สมบัติของฉัน
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ บ้านสวน วันนี้นุสิ เอารูปสมบัติส่วนตัวที่มีอยู่เพียงน้อยนิดมาให้ชมค่ะ เพื่อนๆ คงนึกสงสัุยว่ายัยนุสิ พากิน เที่ยวตลอดเลย นี่มันเวปบ้านสวนนะยะ (ล้อเล่นค่ะ)
นุสิก็ชอบต้นไม้นะคะ ก็เป็นสาเหตุของการสมัครเป็นสมาชิก แต่ไม่ค่อยกล้ารับการบ้านเท่าไหร่ เพราะ มีพื้นที่น้อยนิด แถมทางบ้านก็ไม่อยากให้ปลูกเยอะ เพราะกลัวจะมีปัญหากับตึก ผลงานที่ได้ก็เลยมีเท่านี้
เชื่อมั้ยคะ บริเวณเท่านี้ แต่เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของครอบครัวค่ะ ค่อยๆ เพิ่มต้นไม้ไปเรื่อยๆ ในเวลาที่ว่าง มีพ่อกับแม่ช่วยกันดูแลด้วย มาชมกันเลยค่ะ
ถั่วครกโตได้โตดี ไม่ต้องดูแลมาก โตยันเลื้อยไปบ้านข้างๆ เลย แต่ผลผลิตไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ปลูกเอาฮา อุตส่่าห์สู้จนรอดมาขนาดนี้ จะฟันทิ้งก็กระไร
ส่วนสีดำๆ ที่เห็น ก็เลียนแบบเค้ามาค่ะ ผืนละ 200 กว่ามั้ง ซื้ออิฐประสาน ราคาก้อนละ 20 ไม่ไหว แพงเกิน ตอนเริ่มปลูกครั้งแรกใช้อิฐประสาน

นุสิตา มีครูอยู่ 2 คนเท่าที่จำได้คือ ป้าเล็ก อุบล และคุณวิศิษฐ์ ต้นไม้ที่ท่านจะได้เห็นต่อจากนี้ ของครูทั้ง 2 ท่านคะ ระบุไม่ได้ว่าต้นไหน ขอโทษคุณครูอย่างแร๊งงงงงง



ทั้งหมด ก็เห็นจะมี เจ้าดอกไม้ทั้งสองชนิดนี้ ที่พอจะเป็นหน้าเป็นตาอวดเพื่อนๆ ไม่ให้เราได้ขายหน้าได้บ้าง ฮี่ ฮี่
ดอกสองสลึง จำได้แม่น เพราะไปอบรม เจอที่ระยอง ต้นเตี้ยๆ แต่ก็ยังอุตส่าห์ออกดอกให้เชยชม

ดอกนี้ น่าจะชื่นว่านสี่ทิศ เพราะเหมือนของพี่เหมียวเลย โผล่มาดอกเีดียวก็มีกำลังใจแล้ว

ดอกนี้ ดอกรัก ค่ะ เป็นกำลังใจให้กันมาตลอด ไม่เคยทอดทิ้งเรา แสดงความรักชัดเจนมาก กระโดดสูงเท่าอก กระดิกหางใส่ แม้เวลาไม่มีของฝาก อยู่กันมา 8 ปีแล้ว พุดเดิ้น ผสม ไทย น่ารักมะ ตอนนี้สายตาสั้น เพราะอายุเยอะแล้ว

นอกจากความรักของพ่อกับแม่แล้ว ความรักที่เราและสัตว์มีต่อกัน ก็ลึกซึ้งนะคะ ถ้าเสียเจ้าตัวเล็กไป ก็ลำบากเหมือนกัน

วันนี้แฟนแวะมาหาที่บ้าน ตั้งแต่คบกันมา ก็มีวันนี้แหละ ที่เขาทำสิ่งที่เราชอบและรัก ต้องอย่างนี้สิ ให้มีอะไรเหมือนกันบ้าง เจ้าหมูลิง !!


บ่นกับคุณศิษฐ์ว่า อยากปลูกต้นไม้ แต่บริเวณน้อย ค่าอิฐแพงมาก ต้องซื้อดินเท ใช้บริเวณเยอะ ทุกอย่างเงินทั้งนั้นเลย เทดินไม่เต็มซักที คุณศิษฐ์ แนะนำอย่างนี้ค่ะ

เป็นรูปที่เขาช่วยคิดให้ เราบอกว่าอยากทำค้างด้วย จะได้ปลูกเสาวรส หรือต้นไม้ที่เลื้อยได้เหมือนเพื่อนสมาชิก ดูตัวอย่างค้างจากแป๊ปน้ำ ของป้าเเมวดำแล้วชอบมาก เลยได้อย่างนี้แทน ประหยัดดินสุดๆ
อาจารย์ส่งทางเมลท์มาให้ทำตาม กะบะนี้ ทำจาก กะบะส้มจี๊ดค่ะ ใบละ 10 บาทเอง ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์..........
เลยได้ตามรูปนี้ แต่ค้าง ติดไว้ก่อน กะให้ต้นไม้งอกอีกหน่อยค่อยต่อเติม


