สิ่งนี้ได้มา ... จากท่ายาง

    ได้เมล็ดพันธุ์ ... มาอีกแล้ว ... จ้า ... !

    เรื่องนี้ เพชรบุรี ... อีกแล้วครับท่าน ... แต่เป็นเที่ยวหลังสุด 10 ม.ค. 2555 นี่เอง เที่ยวนี้ไม่ได้ไปถ่าย ศิลปะปูนปั้นริมถนน ... ส่วนที่ติดค้างท่านเอาไว้มานำเสนอ ด้วยไม่ได้แวะเวียนไปทางนั้น ...

    แต่ก็ยังพอมีเวลาไป เยี่ยมเยียนเพื่อนที่ ท่ายาง  ... ไปเที่ยวนี้ พอเดินลงจากรถ .. เพื่อนก็บอกว่า

      “เออ ! .... นายมาก็ดีแล้ว เราเตรียมพันธุ์ ไว้ให้ สองอย่าง แน่ะ”

    ข้าพเจ้ายังไม่ทันถามว่าอะไร ... เขาชี้มือไปที่แคร่นั่ง ... พร้อมบรรยายประกอบ

        “บวบหอม ... เอาไปทั้งลูกนั่นล่ะ นะ ... แล้วเมล็ดพริกขี้หนูสวนอีกถุง”

     ข้าพเจ้ามองตามที่เขาชี้ ...

       ก็เห็น ... นี่ครับ ...

   บวบ! (ภาพนี้กลับมาจัดฉากที่บ้าน ครับ)

    กับถุงก๊อบแก๊บ ใส่เมล็ดพันธุ์ (ดูเมล็ดที่อยู่ภายในไม่ชัด) ขาดเขื่อง ซึ่งวางอยู่ข้าง ๆ ใบหนึ่ง

    เราเดินไปที่แคร่  ... นั่งลงตั้งวงคุย ครับตั้งวง เพราะ ผู้ร่วมเสวนา ประกอบด้วย ครอบครัวข้าพเจ้า 3 + ครอบครัวเพื่อน อีก 2 (รวมกันได้ แม่ไก่มันไม่จิก ... ฮุ ๆ ๆ)

    ข้าพเจ้า หยิบผลบวบ เคาะร่วมวงขณะคุย ... จนถึงเวลา อำลากลับ ก็ถือติดมือมาโยนใส่เบาะหลัง

    ขากลับ ... เรากลับทางถนนพระราม 2 ... เพราะตั้งใจจะแวะซื้อเกลือสมุทร แถวสมุทรสงคราม

    ขณะเจรจาซื้อเกลือ .... เสียงเพลงโหมโรงหนังตะลุง จากเครื่องโทรศัพท์ ดังขึ้น ... ล้วงออกมาดูหน้าจอ ... กดปุ่มรับ ... กรอกเสียงลง ไมค์ ...! ไม่ต้อง บอกชื่อตนเอง ที่มีปัจจัย!... "สวัสดี ครับ" ตามมารยาท ให้เสียเวลา

       “ซื้อเกลือ อยู่โว้ย !... ยังไม่ถึงบ้าน” ....

    ก็มีเสียงสวนกลับ จากเพื่อน ท่ายาง

      “เออ! ... รู้นา ... แต่จะบอกว่า นายลืมถุงเมล็ดพริก...”

         “เออนะ! …” ตอบกลับแบบเริ่มมีสติ แล้วบอกต่อ “เอาไว้นั่นแหละ มาเอาเที่ยวหลัง ... แต่นายจะใช้ ก็ใข้ไปเหอะ ... ไม่กลับไปเอาแล้ว”

    “เออ ... นายก็ไม่บ้า ... เราก็ไม่บ้า คงไม่กลับมาหรอก ... แต่บอกให้รู้ ว่าลืม ... มีปัญหาป่ะ...” เพื่อนแถลง

    ก็เลยตอบ “ไม่ครา...บ ขอบใจ ๆ ... เราจะไปต่อละนะ”

    “เออ ... ขับดี ๆ ถึงบ้าน โทรฯ มาบอกด้วย” เขารับทราบ  และเตือนสติ

       “เออ!...” ข้าพเจ้ารับสั้น ๆ

    ถึงบ้าน จัดการเรื่องอื่น ๆ เสร็จ ! ... ตัดก้นบวบที่ได้มา  ... เคาะเอาเมล็ดออก ... แกะเปลือกนอกออก เอาซังไว้ถูตัว

   นี่ครับ .. ผลจากการกระทำ

    อ้า ! .... อีกไม่นาน ... พื้นดินที่โล่งเตียน ด้วยฝีมือแม่พระคงคา ...

      ก็จะขจี อีกหนแล้ว ....