ก่อน และ หลัง ......น้ำหมัก !!

เป็นระยะเวลาเกือบปีทีเดียว  ที่หมวยเล็กได้ลองผิดลองถูกกับน้ำหมัก   และก็ต้องขอขอบคุณ ม่าม๊าอย่่างมากด้วยที่รบเร้าให้เราทำน้ำหมักให้  

เนื่องด้วยเพราะคุณแม่จะหลงได้ปลื้มไปกับป้าเช็งจนชนิดที่ว่า ทันที่ที่ลืมตาตื่นก็ต้องกดทีวีไปรออยู่แล้ว

ถังนี้หมดไปหลายร้อย   ซื้อมะกรูด กระเทียม ขมิ้น ข่า มะขามสด สัปรด ตะไคร้  เป็นการหมักครั้งแรกค่ะ   ยังทำไม่เป็น  มะกรูดก็ใส่ทั้งลูก   และไม่รู้ด้วยว่าจะหมักไปทำไม   แม่ให้หมักก็หมัก

มะเฟืองเหล่านี้เป็นผลไม้เพียงต้นเดียวที่ขึ้นเองภายในบ้าน  และดั๊นออกลูกให้อีกด้วย  อย่ากระนั้นเลย  สุกจนงอมแล้วยังไม่มีคนกิน   เอามาหมักดีกว่า  

สูตรนี้ลองใช้น้ำน้ำตาลแดง   แพงกว่าน้ำตาลธรรมดา   อัตราส่วน  มะเฟือง 3 กิโล น้ำตาล 1 กิโล น้ำ 5 ลิตร

ถังนี้หมักเป็นครั้งทีสาม  หลังจากที่ครั้งที่ 1 หนอนขึ้นถังจนเกือบเททิ้ง  คราวนี้เริ่มเซียนขึ้น   รู้จักเอามะเฟืองมาหั่นก่อน  (ลุงพูนสอนให้ทำแบบนี้ค่ะ)

หมักประมาณสามเดือน   ได้ของเหลวสีแบบนี้ค่ะ    ออกรสเปรี้ยว   แม่เอาไปขัดถูเครื่องครัว และห้องน้ำ   ใช้แทนน้ำยาขจัดคราบ แม่บอกว่าขัดออกดี  ไม่เปลืองแรง    และไม่กัดมือด้วย 

ตอนแรกก็เอาไปรดต้นไม้เหมือนป้าโนค่ะ      นอกจากต้นไม้ไม่โตแล้วมันยังตายอีกด้วย  

ต่อเมื่อได้คุยกับลุงพูน  จึงได้ความรู้ขึ้นมาว่า    ก่อนจะหมักอะไร   เราควรจะรู้ก่อนว่า  ผลไม้ชนิดนั้นมีประโยชน์อะไร   ไม่ใช่เห็นอะไรก็เอามาหมัก   ถ้าอย่างนั้นก็เป็นได้แค่น้ำหมักจับฉ่าย  ซึ่งไม่รู้ว่าจะเอาไปทำอะไรได้

สารตั้งต้นเหล่านี้  หมวยเล็กไปซื้อที่ร้านฮงฮวด  ลำลุกกาค่ะ    ซื้อมาหลานอย่างมาก  ประมาณเกือบ ยี่สิบโล แล้วก็ส่งมาทางไปรษณีย์    

ความจริงสารตั้งต้นเหล่านี้ที่พัทลุงก็มีขาย  แต่เค้าไม่ได้ติดฉลากไว้เลยว่าอะไรเรียกว่าอะไร  คนขายก็บอกไม่ได้ว่าคืออะไร  แต่หน้าตาคล้ายๆกันหมด   หมวยเล็กอยากรู้ว่าความต่างระหว่างสารตั้งต้นที่เค้าไปทำสบู่เหลว กับน้ำยาล้างจานต่างกันอย่างไร   จึงไปที่ร้านฮงฮวด   และก็ไม่ผิดหวังค่ะ    รายละเอียดครบ   ราคาก็แจกแจงละเอียด  

และที่สำคัญคือมีสินค้าเยอะมากกก       พร้อมสูตรต่่างๆก็มีแจกให้   เราก็เอาประยุกต์ใช้กับสูตรของเรา  และหาข้อมูลในเนต  ก็จะได้ผลิตภัณท์ที่ถูกใจเราค่ะ

การทำผลิตภัณท์จากน้ำหมักครั้งนี้ หมวยเล็กซื้อทุกอย่าง   แต่หลีกเลี่ยงสิ่งที่ดูเหมือนจำเป็นแต่ไม่จำเป็นสำหรับหมวยเล็กค่ะ  นั่นคือ สี กลิ่น และสารกันบูดค่ะ 

