เยี่ยมสนามหญ้าบ้านคุณแม่

วันนี้แวะเอาชมจันทร์ที่งอกไปปลูกที่บ้านคุณแม่จึงเอารูปสนามหญ้ามาฝาก  บ้านคุณแม่โดนน้องน้ำมาเยือนเมื่อปลายปีที่ผ่านมา  ต้นไม้ตายไปหลายต้น  จึงเป็นโอกาสดีในการจัดสวนใหม่ จึงมีการแทรกแนวคิด "สวยกินได้" เข้าไปด้วย  เผื่อว่าตอนโดนน้ำล้อมจะได้อาศัยทำกับข้าว 

รูปแรก (ข้างบน) เป็นมุมที่เดิมปลูกต้นวาสนา  เมื่อน้องน้ำลาจากบ้านแห่งนี้ก็พาพี่วาสนาไปด้วย  เหลือแต่ตอแต่ไม่มีใบใหม่งอกออกมา  พร้อมทั้งน้องน้ำได้นำมาเจ้า "ตำลึง" มาโตกระจัดกระจายอยู่ทั่วสนามหญ้า  คุณแม่มีหัวศิลป์มากเลยย้ายเอาเจ้าตำลึงมาปลูกรวมๆ กันที่โคนต้นวาสนา  พร้อมทั้งเอาเศษตระแกรงลวดที่เหลือทิ้งในบ้านมาผูกด้านบนเป็นร้านสำหรับเจ้าได้ไต่ขึ้นต้นวาสนา (เจ้าตำลึงคงมีวาสนาดีนะครับ  ฮ่าๆๆๆ)

จากนั้นก็เอาอิฐบล็อกประสานมาก่อนเป็นแปลงผักเล็กๆ ปลูกวอเตอร์เครสด้านหน้า  แต่ดินเดิมแย่มากๆ เพราะด้านล่างเป็นซิเมนต์ และหินเป็นส่วนใหญ่  จึงอาศัยดินถุง และน้ำหมักจากสวนของลูกชายจอมเพี้ยน  เอาไปหมักถึงเพชรบุรี แล้วขนกลับมาใช้ที่ กทม. ปรากฎว่าน้ำหมักได้ผลเกินคาด  ผักทั้งสองงามมากกว่าที่คาดคิดไว้  และมุมผักกินได้ของคุณแม่ก็เก๋กว่าฝีมือลูกชายหลายขุมนัก 

ถ้าครูป้าลัด ตาดีจะเห็นว่าผมฝาก"ดาวนายร้อย" 3 ต้นอยู่ในถ้วยวางไว้ข้างๆ ต้นวอเตอร์เครส  ถือโอกาสฝากให้คุณแม่เลี้ยงต่อให้ไต่ขึ้นต้นวาสนาด้วย จะได้กลายเป็น "วาสนานายร้อย"  ครูป้าลัดรอหน่อยนะครับ  ถ้าดาวนายร้อยรอดจาก "น้องทาก" ไต่ขึ้นต้นวาสนาได้ทันก็จะมีโอกาสถ่ายรูปมาฝาก

ถัดมาทางด้านซ้ายต่อจากต้นวอเตอร์เครส ก็ปลูกพริก กะเพรา สะระแหน่ และต้นเตยหอม  ส่วนต้นลิ้นมังกรด้านหลังเป็นผู้รอดชีวิตจากภายน้ำท่วมที่ผ่านมา

สงสัยต้นกระเจี๊ยบจะมีมากกว่า 9 ชีวิต เน่าจากตอนน้ำท่วม  โดนฟันทิ้งแล้วยังกลับงอกขึ้นมาใหม่

เท่านั้นยังไม่พอ  น้องน้ำก็พาพี่กระเจี๊ยบออกไปเที่ยวนอกบ้าน แถมไปเติบโตบนฟุตบาทของส่วนกลางของหมู่บ้านด้วย  จุ๊ๆ เงียบไว้...เดี๋ยวเขารู้กันหมดว่าเมล็ดมันลอยมาจากบ้านไหน

