ส่งเสริมการใช้สมุนไพรและผักพื้นบ้านในชีวิตประจำวัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ขอนำกิจกรรมอบอุ่น ๆ น่ารัก มาฝาก อีก 1 กิจกรรมนะคะ...ซึ่งได้แนวคิดในการจัดกิจกรรมครั้งนี้มาจากบ้านสวนพอเพียงอีกเช่นกัน นั่นคือ ช่วยน้องนักศึกษาฝึกงานแพทย์แผนไทย ที่มาฝึกงาน ที่ต้องฝึกเขียนโครงการและปฏิบัติจริง  ซึ่งน้อง ๆ ได้มาขอคำแนะนำว่าควรทำเรื่องใดดี ...เลยแนะนำว่า ลองสำรวจในชุมชนก่อนไหมว่า..มีเรื่องอะไรที่ชาวบ้านยังไม่ค่อยรู้ ..เมื่อลงชุมชน ได้เจอผักและสมุนไพรแปลก ๆที่งอกริมรั้วบ้าน แต่ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่รู้จักชื่อและสรรพคุณ ..เลยกลับมาคิดกันว่า การจัดกิจกรรมส่งเสริมให้ชาวบ้านได้นำสมุนไพรและผักพื้นบ้านที่มอยู่มาใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะเพื่อสุขภาพ..น้อง ๆเลยขอทำโครงการ..สาวน้อยจึงมีหน้าที่ประสานงานกับผู้ใหญ่บ้านและอสม.เรื่องประชาสัมพันธุ์เชิญชวนชาวบ้านที่สนใจเข้าร่วมโครงการ ผู้ใหญ่บ้านก็น่ารัก...เมื่อทราบว่าน้องๆต้องใช้ค่าใช้จ่ายเองในการจัดโครงการ ช่วยสนับสนุนงบในการจัดโครงการมาอีกด้วย...เมื่อเตรียมงานเีรียบร้ิอยก็ถึงวันจัดกิจกรรม...งานนี้สาวน้อยเป็นผู้สังเกตการและเก็บภาพ ปล่อยให้น้อง ๆแสดงฝีมออย่างเต็มที่..ตามมาชมกิจกรรมด้วยกันนะคะ

เริ่มงานด้วยผู้ใหญ่บ้านให้เกียรติเป็นประธานในการเปิดโครงการ

 

ผู้จัดมีของที่ระลึกไม่ใช่สิ..การบ้าน แก่ผู้เข้าอบรม โดยเมล็ดพันธุ์ผักส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากครูเตือน และบางส่วนจากสาวน้อย

 

 ประโยชน์ของการแบ่งปัน..ทำให้ไม่ต้องใช้งบในการซื้อเมล็ดพันธุ์ และก่อให้เกิดการแบ่งปัน ต่อ ๆไปไม่สิ้นสุด

ก่อนเริ่มให้ความรู้ มีแบบสอบถามและสำรวจผักและสมุนไพรในแต่ละครัวเรือน

งานนี้มีครูเตือน มาเป็นวิทยากรในการดูแลสุขภาพตนเองด้วยการปลูกผักกินเอง รวมทั้งการทำผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนใช้เองตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง สาวๆ สนใจวิชาน้ำฝาถังกันใหญ่เลยค่ะ

มีการแอบสัมภาษณ์นอกรอบเรื่อความสวยความงาม

หลังจากให้ความรู้รื่องสมุนไพรแต่ละชนิดแล้ว มีการประเมินว่าแต่ละกลุ่มจำชื่อแและสรรพคุณของสมุนไพรได้มากน้อยแค่ไหน เลยต้องแข่งขันกันหน่อย

ฮั่นแน่ ...มีการแอบเปิดตำรา...แถมพี่เลี้ยงแอบบอกอีก...*-*

แต่ละกลุ่มจำชื่อและสรรพคุณสมุนไพรได้ไม่น้อยกว่า 30 ชนิด ถือใช้ได้ทีเดียวค่ะ

กลุ่มที่ชนะ คือกลุ่มนี้ ได้ 38 ชนิด...สงสัยมีเด็ก ๆจำแม่นเขียนเร็ว

ก่อนเสร็จสิ้นโครงการเก็บภาพที่ระลึกกันหน่อย....สังเกตุในมือแต่ละท่าน...ต้นไม้ที่นำมาจัดสถานที่ติดไม่ติดมือกลับ้านคนละต้นสองต้นแล้วค่ะ

หยิบมาแล้ว ยังไม่ทราบชื่อและสรรพคุณ...เลยต้องเดินกลับมาถามใหม่....แล้วบอกว่า หมอน้อย...อย่าลืมตามไปตรวจการบ้านนะ

แนวคิดนี้...ต้องขอขอบคุณพี่วัชรินทร์ค่ะ ...หลังจากเห็นพี่วัชรินทร์จัดโชร์แล้วแจกต่อเลย เพาะบ้างจากขวดน้ำที่เก็บไว้...

 

สุดท้ายต้องขอขอบคุณครูเตือนที่ช่วยทั้งแบ่งปันเมล็ดพันธุ์และความรู้สู่ชุมชน รวมทั้งน้อง ๆที่มีแนวคิดดี ๆในการจัดกิจกรรมในชุมชนของเรา แม้โครงการน้องน้อง ๆ จะเสร็จสิ้นแล้ว แต่ งานที่สาวน้อยต้องสานต่อคือการส่งเสริมให้ชาวบ้านปลูกผักกินเองเพิ่มขึ้น ลดการใช้สารเคมีในการปลูกผัก รวมทั้งการใช้ยาฆ่าหญ้าในสวนยางที่ยังมีการใช้กันเยอะมาก  งานแรกที่ต้องทำหลังจากนี้คือติดตามการบ้านเมล็ดพันธุ์ผัก..ว่ามีการลงมือกันไปบ้างหรือยัง...แล้วจะมารายงานความคืบหน้านะคะ

ความเห็น

ที่นี่...เราอยู่กันเหมือนพี่น้องค่ะพี่ วรพจน์

ชีวืตที่เพียงพอ..

ชื่นชมสาวน้อย กับป้าเตือนจริงๆค่ะสำหรับป้าเตือนค่อนชีวิตมอบให้เด็กๆ เดี่ยวนี้บำเพ็ญประโยชน์ให้สังคมอีกได้บุญค่ะดีใจแทนชาวบ้านจริงค่ะ

พี่ติ๋ม...พี่เตือนน่ารัก  ขนาดยุ่งเรื่องดูแลน้องสาว ยังไปช่วยเลย นี่ก็จะจีบป้าเตือนไปช่วยอีกค่ะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

งาน เพื่อน สังคม เกี่ยวโยงกันหมด...งานจึงราบรื่น สดใส 

เพราะมีต้นแบบ...จากบ้านสวนพอเพียงค่ะพี่แจ้ว...เลยได้สานงานต่อ อย่างต่อเนื่องหมดแรงเข้าบ้านสวน...ได้กำลังใจเพียบเลย

ชีวืตที่เพียงพอ..

ดีจัง...ก้าวหน้าไปอีกหลายขั้น ขอให้สำเร็จผลค่ะ

ขอชี่นชมคุณสาวน้อยค่ะ ได้แบ่งปันเรื่องดีๆ ให้กับชุมชนค่ะ

งานนี้..น้อง ๆและครูเตือน เป็นกำลังสำคัญค่ะ... น้อยเป็นแนวหลัง...

ชีวืตที่เพียงพอ..

หน้า