ครูข-า มันกินน้ำผึ้งของหนูอีกแล้ว ค่-า

เขียนโดย อินเนียร์ เมื่อ 9 กรกฎาคม, 2012 - 13:37
หมวดหมู่ของบล็อก: 
สัตว์เลี้ยง

 

เฝ้าสังเกตุติดตามผึ้งรังนี้เพื่อรอเวลาเก็บน้ำผึ้งมา 4 เดือนหลังจากทีแยกกลุ่มมาจารังเดิมที่ถูกหนอนผีเสื้อเข้าทำลายดังที่นำเสนอมาก่อนหน้านี้

ปกติจะมีผึ้งเฝ้าปากทางเข้า-ออกอยู่พอสมควร


แต่เมื่อ4-5วันที่ผ่านมามีผึ้งเฝ้าปากทางแค่ตัวสองตัว จึงเปิดลังเพื่อดูรัง ลังนี้เปิดฝาด้านบน พอเปิดมา ฮ้า! ต๊กใจ

 

 

ขี้กะปอม-จะก่าหันหน้ามาทักทาย

ใช่อ่อมแซบรึเปล่า ทำอะไรกินได้บ้างน้อ?

ตอนนี้ในสวน รกมากมะพร้าวหล่นยังหาไม่ค่อยเจอ มะพร้าวก็ไม่มีราคาต้องเก็บมาไว้ใต้ถุนไม่งั้นงอก บางคนผ่าแล้วตากขาย ผมไม่ได้อยู่ในสวนถ้าฝนตกก็ไม่ได้เก็บ

ไม่รู้ว่าเห็ดอะไร กินได้รึเปล่าแต่เห็นมดเดินอยู่บนเห็ดนี้

แต่เห็ดนี้คงกินไม่ได้ไม่ทันเมาฟันหักเสียก่อน

ส่งการบ้านพี่ข้าวโอ๊ตช้าไปหน่อย ช่วงนี้รู้สึกสมองไม่ค่อยแล่นเหมือนรถที่มีอาการคลัทช์เสีย คันเกียร์หักสลักหาย ไฟไม่จ่ายแตรไม่ดังยางก็รั่ว (แสดงว่าอาการหนัก)  กล้องถ่ายรูปที่ใช้ก็หมดอายุการใช้งานเหมือนของแม่หมูแดงลุงเวทย์ ก็หาข้อมูลว่าจะซื้อรุ่นไหนดี ได้มาแล้วแต่ยังใช้ไม่คล่อง  

มะค่าโมงของพี่ข้าวโอ๊ตเพาะไป 4 เมล็ด เน่าไป1 อีก 2 เมล็ดงอกเป็นต้นขึ้นมา

 

 อีกเมล็ดมีแมลงหรืออะไรมาเเทะรวมถึงหอยทากเพระเห็นมีอึของมันแต่ยังมีรากให้เห็น

ปิดท้ายด้วยดอกโฮย่า 


ความเห็น

น้องใหม่

9 กรกฎาคม, 2012 - 15:27

ดอกโฮย่า สวยมากๆๆๆๆ :admire: :admire:

อินเนียร์

9 กรกฎาคม, 2012 - 20:02

ดีใจที่น้องใหม่ชอบดอกโฮย่าครับเดี๋ยวถ้าเจอดอกสวยๆจะถ่ายมาให้ชมอีกครับ

ป้าเล็ก..อุบล

9 กรกฎาคม, 2012 - 16:42

เสียดายน้ำผึ้ง  หาวิธีปราบผีเสื้อกลางคืนนะ

084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com

อินเนียร์

9 กรกฎาคม, 2012 - 20:00

ครับ ขอบคุณป้าเล็กมากครับที่ให้กำลังใจ จะพยายามหาวิธีปราบผีเสื้อกลางคืนครับ แต่ในสภาวะที่โลกแปรปรวนทั้งสัตว์แลพืชต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดกันทุกสายพันธุ์เลยครับ ยาฆ่าหญ้า ฆ่าแมลง มนุษย์ใช้กันเยอะเหลือเกิน

ปลาทูแม่กลอง

9 กรกฎาคม, 2012 - 16:43

เป็นกำลังใจให้คุณอินเนียร์นะค่ะ ทำการเกษตรก็มักจะมีปัญหาอย่างนี้หล่ะค่ะ ค่อยๆแก้กันไป


ที่บ้านก็มีปัญหาปลูกลิ้นจี่ อากาศไม่ดีก็ไม่ออก บางปีออกก็หนอนลงหัว หรือบางปีสินค้าล้น