ถ้าใครตาดีจะมองเห็นกวางยืนอยู่ตัวนึง ที่ขาทั้ง 4 ของเจ้ากวางตัวนี้เติมเป็น "ชาดัด" ซึ่งพลีชีพให้กับน้องน้ำไปแล้ว  เหลือไว้เพียงโครงลวดรูปกวาง  คุณแม่เลยเปลี่ยนใจให้มันกลายเป็นที่เลื้อยของต้นอัญชันแทน  สักวันหนึ่งเดี๋ยวผมอาจจะโดนใช้ให้ตัดแต่งต้นอัญชันให้ดูเป็นรูปกวางแน่ๆ  ฮ่าๆๆ  ส่วนหมากนวล และลิ้นมังกรด้านหลังเป็นผู้รอดชีวิต  ต้นไม้เล็กๆ อื่นๆ เพิ่งเอามาลงใหม่

รูปนี้ขอพูดถึงต้นหญ้าแทน  ถ้าใครเคยเห็นรูปสนามบ้านคุณแม่ของผม  จะเห็นว่าหญ้าญี่ปุ่นด้านหน้าเน่ามาก  แต่ครอบครับเรามีเคล็ดไม่ลับในการฟื้นฟูหญ้า  เพราะตลอด 10 กว่าปีที่ผ่านมา  เราไม่เคยปูหญ้าใหม่เลย  วิธีการที่ครอบครัวเราใช้ในสภาวะปกติเวลาสนามหญ้าโทรมก็คือ โรยทรายและปุ๋ยคอกบางๆ ประมาณ 1 ซม. ทับต้นหญ้าเดิม  โดยพยายามโรยทรายให้เรียบๆ เสริมบริเวณที่ดินยุบตัวมากหน่อย  หญ้าอ่อนๆ จะแทงยอดขึ้นเหนือพื้นทราย  ทำให้เราได้หญ้านุ่มๆ เหมือนตอนปูหญ้าใหม่ๆ

แต่มาคราที่น้องน้ำมาเยือน  หญ้ามันเน่ามากก็เลยลุ้นด้วยการเอาทรายมาลงหนาหน่อยประมาณ 2-4 ซม. เพราะดินหลายแห่งมันยุบไปเยอะ  ปรากฎว่าหญ้ามันแทงยอดอ่อนขึ้นมาเหนือชั้นทรายได้น้อย  ทำให้เห็นทรายเป็นหย่อมๆ เหมือนสนามหญ้าลายด่างไม่ค่อยสวย  ตอนแรกว่าจะถอดใจยอมแพ้จ้างเขาปูหญ้าใหม่ในรอบ 10 กว่าปี  แต่คุณแม่เอาน้ำหมักจากเพชรบุรีของลูกชายจอมเพิ้ยนมาผสมรดหญ้าทุกๆ 2-3 วัน ติดต่อกันประมาณ 2 สัปดาห์  ปรากฎว่าหญ้าขึ้นมาใหม่อย่างไม่น่าเชื่อ อัศจรรย์น้ำหมักสูตร พด. 2 จริงๆ  ส่วนตัวเข้าใจว่าใต้พื้นทรายที่โรยไปเป็นชั้นหญ้าที่ตาย แต่ก็ยังมีรากบางส่วนที่ยังมีชีวิต  เมื่อเรารดน้ำผสมน้ำหมักลงไปก็คงจะเข้าไปช่วยสลายอินทรีย์วัตถุ (ใบหญ้า) ให้กลายเป็นปุ๋ย  พวกที่ยังไม่ตายก็เลยได้อาหารเจริญงอกงามแทงยอดขึ้นมาใหม่

เอ...ความจริงตอนหญ้ามันไม่งามผมก็ไม่ต้องตัดหญ้ามาหลายเดือนแล้ว  ฤา..เราจะหาเรื่องให้ตัวเองแล้ว  สงสัยอีกสักเดือนคงจะต้องเหนื่อยตัดหญ้ากันอีกแล้ว  งวดนี้จะเอาเศษหญ้าที่ตัดมาผสม พด. 1 ดีมั๊ย? จะได้ไม่ต้องออกไปหาซื้อปุ๋ยคอกมาใส่ผักอีก  คิดแล้วท่าทางจะไปกันใหญ่  งั้นขออนุญาตจบการรายงานจากสนามบ้านคุณแม่แต่เพียงเท่านี้