เบิ้ม ตายแล้ว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

            เมื่อวานนี้แดงเลิกงานกลับบ้านเกือบหกโมงเย็น มาถึงไม่เห็นลูกเบิ้มวิ่งมารับเหมือนเคย  ก็คิดว่า เบิ้มคงไปสวนโรงสีใกล้ ๆบ้านกับคุณตาเหมือนทุกวัน ไม่ถึงสิบนาที พ่อก็ปั่นจักรยานกลับมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับบอกว่า เบิ้มตายแล้ว ไม่ถึงห้านาทีเลย เบิ้มมุดเข้าไปเล่นในลอบดักปลา แล้วคงตกใจดิ้น ลอบกลิ้งตกลงไปในบ่อปลา พ่อมัวแต่ตัดหญ้า ไม่ได้ยินเสียง นึกขึ้นได้ ก็ช่วยไม่ทันแล้ว

นี่คงเป็นประมวลภาพสุดท้ายในสวนของเบิ้ม วันก่อน พ่อเวทย์พาทุกคนปลูกยางพาราในสวนป่า

  สวนป่า ที่ปลูกบ้าง ขึ้นเองบ้าง มีช่องว่างที่ไม่มีต้นไม้ขึ้นเหลืออยู่

             พ่อเวทย์ ไปซื้อกล้ายางพารา มาในราคา ต้นละ 40 บาท ซื้อมายี่สิบกว่าต้น เป็นต้นที่ไม่งามมากนัก ถ้าแบบงาม ๆ จะต้นละ 60 บาท ขึ้นไป

          ไม่ว่าจะทำอะไร เบิ้มจะเฝ้าอยู่ด้วยตลอด

                             ขุดเจออึ่งอ่าง

                        ตรงไหนว่างก็ปลูก

           ทดลอง ปลูกยางพาราในสวนป่า ให้ต้นไม้ดูแลกันเอง ดูว่าการปลูกแบบนี้ยางจะโตเร็วไหม ไม่ต้องไถพรวน ไม่ต้องตัดต้นไม่อื่นออก ไม่มีการใส่ปุ๋ย รดน้ำ เทวดาเลี้ยงอย่างเดียว

             เบิ้มตามพ่อไปทุกต้น จนปลูกเสร็จ

           ปลูกเสร็จ แม่หมูแดง เรียกพี่ลูกหมี มาถ่ายคู่ด้วย

       ถ่ายเดี่ยวให้ลูกเบิ้ม บอกให้นิ่ง เบิ้มก็ไม่นิ่ง ยังพูดเล่นกับเบิ้มเลยว่า เดินไม่ระวังหมดกัด หนามทิ่ม ขายยางได้ แม่จะขอให้พ่อเวทย์ซื้อรองเท้าให้หนู

           เดินกลับไปบ้าน เบิ้มกับพี่ลูกหมีวิ่งนำไปก่อน

                         มาเก็บลูกยางต้นหน้าบ้าน

เก็บเสร็จก็เดิน ปาเข้าไปในสวนป่า ถ้าเกิด โตขึ้นมีน้ำยางก็กรีด ไม่มีก็ใช้ทำฟืน

         นี่คือภาพสุดท้านในสวนของเบิ้ม เฝ้าคอกหมูหลุม

     จุดเกิดเหตุ บ่อปลา ข้างสวนโรงสี ไม่ห่างจากบ้านมากนัก

          ไปถึง พ่อเวทย์กำลังขุดหลุมอยู่ จะฝังเบิ้มในสวนนี้ พ่อปลูกยางในสวนให้น้องสาวแดงที่อยู่กรุงเทพ สวนนี้เป็นสวนผสม มีทั้งสวนป่า บ่อปลา นาข้าว ยางพารา สองร้อยกว่าต้น

