ครูตี๋ น้องไพ ไปช่วยพี่เท่งกรีดยาง

หมวดหมู่ของบล็อก: 


บ่ายวันนี้ ครูตี๋ ขับรถปิ๊กอัพมาจอดหน้าบ้าน ใส่เสื้อสีธรรมชาติสะพายย่ามมาด้วย(สุดเท่ห์เห็นมะ)พี่หยอยชวนมาร่วมงานวันรำลึก กนกพงศ์ นักเขียนซีไรท์ ก่อนพาเที่ยวให้กินข้าวยำซะ ครูตี๋เบิ้ลสองชาม นี่ขนาดบอกว่าเอม(อิ่ม)มาแล้วนิพี่หยอยเห้อ5555



ให้กินอิ่มแล้ว พาไปกรีดยางงงงงรถยนต์ แฮ้วๆๆ เนื่องจากพี่หยอยลองทำเองแล้ว ไม่ผ่าน


เลยต้องให้อาจารย์มาสาธิต ถึงขนำ 5555 โห จริงนะแป๊ปเดียวก็เรียบร้อย สรุปแล้วพี่หยอยกรีดผิดร่อง จึงไม่ผ่าน ต่อไปนะรึ สอบอมอๆๆๆ รับจ้างกรีดยางได้เรย



จากนั้นก็พากันไปร่วมงาน กนกพงศ์ รำลึก อยู่ใกล้ขนำพี่หยอย ครูตี๋กับน้องไพ คงได้แรงบันดาลใจไปเยอะ บอกพี่หยอยว่า อีกสามปี พี่หยอยค่อยไปเยี่ยมบ้านสวนหมูดุด เป็ดแทรกเตอร์5555 ที่มาที่ไปอย่างไรให้ครูตี๋มาอัตถาธิบายเอาเองนะ



บ้านนักเขียน ห้องเรียนสีสันศิลปะ เป็นมาและจะเป็นไปอย่างไร พรุ่งนี้เช้าพี่หยอย จะถ่ายทอดเรื่องราว ขอรับ สำหรับคำคืนนี้ ราตรีสวัสดิ์ก่อน จ้าๆๆๆ


 



 


 

ความเห็น

นึกว่าพี่เท่งกรีดยางต้น ที่แท้กรีดยางเส้นหรอกรึ  ชีวิตนี้พี่เท่งมีความสุขอยู่กับการเวียนว่ายถ่ายทอด

งานศิลปะตลอดเลยนิ

ย่าตอนขา พี่หยอยไม่ได้ใช้ชีวิตเพื่อหาเงิน แต่ใช้ชีวิตเพื่อสร้างสรร จึงได้พบแต่สิ่งดี คนดีๆๆ อขรับ (บางเวลาหาหม้ายเบี้ยกะอยู่ได้ปกตินิ)

พี่เท่ง ไม่ต้องตั้งชื่อเรียกแขก ก็เข้ามาเพียบอยู่แล้วค่ะ นึกว่าไปกรีดยาง (ตัดยาง):sweating:

  ถึงบางอ้อเลยผม มิน่าล่ะ ไม่หอนราวข่าวว่าพี่เท่งจะกรีดยาง


   พี่เท่งครับ  งานเขียนของ กนกพงศ์ รวมเล่มหากจำไม่ผิดผมเคยมีไว้ในครอบครอง แต่ก็ได้ละลายหายไปกับน้ำเสียแล้ว( เมษา 54 ) เป็นงานเขียนที่ได้รางวัลซีไรท์ ผมชอบสไตล์งานเขียนของพี่เขา ชอบครับ ชอบจริง ๆ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ทั้งน้องนันท์และวรพจน์ พี่เท่งปลอบใจขึ้นไปชมบ้านนักเขียนละกัลลลลลนะ แฮ้วๆๆๆๆ

นึกว่าเปิดสวนแล้ว   กรีดยาง

แต่ว่า  ข้าวยำแลท่าทางหรอยแน่ๆ 

ฟิ้วๆๆๆๆๆ พี่เท่งไม่ยู้เยื้องนะ คูตี๋โน่นแกทำเยื้องกีดยาง555555

พี่หยอย อยากทานข้าวยำบ้างครับ พี่ พี่มีสูตรพิมพ์ ติดเครื่องไว้ บ้างเปล่าครับ สูตรน้ำลาด ข้าว ถ้ามี รบกวนด้วยนะครับ

เอ..รู้สึกว่าเคยเขียนนะ น้องตุ้ย เอาเป็นว่ารอหนังสือนะครับ ทางมูลนิธิกำลัง ออกแบบรูปเล่มอยู่ครับ

หน้า