ชิคุนกุนยาผลกระทบต่อเกษตรกรไทย

     ทุกวันนี้ทุกคนคงจะได้ยินข่าวการระบาดของโรคชิคุนกุนยา หรือที่สาธารณสุขเขาเรียกว่าโรคปวดข้อยุงลาย ซึ่งปัจจุบันได้ระบาดไปมาก ซึ่งเริ่มมาจากจังหวัดชายแดนใต้ และระบาดขึ้นมาเรื่อยจนถึง กทม. และภาคอีสานแล้ว ดูข่าวอยู่ทุกวันยอดคนป่วยที่ได้รับรายงานสองหมื่นกว่าคน ผ่านไปอีกหลายวันก็สองหมื่นกว่าคน ผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่าข้อมูลรายงานจริง หรือจงใจปกปิดข้อมูล เพราะเท่าที่ทราบโรคนี้ระบาดมากเป็นกันเกือบทุกหลังคาเรือน อย่างน้อยครอบครัวหนึ่งสองถึงสามคน แล้วจะยังจะรายงานข่าวสองหมื่นอยู่อีกเหรอ ช่างเถอะครับก็รู้ๆอยู่

     มาถึงเรื่องที่จะเล่าสู่กันฟังผมเองก็เป็นหนึ่งที่เป็นโรคนี้ บอกได้คำเดียวว่าป้องกันไม่ให้เป็นดีที่สุดครับ เป็นแล้วสุดแสนทรมาน จากการปวดข้อ ถ้าเป็นแล้วหายไม่เป็นไรครับ แต่นี่ตามเอกสารที่อ่านเจอ อาการปวดข้อจะเป็นอยู่ถึง 3 เดือนถึง 1 ปี วันที่ 9 มิถุนายนนี้ ผมก็จะเป็นโรคนี้ครบ 1 เดือน อาการตอนนี้เหรอครับ ไม่หายอย่างที่อ่านในเอกสาร สอบถามเพื่อนที่เป็นก็อาการเดียวกัน ผมเองยังปวดข้อนิ้วเท้าอยู่เป็นประจำ เมื่อวานปวดข้อนิ้วมือซ้ายเพิ่มขึ้นมาจากที่ไม่เคยปวด (แต่ยังจิ้มคีย์บอร์ดได้อยู่) ส่วนอาการไข้ก็เป็นๆ หายๆ ครับ สามวันดีสี่วันไข้ นั่นหมายความว่าเมื่อร่างกายอ่อนแอ หรือพักผ่อนไม่พอ อาการไข้ก็จะกำเริบได้ตลอดเวลา ก็ต้องพึ่งยาพาราเป็นประจำ สงสัยตับพังก็งานนี้แหละ

     กว่าจะเข้าเรื่องร่ายเสียยาว ผลกระทบต่อเกษตรกรมีแน่นอนครับ คนใต้ส่วนใหญ่มีอาชีพทำสวนยาง ต้องกรีดยางผมก็คนหนึ่งและครับที่ทำอาชีพนี้ ช่วงที่ผมเป็นตอนแรกแล้วอาการดีขึ้นก็ไปกรีดยางตอนตี 3 เช้าขึ้นมาวันนั้นก็เป็นไข้ต่อ เลยหยุดกรีดยางไปเลยให้พ่อกรีดแทน เกษตรกรชาวสวนยางถ้าเป็นโรคนี้แน่นอนครับว่า ขาดรายได้แน่นอนยิ่งเป็นนานก็ยิ่งขาดรายได้ แล้วคูณเข้าไปดูครับแต่ละคนรายได้ต่อวันเท่าไหร่แล้วเป็นกันกี่คน

    อีกอย่างเป็นเวลาเดือนกว่าเกือบสองเดือนแล้วครับที่ผมไม่ได้ลงดูแลสวนข้างบ้านเลย พูดง่ายๆ ว่าไม่ได้จับจอบจับเสียมเลย ปล่อยให้การดูแลผักเป็นภาระของแม่ ผมทำได้อย่างเดียวเดินดูเพื่อความเพลินเพลิน แล้วเก็บรูปพืชผัก ถึงแม้จะไม่ได้ปลูกเพิ่มแต่ไม่ต้องห่วงครับผักมีพอกินโดยไม่ต้องซื้อครับ เพราะมีพืชผักหลายอย่างที่ยังกินได้อยู่ วันนี้ก็เดินดูพืชผักมาประกอบการเขียนเรื่องนี้ครับ

ไผ่ตงลืมแล้งอายุ 6 เดือน

ผักไปฉ่ายไม่ได้ดูแลไม่ค่อยสวย

มะเขือยาว

ยอดม่าวได้ฝนงามมาก รสเปรี้ยว ต้มกะทิ หรือต้มกับมาม่าก็อร่อย

ยังมีอีกหลายชนิดที่ไม่ได้กล่าวถึง ไม่ได้ลงไปดูแล แต่ได้ชื่นชมก็มีความสุขครับ