บล็อกของ แดง อุบล

                       เป็นครั้งแรกที่พ่อจับกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ ๆ แบบนี้ได้จากห้วยในหมู่บ้าน จากที่ไม่เคยมีมาก่อนเลย น่าจะหลุดมาจากชลประทาน ที่ประมงนำมาปล่อยห่างจากหมู่บ้านไปอีกนับ 10 กม. พ่อเป็นคนไม่ค่อยชอบให้ถ่ายรูป นาน ๆครั้งถึงจะเรียกมาถ่ายให้ วันนี้บอกให้ถ่ายให้หน่อย อยากอวดหลานว่าได้กุ้งตัวใหญ่                    

                     บล็อกนี้เขียนขึ้นเพื่อบันทึกความทรงจำ ระหว่างคุณหมอกับอดีตคนป่วย ที่เคยมีแนวคิดเพียงว่าป่วยต้องหาหมอ ต้องกินยาถึงจะหาย คุณหมอเป็นผู้สร้างแรงบันดาลใจปรับเปลี่ยนแนวคิดในการใช้ชีวิต จะเพราะเป็นด้วยความบังเอิญหรือเพราะโชคชะตาที่ทำให้ครอบครัวเราได้มารู้จักกัน เรื่องบางเรื่องเราก็ไม่สามารถอธิบายให้คนอื่นหรือตัวเราเองเข้าใจได้ ทุกอย่างเบื้องบนท่านกำหนดไว้แล้ว   

          ยามเช้าเริ่มมีหมอกจาง ๆ อากาศเย็นสบาย ย่างเข้าสู่ปลายฝนต้นหนาวแล้ว บรรยากาศยามเช้าช่างสดชื่นเสียจริง ถึงแม้อาการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ ไหล่ที่หลุดตอนนี้เริ่มหยิบจับทำงานได้บ้าง แต่ก็ไม่ถนัดนัก ยกแขน ขยับผิดท่าก็มีปวด ไหล่ก็ติด ตอนนี้ก็พยายามทำกายภาพเบา ๆ ไม่หักโหม อยากขุดดินปลูกผักเหลือเกิน แต่ก็ได้แค่คิด ต้องรอให้หายดีกว่านี้ก่อน  

อาทิตย์ก่อน แม่บ่นว่าปวดหัวไหล่ แต่ก็ไม่ยอมไปหาหมอ จนปวดหนักขึ้นเรื่อย ๆ แต่ก็ยังอดทนทำขนมไปวัด งานบุญข้าวสาก เป็นประเพณีโบราณของชาวอิสาน แม่บอกทำขนมไปวัดก่อนแม่ถึงจะยอมไปหาหมอ