บล็อกของ อินเนียร์

                                       ดอกโฮย่าในกระถางเล็กๆ

        จั่วหัวด้วยภาพนี้ เพื่อรำลึกถึงความหลังครั้งเดินป่าขึ้นเขาหลวงกับเพื่อนๆสมช.แล้วได้กินข้าวจากหม้อสนามที่คนนำทางหุงให้กิน ลองหัดหุงเองบ้าง คุณประเสิรฐ์บอกว่า อยากได้ อินเนียร์เลยเสาะหาและเอามาหัดหุงก่อนจะมีโอกาสใช้จริง เพราะจากการหาความรู้ในเน็ตเขาบอกว่าไม่ชำนาญหุงแล้วอาจจะดิบหรือไม่พอดี เลยเอารูปนี้มาให้เพื่อนๆดูเผื่อได้รำลึกถึงวันเก่าๆ 

  ดูให้จบนะครับแค่7นาฑีเอง(ฑ.นางมณโฑ)

คนใต้ว่าเพลงนี้เพราะจ้านเสีย

คนอีสานว่า เพลงอี่หยังมันม่วนอะด้ออะเดี้ย

คนเมืองว่า เพลงอะหยังฟังม่วนขนาด

ผมไม่ได้เขียนบล๊อกมานาน เพราะยังไม่มีความคิดอะไรดีๆมาพูดคุยแลกเปลี่ยนให้เพื่อนๆได้อาหารสมอง ผมก็พยายามหาความรู้แง่คิดจากผู้ที่มีึความคิดดีๆ เมื่อได้แล้วก็มาส่งต่อ ผมดูคลิป2คลิปนี้บ่อยครั้งเพื่อทำความเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ลองเอาไปพูดคุย รู้สึกว่าไม่ค่อยมีใครใส่ใจนัก อาจเป็นเพราะวิธีการถ่ายทอดไม่ดีพอและไม่ได้มีโอกาสใช้สื่อนี้ ผมจึงเอามาส่งต่อให้กับเพื่อนๆในบ้านสวนฯที่มีอยู่มากมายอาจมีประโยชน์กับเพื่อนๆบ้าง ลองดูนะครับ  คำเก่าของคนก่อน "เห็นขนุนหนามหนาไม่น่ากิน แต่รสกลิ่นภายในชอบใจคน"                                                                                                                        

เงียบไปเสียนานเพราะนึกไม่ออกว่าจะเขียนอะำไรแล้วก็ความคิดมันไม่แล่นเอาเสียเลย ทั้งยังไม่ได้เขียนแสดงความเห็นในบล๊อกของเพื่อนๆด้วย ทั้งๆที่คิดถึงทุกคน จริงๆก็แค่จะเข้ามาบอกว่าได้รับเสื้อบ้านสวนแล้วเมื่อตะกี๊นี้เอง

รอคนที่ถ่ายภาพได้มากๆมาเขียนบล๊อก รอๆก็ไม่เห็นเหมือนรอน้ำจากฟ้า สาวๆไม่มาเขียนบล๊อกเลย อ๊อดก็ถ่ายไปเยอะ สำหรับสามหนุ่ม อินเนียร์เขียนจนไม่มีรูปจะมาเล่าแล้ว(แต่ผู้ใหญ่ว่าอินเนียร์น่าจะเขียนอีก อยากจะเขียนนะแต่ไม่มีรูปเลย) พี่เสิรฐ์ก็เขียนไป4บล๊อกแล้ว ผู้ใหญ่ก็เขียนไปบ้างแล้ว แต่ผู้ใหญ่ก็ถ่ายไว้เยอะเห็นว่ากำลังจัดหมวดหมู่ของภาพ อินเนียร์รู้สึกว่าต้องรีบเขียนเพราะฝนกำลังมาแล้ว จะเกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย ?ฟังเพลงเกี่ยวกับฝนแก้เลี่ยนหน่อยนะ เป็นเพลงที่ชอบมานานแล้ว บล๊อกนี้เลือกเฉพาะภาพที่เพื่อนๆมีความสุขมาลงครับ 

เอาภาพความสุขของสมช.มาให้ชมครับ ไม่ค่อยมีรูปจริงๆขอบอก