ไหนๆก็นำเสนอมะลิซ้อนมาทั้งตูมทั้งบานแล้วก็นำเสนอให้ครบ ตูม บาน โรย ก็เหมือนกับคนเรา เกิด แก่ เจ็บตายนั่นแหละครับ ในความโรยของดอกมะลิซ้อน อาจมีความสวยซ่อนอยู่ ขึ้นกับคนมองนะครับ
แจ้ว
4 พฤษภาคม, 2010 - 20:26
Permalink
เห็นชีวิตย่าตอนนี้แล้วทรมานมากค่ะ จะกิน จะนอน จะขับถ่าย ทำเองไม่ได้ ตัวย่าเองยังบ่นเองว่าไม่รู้ว่ามีบุญ หรือมีกรรมกันแน่ที่ไม่ยอมจากไปซะที (ย่าบ่นเอง) ตั้งแต่เมื่อวานถึงวันนี้ยังนอนหลับไหลอย่างเดียว ไม่กินอะไรเลย ช่วงนี้ก็สงสารแต่คนเฝ้าน่ะค่ะ เหนื่อยมาก ๆ
ตั้ม
4 พฤษภาคม, 2010 - 21:46
พระท่านว่า หากเข้าใจในไตรลักษณ์ คืออนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก้อจะเข้าใจในโลก สรรพสิ่งล้วนเป็นไปตามนี้ ทุกสิ่งไม่มีอะไรที่อยู่นิ่งหรือไม่เปลี่ยนแปลง มีเกิด มีดับ (อนิจจัง) หากรับหรือปรับเข้ากับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ย่อมเกิดทุกข์ (ทุกขัง) อย่าได้ไปยึดติดกับสิ่งมายาเหล่านั้น ไม่ได้มีอะไรที่เป็นตัวตนของเรา ของเขา (อนัตตา) เช่นเดียวกับดอกไม้ที่มีเกิด งอกงาม ผลิดอกสวยงาม และสุดท้ายก้อร่วงโรย มิได้คงอยู่กับต้นหรือกับเราตลอดไป .. แล้วเราจะไปโลภ ไปยึดติด ไปเบียดเบียนกันทำไม ...มนุษย์จะหลุดพ้นจากสังสารวัฏ ก้อด้วยการกำจัดเสียซึ่ง กิเลส ตัณหาและรักษาไว้ซึ่งไมตรีต่อสรรพชีวิตทั้งปวง...อมิตตพุทธ..เพราะดอกมะลิเหี่ยวๆของคุณโสทรดอกเดียว เลยเกือบจะบรรลุธรรม
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
น้ากล้วย
4 พฤษภาคม, 2010 - 22:33
คุณตั้มเล่นเทสซะซึ้งเลย สาธุ สาธุ
เซพ
5 พฤษภาคม, 2010 - 02:06
ทุกสิ่งที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
สิ่งที่เหลือไว้คือความสงจำ
PanuPoona
5 พฤษภาคม, 2010 - 15:02
เห็นมีดอกข้างหลังกำลังเริ่มบานใหม่แล้วน่ะ
wilai
19 มิถุนายน, 2010 - 18:21
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครหนีพ้นได้ คุณโสทรสอดแทรกข้อคิด กำลังใจได้ดีมากๆ
There are currently 0 users online.
ความเห็น
แจ้ว
4 พฤษภาคม, 2010 - 20:26
Permalink
อยู่นานก็ทรมาน
เห็นชีวิตย่าตอนนี้แล้วทรมานมากค่ะ จะกิน จะนอน จะขับถ่าย ทำเองไม่ได้ ตัวย่าเองยังบ่นเองว่าไม่รู้ว่ามีบุญ หรือมีกรรมกันแน่ที่ไม่ยอมจากไปซะที (ย่าบ่นเอง) ตั้งแต่เมื่อวานถึงวันนี้ยังนอนหลับไหลอย่างเดียว ไม่กินอะไรเลย ช่วงนี้ก็สงสารแต่คนเฝ้าน่ะค่ะ เหนื่อยมาก ๆ
ตั้ม
4 พฤษภาคม, 2010 - 21:46
Permalink
อมิตพุทธ
พระท่านว่า หากเข้าใจในไตรลักษณ์ คืออนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก้อจะเข้าใจในโลก สรรพสิ่งล้วนเป็นไปตามนี้ ทุกสิ่งไม่มีอะไรที่อยู่นิ่งหรือไม่เปลี่ยนแปลง มีเกิด มีดับ (อนิจจัง) หากรับหรือปรับเข้ากับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ย่อมเกิดทุกข์ (ทุกขัง) อย่าได้ไปยึดติดกับสิ่งมายาเหล่านั้น ไม่ได้มีอะไรที่เป็นตัวตนของเรา ของเขา (อนัตตา) เช่นเดียวกับดอกไม้ที่มีเกิด งอกงาม ผลิดอกสวยงาม และสุดท้ายก้อร่วงโรย มิได้คงอยู่กับต้นหรือกับเราตลอดไป .. แล้วเราจะไปโลภ ไปยึดติด ไปเบียดเบียนกันทำไม ...มนุษย์จะหลุดพ้นจากสังสารวัฏ ก้อด้วยการกำจัดเสียซึ่ง กิเลส ตัณหาและรักษาไว้ซึ่งไมตรีต่อสรรพชีวิตทั้งปวง...อมิตตพุทธ..เพราะดอกมะลิเหี่ยวๆของคุณโสทรดอกเดียว เลยเกือบจะบรรลุธรรม
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
น้ากล้วย
4 พฤษภาคม, 2010 - 22:33
Permalink
ซึ้งถึงธรรม
คุณตั้มเล่นเทสซะซึ้งเลย สาธุ สาธุ
เซพ
5 พฤษภาคม, 2010 - 02:06
Permalink
ผ่านมาแล้ว
ทุกสิ่งที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
สิ่งที่เหลือไว้คือความสงจำ
PanuPoona
5 พฤษภาคม, 2010 - 15:02
Permalink
มีอีกดอกจะเริ่มบานใหม่
เห็นมีดอกข้างหลังกำลังเริ่มบานใหม่แล้วน่ะ
wilai
19 มิถุนายน, 2010 - 18:21
Permalink
สัจธรรมชีวิต
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครหนีพ้นได้ คุณโสทรสอดแทรกข้อคิด กำลังใจได้ดีมากๆ
หน้า