะตีโครงไม้ไผ่ทั้งลำซ้ายขวาขึ้นมาก่อน แล้วนำใบตาลที่แช่น้ำตากแห้งแล้ว มาสอดทีละใบๆให้แน่น จากนั้นไม้ไผ่ขัดทับกากบาทเป็นช่อง คนรุ่นเราดูแล้วต้องร้องว่ายากจัง แต่ดูชาวบ้านทำ ง่ายๆ แต่งามเหลือเกิน ความทนทานหลายคนอาจสงสัย แต่ส่วนตัวเชื่อไม่สงสัย มั่นใจในความอยู่แล้วสบายทั้งกายและใจ ไม่ต้องใช้พัดลม หรือแอร์ใดๆ เพราะเป็นบ้านที่หายใจได้



ฝาไม้ไผ่สานลายลูกแก้ว ใช้ไม้ไผ่ตีทับแข็งแรง ทนทานมาก ทุกอย่างทำใด้ดีให้สวยได้ ด้วยความตั้งใจและลงมือทำ แบบสบายๆ โครงการเรื้อบ้านหลังเก่าเดือนกันยาที่ผ่าน วันนี้ภูมิปัญญาดั้งเดิมได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาอย่างมีชีวิตชีวา เป็นแหล่งเรียนรู้ให้ผู้คนทั้งภายนอกและภายในชุมชน 



ข้างในตัวบ้านนอนสบายเหมือนปรับอุณภูมิอัตโนมัติ พี่หยอยไปทำงานก็พักบ้านนี้จ้า



แม่ไฟในครัวใช้ถ่านจากลูกโหนด อยากชวนอาสาสมัครจากบ้านสวนไปช่วยทำเตาเผาถ่านให้พี่ต้อยเจ้าของบ้าน จะเป็นสิ่งดีงามที่เติมเต็มจากบ้านสวนอย่างบูรณาการเป็นรูปธรรมมาก พี่หยอยและทีมงานจะเปิดโครงการ รำแดงชุมชนแห่งการเรียนรู้ประมาณ กลางๆเดือนกุมภาพันธุ์ มีฐานบ้าน ฐานกินดีมีสุข ฐานอบต.รำแดง ฐานเคี่ยวตาลตับตาล ฐานจักสานใบตาล และการแสดงพื้นถิ่น พรุ่งนี้ต้องลงพื้นที่ไปเตรียมงานยาวถึงสิ้นเดือนนี้ จ้า แล้วจะส่งข่าววันเปิดที่แน่นอน เราจะได้ร่วมสนุกอย่างมีเนื้อหาสาระกันเหมือนเดิม 


เช้านี้ขอลาเพียงเท่านี้ ไปดูสวนสมรมก่อนเดินสายเสียหน่อย คิดถึงพี่น้องทุกๆคน 


ท้ายสุดบล๊อคนี้ฉลองเป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียงครบรอบ ๑ ปี ให้ตัวเอง ขอรับ


    

ความเห็น

บ้านสวยมากค่ะพี่หยอย เข้ากับธรรมชาติ มีซักหลังไว้ปลายนา คงจะมีความสุขมากค่ะ

ทำเล็กๆที่นา ตามปรารถนาเสียเลย สิ่งดีๆกับชีวิตไม่ต้องรอหรือลังเล

บ้านปัจจุบันเหลือแต่โครงสร้างของบ้านที่ยังเป็นไม้ตาล นอกนั้นหลังคากระเบื้อง ฝาเชอร่า หมดแล้วน้องเห้อ ...

ถึงว่า คนปัจจุบันใจร้อน เพราะไม่ได้นอนใต้โหนด 

เอามั่งสักหลังหวา อิอิ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

บ้านที่ว่าอยู่ไหน น้องหยอยจะพาทีมไปซ่อมขึ้นใหม่ให้ฮาม ตามภูมิปัญญา ไม่แหลงเล่นนะ

ถ้าไม่มีนักอนุรักษ์แบบพี่หยอยป่านนี้ก็คงหมดไปแล้ว ถ้ามีโอกาสงานนี้ไม่พลาดอยากเจอพี่หยอยตัวจริง อิอิ

กันแหละเที่ยวนี้ มีคิวเดินทางไปดีหลวง เยี่ยมผู้มีพระคุณ


ได้เจอตัวจริงแล้วจะตะลึง(ในความฮามตามธรรมชาติ แฮ้วๆๆ)

บ้านสวยมากเลยค่ะ เห็นแล้วนึกถึงวัยเด็ก ตอนที่บ้านเป็นบ้านหลังคามุงจาก รู้สึกว่าบ้านแบบนั้นคลาสสิคมาก เวลาดื่มน้ำฝนจากบ้านหลังคามุงจากจะอร่อยกว่าน้ำจากหลังคามุงด้วยกระเบื้องมากๆเลยค่ะLaughing

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

คิดถึงบ้านแม่เฒ่าแหละสาวนุ้ย ฝนเทเหมือนน้ำตาคัยกะไม่โร้เด้ มาตะมาหาพี่จะพาขึ้นตาล ทำนา จับปลา กุ้ง ปู ทำงานหาเบี้ย กะเท่านั้นแหละ

วันหลังผ่านไปแวะแลสักหิดทิ บ้านคัย หาอยากจังเสียแล้ว เทียมอยู่ทำเรินแบบนี้ต้องออกปาก แกงคั่วไก่บ้านกับหยวกสักทะใบบัว:crying2:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ที่หนำฝนเทตั้งแต่เช้า ยังลงไปไหนไม่ได้เลยน้องเหอ สาท่วมหล่าวรอบนี้


บ้านหลังนี้เข้าทางแยกม่วงงามตรงไปผ่านโรงงาน ผ่านวัดห้วยพุดผ่านหน้าอบต.รำแดง โรงเรียน อนามัย แล้วผ่อนความเร็ว แลซ้ายไว้ ถามหาบ้านพี่ต้อย บ้านตาล


เขาออกปากกินแกงไก่เรียบร้อยไปแล้วตอนรื้อหลังคา พี่กะว่าจะทำหนำไว้โฮมสเตย์ที่รำแดงสักหนวยกันนิ หรอยชาด ยิ่งถ้าเห็นบรรยากาศรวมหลังบ้านน้องเหอ ไปไหนไม่รอด อยากนอน5555 

หน้า