               ลอบดักปลาของพ่อ ที่ดูยังไง เบิ้มก็ไม่น่าจะมุดเข้าไป พ่อวางไว้ ในที่มั่นคง ไม่น่าจะกลิ้งไปถึงน้ำได้

                          อุ้มเบิ้มครั้งสุดท้าย

เมื่อเกิดการสูญเสีย ไม่มีคำบรรยายอื่นใดเลย สำหรับคนที่ไม่มีลูก แล้วเลี้ยงหมาแทนลูก

            คุณตาใช้กระดาษรองไม่ให้ดินถูกตัวเบิ้ม

     คุณตาบอกลาเบิ้ม แดงสงสารพ่อมาก เวลาเกิดเหตุการณฺ์แบบนี้ ไม่มีใครเลยในครอบครัวที่ไม่เสียน้ำตา

    ชาตินี้หนูหมดเวรหมดกรรมแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น

หลับให้สบายลูกเบิ้ม แม่ขอให้หนูไปเกิดในภพภูมิที่สูงขึ้นนะลูกนะ


 

                                                      โปรดติดตามตอนต่อไป.........

ความเห็น

เสียใจด้วยครับ ไปนา ไปไร่ ไปป่า ไปสวน หมาเป็นสิ่งสำคัญมากครับ เพราะประสาทสัมผัสมันเหนือกว่าเรามาก ช่วยป้องกันภัยอันตรายให้เราได้


ปล.ภาพสุดท้าย ญาติผู้น้องของผมหมาของเธอตายและเธอก็รักหมาตัวนี้มาก เธอก็นำหมาตัวนี้ไปฝังในไร่อ้อยของเธอ จุดธูป เทียน และมีอาหารเซ่นไหว้ด้วย งานเข้าครับ  มีชาวบ้านไปเห็นแล้วคิดว่ามีคนเอาศพเด็กทารกมาฝัง คราวนี้ไร่อ้อยแตกเลยครับ ชาวบ้านมาดูกันมากมาย กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เจ้าหน้าที่ตำรวจ เจ้าหน้าที่มูลนิธิ พอมีการขุดขึ้นมา เห็นศพหมาแล้วก็บรรยายไม่ถูก หลากหลายอารมณ์ บังเอิญว่าวันนั้นญาติผู้น้องผมก็ไม่อยู่บ้านซะด้วย

เสียใจด้วยค่ะพี่ น้องยุ้ยหมาที่บ้านมี่มันแปรพักตร์ไปอยุ่บ้านอื่นแล้วค่ะโดนหมาใหญ่รังแก เศร้ามาก :crying2: :crying2:

เสียใจด้วยนะคะพี่แดง

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

เสียใจด้วยค่ะ... ที่บ้านก็เลี้ยงหมาอยู่ 2 ตัว แทนตัวเก่าที่ถูกคนใจร้ายเบือใ้ห้ตายและฝังให้เสร็จ ตามหาเป็นเดือน กว่าข้างบ้านจะยอมบอก ก็เสียใจอยู่นานเหมือนกัน เพราะดูว่าหมามัน ก็รักเจ้าของมากเหมือนกัน

คนมีลูกอย่างป้าได้ยินข่าวยังร้าวรานใจ 

ขอแสดงความเสียใจ ขอให้เบิ้มไปเกิดในชาติภพที่ดีกว่าเดิม

ป้าอ้อย

Laughingป้าอ้อย

ทุกอย่างย่อมมีการพลัดพราก...เบิ้มต้องจากเพราะความอยากรู้อยากเห็น

ไปให้สบายนะ 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เสียใจด้วยครับ พี่แดง

สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ

เสียใจด้วยนะคะ

ร้องไห้ด้วยเลยพี่แดง  รับรู้ถึงความสุญเสียหมาที่เลี้ยงตายเพราะที่บ้านเคยเจอเหตุการณ์นี้เหมือนกัน

เสียใจด้วยนะคะ เขาคงไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดีกว่านี้ค่ะ


หน้า