แม้เพียง...แค่เริ่มต้น

แม้เพียง...แค่เริ่มต้น

หลายวันนี้อาจได้เจอหน้าตากันบ่อยหน่อย เจอกันก็มีภาพมาแบ่งกัน ไม่ลืมเรื่องราวการเริ่มต้น ภาพที่นำมาแบ่งก็เลยเป็นภาพต้นเล็กต้นน้อยหลังจากคอยประคบประหงม ปล่อยหลุดมือตายไปหลายต้นก็มี

น้ำเต้าเพื่อน สมช.ท่านใดท่านหนึ่ง ที่แนบมาให้เพิ่งได้ปลูก

แวดล้อมด้วยบริวารโหระพากับผักกระสังรอบด้าน

โหระพาในกระถาง ก่อนจะแน่นขนัดรอบน้ำเต้า เลยแยกใส่กระถาง

กะว่าโตกินไม่ทันก็ไว้ แจก แลก แถม เพื่อนบ้าน

เหมือนดอกไม้เขียว ๆ ....แต่เป็นตะเกียงสับปะรด เอาใส่กระถาง

พาเข้าโรงอนุบาลในวงบ่อที่เป็นจุดหมักปุ๋ยใบไม้ใบหญ้า

ดินกลบข้างบน แล้วเอากระถางต้นเล็ก ๆ ที่พอจะหนักบ้าง ทับ ๆ เอาไว้

รวมกันหลายต้นในกระถางเดียวกัน ยังนึกไม่ออกว่าหากโตกว่านี้จะอยู่กันอย่างไร

ฟักทองตลาด หว่านเมล็ดไว้หลายสิบ พอมีใบเลี้ยงและยอดใบเล็ก ๆ นกก็ตัดกลางต้น ยอดร่วงไปเหลือไม่กี่ต้น เลยต้องเอาเกราะเขียวกำบังภัยให้ 

ซ้ายมือเป็นที่เพาะต้นอ่อนข้าวสาลี กันแมลงตัวโต ๆ ไปกัดกิน

ถั่วขาวป้าจุ๋ม(สมช.คุณดาวเรือง)

ในชุดเกราะกำบังภัยทั้งรอบตัวกับยอด

โตกว่านี้อีกหน่อย ต้องหาชุดเกราะ หรือไม่ก็ชุดเกาะให้ถั่วเลื้อยสักหน่อย

พริกม่วงคุณ mesa ใบเริ่มงาม

มีความหวังในสี่เดือนคงได้เม็ดพริกสีม่วง สุกแล้วสีแดง ... ไว้กิน

บันทึกนี้แม้เพียงแค่เริ่มต้นของชีวิตน้อย ๆ แต่ถือเป็นการบอกกล่าวที่ห่างหายไปบ้างนั้น

ยังทำหน้าที่หนึ่งของ สมช.บ้านสวนฯ มีต้นเล็ก ๆ เป็นตัวแทนบอกเล่า ....

ตบท้ายด้วยดอกงาช้างเริ่มบานหัวค่ำ

ปีกลายได้ดอกมาสามช่อ ปีนี้สองช่อ

กลิ่นหอมเย็น หอมไกล ๆ  .... หอมถึงบ้านเพื่อน ๆ สมช.แล้วยัง ...