เพราะอยากทำแบบธรรมชาติล้วนๆ   ไม่ต้องการเสริมแต่งใดๆทั้งสิ้น     

คนขายก็พยายามแนะนำให้เราใส่กลิ่นด้วยจะได้เหมือนกับสินค้าในท้องตลาด

แต่.....ผิดไปแล้วค่ะ  เพราะเราต้องการความต่างจากท้องตลาดมากว่า  เราจึงเลือกที่จะทำเองไงคะ 

และสีเดียวที่ใช้ก็คือสีจากดอกอัญชัน  เพื่อแยกให้รู้ว่าสีไหน คืออะไร   เดี๋ยวแม่หยิบผิด 

แล้วก็ได้นี่มาค่ะ    ยาสระผมจากน้ำหมักมะเฟือง ครีมนวด (สีม่วงอ่อนเป็นครีมข้น) สบู่เหลวอาบน้ำฟองนุ่ม ละเอียดดีมาก   และน้ำยาเอนกประสงค์   ล้างจานได้  ซักผ้าได้   ล้างห้องน้ำได้  ล้างรถได้  ประหยัดไปเยอะเลยค่ะ  

ทำครั้งนี้  ปากฏว่า สบู่เหลวขายดที่สุดคะ    ใส่ขวดเล็กไว้แบบนี้  พี่ น้อง ขอกันไปคนละขวดเกือบหมดแล้ว  ถ้าเพื่อนๆที่อยู่พัทลุงอยากลองเอาไปใช้ดูบ้างก็แวะมาเอาที่ร้านได้นะคะ   แต่ช่วยบอกล่วงหน้านิดนะคะ  จะได้ขนออกไปไว้ที่ร้าน 

ช่วงนี้มังคุดถูกมาก   ชาวสวนบอกว่ามันหล่นเยอะ  เก็บขายไมได้   หมวยเล็กก็เลยให้เค้าเก็บมาให้ทำน้ำหมัก   แล้วก็เลยให้น้ำยาเอนกประสงค์เค้าไป 1 ขวด และบอกไปว่าเมื่อหมักมังคุดได้ที่แล้ว  จะทำสบู่มาให้ไช้    รอนิดนะคะ 

มะขามเปรี้ยวนี้ ซื้อในตลาดค่ะ  กิโลละ  15 บาท  สามกิโล  45  บาท เอาไว้ทำน้ำหมักรสเปรี้ยว  เพื่อไว้ใช้ขจัดคราบ  หรือถ้าเราจะทำน้ายาล้างจาน  ก็ใช้ผลไม้รสเปรี้ยวได้ทุกชนิด   มะนาวก็ได้ค่ะช่วงนี้มะนาวถูกหมักไว้เลย  

   ส่วนมะกรูด  เอาไว้ทำแชมพูนะคะ   เพราะในผิวมะกรูดมีสารฟอลเรสที่ช่วยให้รากผมแข็งแรง  

ทำไปทำมา สนุกดีจัง   ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆค่ะ    แต่ที่ทำทุกอย่าง  ตัวเองใช้เองทุกอย่างค่ะ   เพราะมั่นใจว่าปลอดภัยจากสารเคมีและสิ่งที่จะเป็นอันตรายต่อร่างกาย 

คนเรานี่ก็แปลกนะคะ    มักเชื่อ และไว้ใจกับสิ่งที่เค้าโฆษณา ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าเค้าใส่อะไรให้เราใช้บ้าง  แต่ทีพอเป็นของที่ทำจากธรรมชาติ  กลับกลัวว่าจะเป็นอันตราย 

หรือบางทีอาจจะไม่ได้กลัวหรือไม่ไว้ใจก็ได้นะคะ   แต่เพราะเห็นว่ามันง่าย และได้มาอย่างไม่ยากลำบาก จึงไม่ค่อยเห็นคุณค่า 

ด้วยเหตุนี้  หมวยเล็กจึงดั้นด้นค้นหาไงค่ะว่าสารตั้งต้นอะไร  ที่เค้าเอาไปทำผลิตภัณท์เหล่านี้   เมื่อรู้ว่ามาจากสิ่งเดียวกัน   จึงได้ข้อสรุปว่า มูลค่าของสิ่งที่เราจ่ายไปในการซื้อยาสระผม หรือครีมนวดทรีตเม้นท์ทั้งหลายนั้น  

เราไม่ได้จ่ายค่าคุณภาพของสินค้า  แต่เราจ่ายค่าโฆษณามากกว่า  จริงไหมคะ