ไปหว่านข้าวกับผมมั้ย...

สวัสดีครับ จากที่หายไปหลายวัน...ผมไปรวบรวมภาพถ่ายที่บันทึกไว้...เมื่อตอนอาทิตย์ก่อน...คือผมกลับไปหว่านข้าวมาครับ..เริ่มแรกก็อยู่ กทม.เป็น พนง.ออฟฟิศใช้ชีวิตปกติ...จนเมื่อวันศุกร์ แม่โทรมาถามว่าจะกลับบ้านมั้ย...เรางง..."มีใครเป็นอะไรหรอแม่"..แม่บอกว่าไม่กลับมาไถหว่านข้าวหรือไงเดี๋ยวก็ไม่ทันฝน...เราก็เฮ้อ!!! เดินทางอีกละ...ก็ตกลงบอกแม่ว่ากลับครับ...ก็เลยมีภาพ..มาลงบล็อกนี้...

เริ่มต้นเมื่อวันเสาร์ผมไปหาคนมาช่วยหว่านข้าว..ก็ได้ลุง2คน..และก็น้องเขย...รวม4คนกับผม..นัดวันอาทิตย์...ไปนาผมเพื่อหว่านข้าวครับ

ตามมาเลยครับ

เริ่มก็ขนข้าวมาที่นา วันนี้เราต้องหว่านที่นาหนองก่อนครับ..เพราะเดี๋ยวน้ำมาจะยุ่งกันใหญ่...ก็ต้องเริ่มจากแบ่งข้าวใส่ถัง..ข้าวที่หว่านเป็นข้าวกลาง..แถวบ้านเรียก"ข้าวมานะ" ครับ

พันธ์ข้าวปลูก...แลกกับลุงครับ

นี่แหละครับนาหนอง...เราต้องหว่านทั้งๆ ที่ยังมีขี้ผานก้อนใหญ่แบบนี้แหละครับ...อาศัยว่าไถปั่นทีหลัง...เดิมก็ยังขัดๆในใจนะครับว่ามันจะงอกหรอ...ข้าวก็ไม่ได้แช่...น้ำก็ไม่มี...แต่ลุงแกบอกว่า...ปกตินาหนองแปลงนี้ต้องหว่านหลังหรือหว่านช่วงสงกรานต์...เพราะว่าข้าวมันต้องงอกสูงก่อนที่น้ำจะมา...เพราะถ้าน้ำมาข้าวยังไม่งอกก็จะไม่ได้อะไรเลย...เราก็เข้าใจขึ้น...เออนี่แหละประสบการณ์..มันถูกสอน..จากรุ่นสู่รุ่นแบบนี้นี่เอง

เอาแหละครับเริ่มเลยครับ...คันคายนิดนึงครับ...ข้าวไม่ได้แช่น้ำ

สังเกตุดู หญ้ายังงอก...ข้าวเราก็ต้องเช่นเดียวกัน...สร้างกำลังใจให้ตัวเองครับ

สังเกตุขี้ผาน ก้อนเบ้อเร่อ..

ในที่สุดก็เสร็จ สรุปว่าใช้ข้าวปลูก8ถังครับ...เมื่อเสร็จก็ขนของกลับบ้าน... ทีนี้ก็รอรถมาไถปั่นให้ครับก็ช่วงบ่ายๆ เพราะรถไถยางแตกอยู่..กรรมเวรแตกวันนี้เนี่ยน่ะ

พอดีได้รถคันใหม่(คันที่นัดยังซ่อมไม่เสร็จก็ต้องยกเลิกนัดไปตามระเบียบ) คันนี้..ตกลงราคาไร่ล่ะ 250 บ. เนื่องจากไถปั่น 2 รอบ ก็ดีครับราคาถือว่าปกติ ไม่ได้แพงอะไร...ทำไงได้เราไม่มีของตัวเองก็ต้องจ้างเค้า ...หลังไถปั่นก็ได้แบบนี้ครับละเอียดกว่าที่คิดไว้...

ตกเย็นไม่มีอะไรทำก็มาถางหญ้าที่มันรกที่หัวคันนา ....เพื่อที่ตอนน้ำมันลดหญ้าจะได้ผุด ไม่เยอะ

ลุย!!!!

และแล้วผมก็เห็น...คุณเห็นเหมือนผมมั้ยครับ....

มันคืองูนั่นเอง...ผมไม่รู้ว่างูอะไร...แต่ก็ต้องไล่มัน..เพราะมันขวางทางผม...สรุป...มันไม่ไป..ผมก็ต้องหลีก...กลัวตายครับ...จะค่ำแล้วด้วย..อยู่คนเดียวอีกต่างหาก...โรงพยาบาลก็ไกลบ้าน...ก็เลยต้องบ๊าย บาย ...กรูไปทำทางอื่นก็ได้ว่ะ...แต่อย่าตามมาน่ะ....กลัวอ่ะ

มันยังมาจนได้

เอ้า!!!อยากถ่ายรูปหรอ..ได้ๆ จัดให้ แต่ขอZoom น่ะ...ฉันไม่ไว้ใจแก...รู้ไว้ซ่ะด้วย

สรุปก็ต้องหลีกไกลที่สุด ข้ามมาอีกหัวคันนาฝากหนึ่ง...เพื่อมาเก็บภาพสวย ๆ ยามพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า

ไปครับ!!! ได้เวลากลับบ้านแล้ว....บล็อกหน้าเดี๋ยวพามาเที่ยวใหม่...แต่ตื่นเช้าหน่อยนะครับ...เดี๋ยวมาปลุกครับ

บล็อก...นี้ผมไม่ไปส่งน่ะครับ...เมื่อยอย่างแรง....แต่ก็สู้ๆ ครับ  สวัสดีครับ