เมล็ดพันธุ์ ที่ได้รับแจกจากคุณศิษฐ์ 2 เดือนแล้ว


ต่อจากนี้ ก็รอ ร๊อ รอ .......
มาดูบริเวณบ้านของฉันกันบ้างค่ะ ภาพที่ 1 หน้าบ้าน ภาพที่ 2 หลังบ้าน


เวลาเพื่อนๆ โทรมา เวลาที่ฉันอยู่้ดาดฟ้า บรรยากาศรอบตัวฉันก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ เพราะอย่างนี้ถึงชอบดูสวนของเพื่อนๆ จังเลย

บ๊าย บาย ซาโยนาระ แล้วพบกันใหม่กับ รายการพากินพาเที่ยวของนุสิตา สาวแสบ สัปดาห์หน้านะคะ ฝันดีค่ะ ![]()
- บล็อกของ nusita_angel
- อ่าน 11263 ครั้ง



ความเห็น
เจ๊หนูแหม่ม
13 มิถุนายน, 2012 - 23:43
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
สุดยอดเลยจ้า นุสิคนเก่ง ค่อยๆ ทำไป... ยังมีที่ปลูกได้อีกเยอะ
โหวตจ้าโหวต
พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง
nusita_angel
14 มิถุนายน, 2012 - 00:49
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
ขอบคุณพี่หนูแหม่มที่เข้ามาเป็นกำลังใจจ้า
Tui
14 มิถุนายน, 2012 - 08:01
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
ชอบมากเลยครับ ใช่กล่อง ได้มีประโยชน์มากๆ เนื้อที่คุ้มเลย ปลูกที่สูงแบบนี้ แมลงไม่กวนดีดวยครับ ยังไง เอาใจช่วย
nusita_angel
14 มิถุนายน, 2012 - 12:50
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
ขอบคุณที่แวะเข้ามาค่ะ แมลงไม่กวนจริงๆ ด้วยค่ะ ไอเดียดีๆ นี้ ต้องยกผลประโยชน์ให้คุณศิษฐ์ ทำแบบนี้ ไม่เปลืองดินจริงๆ ด้วย
Sopha B'
14 มิถุนายน, 2012 - 09:07
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
เก่งจังค่ะพี่ ปลูกได้งาม ๆ ทั้งนั้นเลย
nusita_angel
14 มิถุนายน, 2012 - 12:51
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
เทียบกับพี่น้อง บ้านสวน ผลงานของพี่ถือว่าอยู่หางๆ แล้วค่ะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ :cute:
คนเมืองลิง
14 มิถุนายน, 2012 - 12:47
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
ภาพที่3 ต้นอะไรนะกินได้มีเมล็ดคล้ายมะเขือเทศ ผมจำชื่อไม่ได้ ตอนเป็นเด็กพ่อแม่ทำไร่ข้าวโพดมันจะขึ้นในไร่ เวลาข้าวโพดแก่ลูกมันก็แก่ผมชอบเก็บกิน อยากได้เมล็ดมาปลูกจัง
nusita_angel
14 มิถุนายน, 2012 - 12:56
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
ภาพที่ลงฉันถ่ายมาประมาณ 2 อาทิตย์แล้วค่ะ คุณบอกว่าอยากได้ ฉันเลยโทรไปบอกที่บ้านอย่างไว ปรากฎว่าแม่ฟันทิ้งซะแล้ว อยากปลูกคะน้า หรือผักที่กินได้แทน เสียดายมากเลย เพราะเพิ่งมาเจอทางอินเตอร์เนตว่า คุณประโยชน์มันมากมายแค่ไหน แต่ยังมีเมล็ดตกอยู่บริเวณนั้นบ้าง จะเก็บมาเพาะ ไม่เป็นไร ต้นโตง่าย โตไวมาก ถ้าได้ผลผลิตอีก จะส่งไปให้นะะคะ แล้วจะติดต่อไปใหม่อีกครั้ง ขอโทษจริงๆ ค่ะ
คนเมืองลิง
14 มิถุนายน, 2012 - 14:00
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
ขอบคุณครับ เค้าบอกว่าเราสามารถดึงลิ้นชักแห่งความทรงจำ ณ เวลานั้นให้กลับมาในห้วงคำนึงได้ ถ้าเราได้ทำอะไรซักอย่างที่มันเหมือนกันกับตอนนั้น เช่นเดียวกัน ถ้าผมได้กินเจ้าลูกนี้พร้อมกับได้ฟังเพลง อดีตรักยามเย็น ของวงคีรีบูน หรือเพลง เชื่อฉัน ของวงแกรนด์เอ็กซ์ ภาพในวัยเด็กของผมก็คงกลับมาโลดแล่นในห้วงคำนึงอีกครั้ง คิดถึงพี่ชายที่ไม่อยู่แล้วครับ
nusita_angel
14 มิถุนายน, 2012 - 22:40
Permalink
Re: สมบัติของฉัน
ความทรงจำในวัยเยาว์ของเรานี่ มันทรงคุณค่านะคะ จริงด้วยค่ะ พอมีเพลงเก่าๆ แว่วมา ก็พาให้นึกถึงช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราสมัยที่ยังเด็ก บางอย่างอยากให้กลับมา ก็กลับมาไม่ได้แล้ว ทำได้เพียงแต่อยู่กับปัจจุบัน ท่าทางเราจะรุ่นเดียวกันนะคะ แต่วิถีชีวิตของเราอาจจะต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลย
หน้า