ขายราคาไม่ดี สู้ สู้นะค่ะ

อินเนียร์

9 กรกฎาคม, 2012 - 19:49

-ขอบคุณมากๆเลยครับก็ติดตามคุณปลาทูแม่กลอง(ขออนุญาตเรียกคอลซายน์)อยู่เสมอ

-ผมเองทำสวนเพราะอยากเห็นต้นไม้ออกลูกด้วยน้ำพักน้ำแรงแล้วชื่นใจครับ ได้เงินจากงานอื่นยังไม่ชื่นใจเท่ากับกับเงินที่ได้จากการทำสวนเช่นการขายมมะพร้าว ขายกล้วย ขายมะละกอ ที่เราปลูกเอง และเราไม่ได้ใช้ยาฆ่าแมลงขายไม่ได้เราก็กินเิอง ไม่ใช่ไม่จริงใจกับงานอื่น แต่ผลผลิตทางการเกษตรพอขายได้รู้สึกภูมิใจ คงเป็นงานอดิเรกที่เราเลือกเนาะ 

-เกษตรกรไม่เคยได้รับผลตอบแทนแรงงานและรับความเสี่ยงจากดินฟ้าอากาศเหมือนพ่อค้าคนขายแม้ว่าจะเหนื่่อยยากสักแค่ไหน ผมเข้าใจครับ หนักไปรึเปล่า? คุยกันเฉยๆนะครับไม่ได้เครียด ขอบคุณปลาทูแม่กลองมากครับที่ให้กำลังใจ

Sopha B'

9 กรกฎาคม, 2012 - 19:01

เก็บพร้าวไว้ก่อนก็ดีเหมือนกันค่ะ ไม่ถึง 2 เดือน ก็จะออกบวช

ช่วงนั้นไม่รู้พร้าวแพงหม้ายเน๊าะ

มะค่าต้นใหญ่จังค่ะ ของเราแลท่าไม่รอด เม็ดแตกแล้วแต่นิ่งจัง ไม่โผล่เลยนิ

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
              ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า    
                    Cr. เ่ท่าที่มี  -  กางเกง

อินเนียร์

10 กรกฎาคม, 2012 - 06:10

-เท่าที่สังเกตุจะช้าครับเพราะเปลือกรอบรอบๆเมล็ดจะรัดไว้ไม่เหมือนเมล็ดของพืชทั่วไป อย่างเมล็ดพืชชนิดอื่นขืนไปแช่น้ำร้อนก็ไม่ต้องเอาแ้ล้ว พืชชนิดนี้เกิดในป่าที่มีสัตว์มากินและร่วงตอนฤดูแล้งจึงป้องกันตัวเองโดยมีเปลือกแข็งรอให้มีฝนตกมาเยอะๆจึงยอมเปิดให้เมล็ดงอกออกมาครับ ถ้ายังไงบอกมาล่วงหน้าจะเพาะไว้ให้เพราะยังมีเมล็ดที่พี่ข้าวโอ๊ตให้มาเหลืออยู่ครับ

-มันแปลกเป็นอย่างนี้ทุกปีตอนปิดเทอมราคามะพร้าวเท่าไหร่เปิดเทอมนึกว่าจะดีที่แม่ค้าขายเด็กปรากฎว่ากลับถูกลงอีก แล้วมาช่วงนี้ก็ถูกลงอีกลูกละ 2 บาทขายยกยังไม่ได้ แต่ราคามะพร้าวขูดยังแพงเหมือนเดิม ฟังทีวีเขาว่ามีคนนำเข้ามะพร้าวจากนอก(ไม่เสียภาษี)มาขายถูกๆ ช่วงที่มะพร้าวแพงคือช่วงที่มะพร้าวไม่ค่อยมีลูก ธรรมดาเนาะ ต้องทำใจ ขอบคุณ คุณSopha B' ครับที่แวะมาคุยกันครับ

SUNANTA

10 กรกฎาคม, 2012 - 19:58

อยากปลูกมะพร้างจัง เคยเห้นต้นสูงเลยหัวนิดเดียวก็มีลูกแล้ว แต่เฮ้อ ทำไมบ้านเราที่น้อยจังหนอ

อินเนียร์

11 กรกฎาคม, 2012 - 06:21

บทกลอนทีีคุณ slowlife ฝากไว้น่าคิดครับคุณสุนันทา เขาว่ายังงี้ครับ

"ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา

  จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว

  และท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร

   แค่บินไปให้ถึงฝันเท่านั้นพอ "

กินใจใครๆหลายๆคนรวมทั้งผม ขอบคุณ คุณ slowlife ทุกครั้งที่เอากลอนนี้มาให้ใช้เพื่อให้ข้อคิดกับเพื่อนๆและตัวผมเอง "เมื่อยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่งที่คิดถึงและคอยห่วงใยฯ"

หน้า